Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Berenberg: Στο 55% οι ευρωσκεπτικιστές στην Ιταλία στο 23% στην Ελλάδα και οι περισσότεροι αριστεροί κατά του ευρώ





Μάλιστα το ποσοστό των αριστερών ευρωσκεπτικιστών στην Ελλάδα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη μετά την Ιταλία.


Στην Ιταλία καταγράφεται το μεγαλύτερο ποσοστό ευρωσκεπτικιστών φθάνοντας στο 55% αναφέρει σε έκθεση της η Γερμανική τράπεζα Berenberg.

Από το στοιχείο αυτό δικαιολογείται γιατί το ΟΧΙ κυριαρχεί στο δημοψήφισμα στην Ιταλία το οποίο αντί να είναι ενάντια στις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις και στο Italicum τον νέο εκλογικό νόμο στην Ιταλία αποτελεί ψήφο αποδοκιμασίας ή επιδοκιμασίας το ευρώ.

Στην Ιταλία το Κίνημα 5 Αστέρων έχει αποκτήσει ισχυρή δυναμική αλλά τόσο ο αριστερός όσο και ο κεντροδεξιός ευρωσκεπτικισμός είναι σημαντικά αυξημένος….

Στην ανάλυση της Berenberg προκύπτει ότι στην Αυστρία το 34% των δεξιών είναι ευρωσκεπτικιστές και το 28% των Γάλλων.

Πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι στην Ελλάδα ο ευρωσκεπτικισμός φθάνει το 23% και το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο αριστερός ευρωσκεπτικισμός ξεπερνάει το 15%.

Μάλιστα το ποσοστό των αριστερών ευρωσκεπτικιστών στην Ελλάδα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη μετά την Ιταλία.










Η Ιταλία θα βρεθεί στο επίκεντρο στις 4 Δεκεμβρίου του 2016 λόγω του κρίσιμου δημοψηφίσματος.

Το δημοψήφισμα αυτό θα κρίνει και το μέλλον του εκλογικού νόμου (τον λεγόμενο Italicum), που τέθηκε σε ισχύ τον Ιούλιο του 2016.

Ο Italicum σχεδιάστηκε και πέρασε, με σκοπό την αναμενόμενη συνταγματική αλλαγή.

Αλλάζει τον εκλογικό νόμο για την κάτω βουλή από ένα αναλογικό σύστημα σε ένα «ο νικητής τα παίρνει όλα» σύστημα παρέχοντας ένα μεγάλο αριθμό των εδρών μπόνους (340 έδρες από 630) για το κόμμα που κερδίσει τουλάχιστον το 40% των ψήφων ή το κόμμα που κερδίσει στο δεύτερο γύρο μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων.

Η συνταγματικότητα του Italicum έχει προσβληθεί στο δικαστήριο, και είναι πιθανό να αλλάξει, διότι είναι πολύ επικίνδυνο σε ένα πολυκομματικό σύστημα να κυριαρχήσει ένα κόμμα.

Η ισχυροποίηση του Κινήματος Πέντε Αστέρων μπορεί να το οδηγήσει στην εξουσία ή ακόμη να τεθεί θέμα εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ, ωστόσο αυτές οι εξελίξεις, τουλάχιστον σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα είναι απίθανο να συντελεστούν.

Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η πολιτική αστάθεια, αλλά η οικονομική σταθερότητα όταν οι τράπεζες στην Ιταλία βρίσκονται σε κρίση.

Τράπεζες όπως η Monte Dei Paschi είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Τα δύο σενάρια τρόμου της MSCI: Πώς μια τραπεζική κρίση θα οδηγήσει σε χρεοκοπίες χωρών και κραχ -25% στις μετοχές;


Τα 2 σενάρια τρόμου της MSCI σε περίπτωση τραπεζικής κρίσης
Οι αγορές φοβούνται ότι μια ήττα των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων που προτείνονται στο ιταλικό δημοψήφισμα στις 4 Δεκεμβρίου του 2016 θα οδηγήσει σε παραίτηση την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Matteo Renzi, ο οποίος έχει υποσχεθεί να παραιτηθεί εάν αποτύχει αναφέρει η Morgan Stanley Capital International MSCI.
Οι μεταρρυθμίσεις έχουν στόχο να επιτρέψουν στις ιταλικές κυβερνήσεις να εφαρμόσουν τα προγράμματά τους.
Ένα αποτυχημένο δημοψήφισμα και μια νίκη του ΟΧΙ θα μπορούσε να παράγει πολιτική αστάθεια, η οποία θα μπορούσε να περιπλέξει τις προσπάθειες για την ανακεφαλαιοποίηση των ιταλικών τραπεζών, παρεμποδίζοντας την ικανότητα της κυβέρνησης να μεταρρυθμίσει την οικονομία μακροπρόθεσμα αυξάνοντας τον κίνδυνο σε όλη την Ευρώπη, που μαστίζεται από τραπεζική κρίση.
Χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες προσομοίωσης των μοντέλων της MSCI, έχουν αξιολογηθεί δύο σενάρια που θα μπορούσαν να προκύψουν μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα, για να βοηθήσουν τους επενδυτές να ποσοτικοποιήσουν τις πιθανές επιπτώσεις για τα χαρτοφυλάκια τους.

Σενάριο 1: Ιταλική τραπεζική κρίση με μέτριες δευτερογενείς επιδράσεις

Οι αγορές φοβούνται ότι η απόρριψη των μεταρρυθμίσεων στην Ιταλία θα ματαιώσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης να εξασφαλίσει ένα σχέδιο διάσωσης για τις ιταλικές τράπεζες, οι οποίες επιβαρύνονται από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Θα μπορούσαν να υπάρξουν μαζικές χρεοκοπίες, προκαλώντας μια σοβαρή οικονομική ύφεση στη Ιταλία.
Η κρίση εξαπλώνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη, με σοβαρή επίδραση στις χώρες της περιφέρειας της Ευρώπης.
Ωστόσο οι επενδυτές αντιλαμβάνονται ότι οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα κατορθώσουν να περιορίσουν την περαιτέρω αστάθεια.
Οι μετοχές στην Ιταλία έχουν χάσει σχεδόν το ένα τρίτο της αξίας τους.
Η κρίση ωθεί την Ιταλία και τις χώρες στην περιφέρεια της Ευρώπης πιο κοντά στην χρεοκοπία, καθώς οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων της Ιταλίας διπλασιάζονται με τάσεις περαιτέρω αύξησης.

Οι επιπτώσεις στα χαρτοφυλάκια:

Οι μετοχές και τα κρατικά ομόλογα των αγορών στην περιφέρεια της Ευρώπης θα μπορούσε να μειωθεί κατά -22,4%, ενώ οι μετοχές σε παγκόσμιο επίπεδο θα μπορούσαν να μειωθούν κατά 8%, αντανακλώντας την αβεβαιότητα σχετικά με την ανάπτυξη.
Τα κρατικά ομόλογα στην περιφέρεια της Ευρώπης θα ξεπερνούσαν το 8% υπό τον φόβο των χρεοκοπιών.
Οι κυκλικές μετοχές θα μπορούσαν να χάσουν - 9,2%.
Οι μετοχές μικρής κεφαλαιοποίησης θα μπορούσαν επίσης να χάσουν -13,7%.
Τα χαρτοφυλάκια σταθερού εισοδήματος με μεγαλύτερη διάρκεια που δεν σχετίζονται με την περιφερειακή Ευρώπη θα μπορούσαν να σημειώσουν πτώση περίπου 2%.
Ένα διαφοροποιημένο παγκόσμιο χαρτοφυλάκιο multi-asset-class θα μπορούσε να χάσει όσο το 5,2% της αξίας του.
Παρά την κλίση του προς την παγκόσμια ομόλογα, ένα χαρτοφυλάκιο κινδύνου ισοτιμίας θα μπορούσε να υποστεί απώλειες -4,8%.





Σενάριο 2: Μια ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση που οδηγεί τους επενδυτές να αμφισβητήσουν το μέλλον του ευρώ και της ΕΕ

Οι επενδυτές ανησυχούν ότι οι τράπεζες επιδεινώνονται από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και θα απαιτήσουν έναν συνδυασμό διασώσεων και bail-ins, όπου οι ομολογιούχοι θα υποστούν ζημίες.
Σε αυτό το σενάριο οι επενδυτές χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της ΕΚΤ και των ηγετών της ευρωζώνης να τερματίσουν την κρίση, αυξάνοντας τον κίνδυνο για τα μέλη της νομισματικής ένωσης να αθετήσουν τις υποχρεώσεις τους ως προς το δημόσιο χρέος κατά τα πρότυπα της Ελλάδος.
Η τραπεζική κρίση γίνεται συστηματική και εξαπλώνεται ευρέως, με μεγάλη αρνητική επίδραση καθώς είναι εύθραυστο το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Οι προοπτικές για μια σοβαρή ύφεση και αύξηση της πολιτικής αστάθειας εντείνουν τις ανησυχίες σχετικά με το μέλλον τόσο της ΕΕ όσο και του ευρώ.
Ο δείκτης VIX σημειώνει άλματα κατά 70%, αντανακλώντας τη σημαντική άνοδο του κινδύνου.
Οι αγορές μετοχών πέφτουν 12,6% στις αναπτυγμένες αγορές.
Οι οικονομίες της Ευρώπη χάνουν σχεδόν το 30% της αξίας τους. Καθώς οι αγορές αντιλαμβάνονται μεγαλύτερο κίνδυνο χρεοκοπίας, οι αποδόσεις των ομολόγων του δημοσίου αυξάνονται σε όλες τις διάρκειες και σε όλη την Ευρώπη εκτός από τη Γερμανία.
Οι αποδόσεις των ομολόγων της Ιταλίας αυξάνονται έως 310 μονάδες βάσης στα βραχυπρόθεσμα ομόλογα.

Επιπτώσεις στα χαρτοφυλάκια:

Οι μετοχές και τα ομόλογα των αγορών στην περιφέρεια της Ευρώπης θα μπορούσαν να χάσουν το 25,6% της αξίας τους, ενώ οι μετοχές σε παγκόσμιο επίπεδο θα μπορούσαν να μειωθούν κατά 13%, αντανακλώντας την αβεβαιότητα σχετικά με την ανάπτυξη.
Τα κρατικά ομόλογα στην περιφέρεια της Ευρώπης στο 12,4% λόγω των φόβων χρεοκοπίας.
Οι κυκλικές μετοχές θα μπορούσαν να χάσουν – 14,4%.
Οι εταιρίες μικρής κεφαλαιοποίησης θα μπορούσαν να χάσουν έως 22,9% της αξίας τους.
Ένα παγκόσμια διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο σταθερού εισοδήματος θα μπορούσε να εμφανίσει απώλειες της τάξης του 3%.



Πηγή: www.bankingnews.gr

Τι πρόσφεραν οι Έλληνες στην ανθρωπότητα;


«Είστε ανεύθυνος λαός», «Δεν πληρώνετε τους φόρους σας», «Είστε βολεμένοι», «Λειτουργείτε με ωχαδελφισμό», «Είστε τεμπέληδες»… είναι μερικές μόνο από τις φράσεις που χρησιμοποιούν σήμερα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι -πολιτικοί και απλός λαός- για να μας χαρακτηρίσουν! Η κρίση μπορεί να έφερε τα πάνω-κάτω, όμως κανείς από αυτούς δεν πρέπει να ξεχνάει! Τι; Αυτά που η Ελλάδα έκανε για τον κόσμο ολόκληρο, προσφέροντας βασικά στοιχεία πολιτισμού και ανθρωπισμού. Κι αν το ερώτημα «Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο» σάς φαίνεται… ρητορικό, ελάτε να δούμε μαζί 10 σημαντικά πράγματα που… ταξίδεψαν από τη χώρα μας σε ολόκληρο τον πλανήτη, για να γίνει καλύτερος!
1. Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες
Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1896 στην Αθήνα. Αν και το ελληνικό κράτος αντιμετώπιζε πολλά οικονομικάπροβλήματα, οι Έλληνες κατάφεραν να οργανώσουν τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες με μεγάλη επιτυχία. Η μικρή τότε Ελλάδα έστειλε στον κόσμο ένα μήνυμα ειρήνης και φιλίας μεταξύ των λαών, ενώ αυτή η πρώτη διοργάνωση έβαλε τα θεμέλια για μια διεθνή αθλητική οργάνωση που έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του πλανήτη!
2. Σύσταση δικαστηρίων
Η αρχική έννοια σύστασης δικαστηρίου για την απονομή δικαιοσύνης βρίσκεται στην ελληνική μυθολογία και μάλιστα γινόταν από τους ίδιους τους Ολύμπιους Θεούς, από τους οποίους προϊστορικά πέρασε στην Αρχαία Ελλάδα, αρχικά να απονέμεται από τους βασιλείς και αργότερα ανατέθηκε στα δικαστήρια. Στην αρχαία Αθήνα ονομαστά ποινικά δικαστήρια ήταν η Βουλή του Αρείου Πάγου, το Παλλάδιο, το Δελφίνιο και η Ηλιαία.
3. Θέατρο
Κάθε πόλη στην αρχαία Ελλάδα είχε τουλάχιστον ένα θέατρο. Οι πόλεις-κράτη είχαν μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ τους, παρουσιάζοντας πολλές παραστάσεις εν είδει διαγωνισμού, ενώ η σημασία του θεάτρου ήταν τόσο μεγάλη για τους αρχαίους, αφού άφηναν ακόμη και τους κρατούμενους των φυλακών να παρακολουθούν κάποια έργα. Χτισμένα πάνω σε λόφους, έτσι ώστε να μπορούν οι θεατές να βλέπουν με ευκολία τη σκηνή, το Αρχαίο Θέατρον άφησε το στίγμα του στον πολιτισμό ανά τους αιώνες.
4. Δημοκρατία
Η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν το πολιτικό σύστημα που αναπτύχθηκε στην αρχαία ελληνική πόλη-κράτος της Αθήνας και ήταν η πρώτη γνωστή δημοκρατία αλλά και η πιο σημαντική κατά την αρχαιότητα. Το δημοκρατικό πολίτευμα της κλασικής Αθήνας αποτελεί ένα ανεπανάληπτο πρότυπο συμμετοχής του λαού στα κοινά, ενώ η δημοκρατική διακυβέρνηση έφτασε σε βαθμό υποδειγματικού δημοκρατικού πολιτεύματος στα χρόνια του Περικλή, στο λεγόμενο «χρυσό αιώνα».
5. Ντους
Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που είχαν αποχετευτικό σύστημα, ενώ διοχέτευαν τα νερά των υδραγωγείων σε ένα μεγάλο κοινόχρηστο ντους (που χρησιμοποιείτο από πλούσιους και φτωχούς). Οι ανακαλύψεις στην Πέργαμο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, ενώ οι Ρωμαίοι πήραν την ιδέα αυτή από τους Έλληνες και την εξέλιξαν.
6. Ο αναλογικός υπολογιστής
Πάνω από έναν αιώνα πριν ανακαλύφθηκε ένα »περίεργο» εργαλείο από δύτες στο βυθό της θάλασσας των Αντικυθήρων. Ήταν ένας αστρολάβος; Ήταν ένα αστρονομικό ρολόι; Ή κάτι άλλο; Για πολλά χρόνια, η συστηματική εξέταση του αντικειμένου απέτυχε να φωτίσει τη σκοπιμότητα του περίεργου αυτού μηχανήματος. Όμως, η έρευνα τα τελευταία πενήντα χρόνια έχει ρίξει λίγο φως. Ο περίφημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ασχολείτο με τα αστρονομικά φαινόμενα, λειτουργώντας ως ένας περίπλοκος μηχανικός «υπολογιστής» που παρακολουθούσε και κατέγραφε τους κύκλους του ηλιακού συστήματος.
7. Πίτσα
Οι πίτες με διάφορους γευστικούς συνδυασμούς (ελιές, τυρί και χόρτα) ήταν το αγαπημένο σνακ των αρχαίων, ενώ το πρώτο είδος πίτσας ήταν ο επονομαζόμενος «πλακούς», δηλαδή μία βάση από ψωμί πάνω στην οποία τοποθετούσαν διάφορα βότανα και στη συνέχεια την έψηναν σε καυτές πέτρες.
8. Μαθηματικά
Η Ευκλείδεια Γεωμετρία, το Πυθαγόρειο Θεώρημα και η Τριγωνομετρία είναι ελληνικά. Και μπορεί όλα αυτά να έχουν φέρει… ανείπωτη δυστυχία σε αμέτρητες γενιές μαθητών, χωρίς αυτές, όμως, τις ανακαλύψεις δεν θα είχαμε την αρχιτεκτονική, ούτε καν την πλοήγηση βρε αδερφέ(!)… και ούτω καθ’ εξής! Ο κατάλογος είναι σχεδόν ατελείωτος.
9. Ο καταπέλτης
Χάρη σε όλα αυτά τα μαθηματικά που αναφέραμε πιο πάνω, οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν έναν καταπέλτη που αύξησε το εύρος και τη δύναμη των πυρομαχικών τους. Πιο συγκεκριμένα, ο πρώτος καταπέλτης κατασκευάστηκε την εποχή των Καρχηδονίων το 399 π.Χ., ενώ το τόξο εμφανίστηκε ακόμη νωρίτερα, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα.
10. Η ατμομηχανή
Η πρώτη ατμομηχανή κατασκευάστηκε από τον Ήρωνα, περίφημο Έλληνα μαθηματικό, φυσικό και μηχανικό της αρχαιότητας, που έζησε τον 1ο αι. π.Χ. (κατ’ άλλους τον 1ο αι. μ.Χ.) και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η «αιολόσφαιρα» όπως ονομαζόταν ήταν μία συσκευή που κινούνταν με τη δύναμη του ατμού, ενώ υπήρξε ο πρόδρομος της εφεύρεσης της ατμομηχανής.
Συμπέρασμα: Πολλά από τα πράγματα που οι «προηγμένοι» λαοί απολαμβάνουν σήμερα ως αναπόσπαστο κομμάτι της ελευθερίας τους ή του σύγχρονου τρόπου ζωής τους προέρχονται από την ανάπτυξή τους κατόπιν της υιοθέτησης προτύπων από τους Έλληνες του παρελθόντος. Είπατε τίποτα;
πηγή: perierga.gr
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Economist: Γιατί η Ιταλία θα πρέπει να ψηφίσει ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και γιατί γιγαντώνεται ο εθνικισμός διεθνώς;

     


Ένα γράφημα που αποδεικνύει γιατί ο εθνικισμός και η αμφισβήτηση ισχυροποιούνται παγκοσμίως


Γιατί η Ιταλία θα πρέπει να ψηφίσει όχι στο δημοψήφισμα της;

Με αυτό τον τρόπο απαντάει σε κύριο άρθρο του ο Economist τονίζοντας ότι οι Ιταλοί πρέπει να ψηφίσουν ΟΧΙ, να ταχθούν κατά του Renzi του ιταλού πρωθυπουργού.

Η Ιταλία χρειάζεται ριζικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δεν γίνονται.

Η Ιταλία εδώ και καιρό είναι η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της έχει κολλήσει στα επίπεδα των τελών της δεκαετίας του 1990.

Η αγορά εργασίας της Ιταλίας είναι αρτηριοσκληρωτική.

Οι τράπεζες πνιγμένες από μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Η κατάσταση επιβαρύνεται με το δεύτερο υψηλότερο χρέος στη ζώνη του ευρώ, στο 133% του ΑΕΠ με την Ελλάδα ως γνωστό στην κορυφή.

Αν η Ιταλία χρεοκοπήσει, θα είναι πάρα πολύ μεγάλη για να διασωθεί.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί ποντάρουν στον Matteo Renzi, τον νεαρό πρωθυπουργό.

Ο Renzi θεώρησε ότι το μεγαλύτερο βασικό πρόβλημα της Ιταλίας είναι η θεσμική παράλυση και έχει ζητήσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την 4η Δεκεμβρίου του 2016, σχετικά με τις συνταγματικές αλλαγές.

Αυτό, σε συνδυασμό με ένα νέο εκλογικό νόμο που στηρίζει το μεγαλύτερο κόμμα της πλειοψηφίας, θα του δώσει τη δύναμη να περάσει τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται απεγνωσμένα η Ιταλία, ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται.

Εάν το δημοψήφισμα αποτύχει, ο κ Renzi λέει ότι θα παραιτηθεί.

Οι επενδυτές, και πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, φοβούνται ότι με ένα ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα μετατρέψει την Ιταλία στο «τρίτο ντόμινο» ανατροπής της διεθνούς τάξης, μετά το Brexit και την εκλογή του Donald Trump.

Όμως η συνταγματική αναθεώρηση του Renzi αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει το κύριο πρόβλημα, το οποίο είναι η απροθυμία της Ιταλίας για μεταρρυθμίσεις.

Και τα τυχόν δευτερεύοντα οφέλη αντισταθμίζονται από τα μειονεκτήματα όπως ο κίνδυνος αστάθειας πολιτικής.

Στην Ιταλία 65 κυβερνήσεις έχουν υπάρξει από το 1945.

Η Ιταλία είχε τον Μπενίτο Μουσολίνι και τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι ανησυχητικά ευάλωτη .....

Ο κίνδυνος για τον Renzi είναι ότι ο κύριος αντίπαλος του είναι ο Beppe Grillo, πρώην κωμικός και ηγέτης του Κινήματος 5 Αστέρων ενός συνασπισμού που ζητά την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την έξοδο από το ευρώ.

Βρίσκεται ελάχιστα πίσω από το κόμμα του Renzi στις δημοσκοπήσεις και πρόσφατα κέρδισε τους δήμους της Ρώμης και του Τορίνο.

Το φάντασμα του Grillo ως πρωθυπουργός, πολλοί Ιταλοί και ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης, θα το θεωρήσει ανησυχητικό φαινόμενο.

Όλη αυτή την κρίση την έχει δημιουργήσει ο Renzi ποντάροντας το μέλλον της κυβέρνησής του σε λάθος δημοψήφισμα.

Οι Ιταλοί δεν πρέπει να εκβιάζονται.

Ο Renzi θα ήταν σε καλύτερη θέση εάν υποστήριζε περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τα πάντα, από τη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος έως την βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος

Ο Renzi έχει ήδη χάσει σχεδόν δύο χρόνια με συνταγματικά τερτίπια.

Όσο πιο γρήγορα η Ιταλία μεταρρυθμιστεί, τόσο το καλύτερο για την Ευρώπη.




Σαθρά θεμέλια




Τι θα συμβεί με ένα ΟΧΙ στο δημοψήφισμα;

Η παραίτηση του Renzi δεν μπορεί να είναι η καταστροφή όπως πολλοί φοβούνται στην Ευρώπη.

Η Ιταλία θα μπορούσε να συνδυάσει μια τεχνοκρατική υπηρεσιακή κυβέρνηση, όπως έχει πολλές φορές κάνει στο παρελθόν.

Αν, όμως, ένα χαμένο δημοψήφισμα μπορεί να προκαλέσει την κατάρρευση του ευρώ, τότε θα αποδείκνυε ότι το ευρώ είναι ένα νόμισμα τόσο εύθραυστο ώστε η καταστροφή του να είναι μόνο θέμα χρόνου.




Ένα γράφημα που αποδεικνύει γιατί ο εθνικισμός και η αμφισβήτηση ισχυροποιούνται παγκοσμίως




Η έρευνα της Ipsos Mori είναι άκρως κατατοπιστική γιατί οι πολίτες στρέφονται στον εθνικισμό αναφέρει ο Economist.

Αρχικά ήταν το BREXIT τον Ιούνιο του 2016, ακολούθησε ο Trump το Νοέμβριο και το επόμενο έτος η απειλή ονομάζεται Marine Le Pen, ο ηγέτης των ευρωσκεπτικιστών της Γαλλίας.

Ο εθνικισμός σπάνια ήταν τόσο δημοφιλής και τα δυτικά δημοκρατικά και διεθνή θεσμικά όργανα φαίνονται όλο και πιο εύθραυστα και αδύναμα ώστε να τον αντιμετωπίσουν. Μια πρόσφατη έρευνα σε 25 χώρες από την Ipsos MORI, αποκαλύπτει την γενικευμένη δυσαρέσκεια των πολιτών.

Στη Βρετανία και την Αμερική το 60% και το 63% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η χώρα τους ήταν σε λάθος δρόμο.

Οι μονίμως δυσαρεστημένοι Γάλλοι, έφθασαν σε επίπεδα ρεκόρ 89%.

Τα βαθύτερα αίτια αυτής της δυσαρέσκειας διαφέρει ανάλογα με τη χώρα.

Η ανεργία αποτελεί την κύρια ανησυχία στη Γαλλία, αλλά όχι στη Βρετανία ή την Αμερική, όπου η μετανάστευση και η τρομοκρατία κυριαρχούν.

Οι Γερμανοί, που έχουν εκλογές το 2017, ανησυχούν για τη φτώχεια και την ανισότητα.

Όσοι ψηφίζουν λαϊκίστικα κόμματα οι πολιτικοί συχνά επικεντρώνονται σε μεμονωμένα ζητήματα σε βάρος άλλων προβλημάτων.

Στη Γαλλία, το ποσοστό των ανθρώπων που ανησυχούν για την ανεργία είναι 5 φορές το πραγματικό ποσοστό των ανέργων.

Στη Βρετανία, το άγχος για την μετανάστευση είναι περισσότερο από 3 φορές υψηλότερο από το ποσοστό του πληθυσμού των μεταναστών.









Πηγή: www.bankingnews.gr

ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΕΝΟΣ Δημοψήφισμα στην Ιταλία στις 4 Δεκεμβρίου -Τι θα συμβεί αν πέσει ο Ρέντσι







O πρωθυπουργός της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι, είναι δεδηλωμένος ευρωπαϊστής. Μέχρι πρότινος στα τηλεοπτικά διαγγέλματα που απηύθυνε στον ιταλικό λαό απ' το γραφείο του στεκόταν πάντα ανάμεσα σε δύο σημαίες: της πατρίδας του και της Ε.Ε.

Όμως τελευταία η σημαία με τα αστέρια της Ε.Ε. έχει φύγει απ' το κάδρο με απόφαση του Ρέντσι.

Σχεδόν καθημερινά ο ο Ιταλός πρωθυπουργός γκρινιάζει «γι' αυτούς εκεί στις Βρυξέλλες».

Κι όχι επειδή ξαφνικά έγινε πολέμιος της Ε.Ε., αλλά επειδή αντιμετωπίζει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα κι η Ευρώπη είναι μέρος αυτού του προβλήματος.

Κι όμως, το θέμα δεν είναι η προβληματική λειτουργία της Ευρώπης, αλλά η ασθενούσα Ιταλία. Από τη δικαιοσύνη μέχρι τη διοίκηση, τα τηλεφωνικά δίκτυα και τα ταχυδρομεία, όλα παρουσιάζουν προβλήματα στη λειτουργία τους.

Για να μην μιλήσει κανείς για το πολιτικό σύστημα της χώρας. «Μέχρι και 866 μέρες», σύμφωνα με τον Ρέντσι, χρειάζονται για να ψηφιστεί ένας νόμος.

Η πολιτική κάστα, όπως λένε στη γείτονα, περνά ζωή και κότα με τις ατέλειωτες συζητήσεις και τις διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων. Όχι όμως και η χώρα.

Γι' αυτό κι ο Ρέντσι θέλει να συντομέψει τις πολιτικές διαδικασίες, να συρρικνώσει π.χ. δραστικά τη Γερουσία και πρακτικά να της περιστείλει τις εξουσίες.

Αλλά δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει σωστά τις προθέσεις του στον ιταλικό λαό. Λόγος για τον οποίο πολλοί αντιτίθενται στα σχέδια του πρωθυπουργού – σύμφωνα δε με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις οι περισσότεροι.

Κι ο αριθμός εκείνων που δηλώνουν ότι θα απορρίψουν τη συνταγματική αναθεώρηση του Ρέντσι στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου αυξάνεται αργά αλλά σταθερά εδώ κι εβδομάδες.

«Δεν θα κάτσω να με ψήνουν...»

Για τον Ιταλό πρωθυπουργό θα είναι η πιο κρίσιμη ψηψοφορία στα δύο χρόνια της θητείας του. Γιατί το έχει ξεκαθαρίσει πολλάκις ότι αν χάσει θα παραιτηθεί.

Στην εξουσία μένεις μόνον αν μπορείς να αλλάξεις κάτι, είπε το Σαββατοκύριακο σ' ένα τηλεοπτικό σώου. «Δεν θα κάτσω να με ψήνουν», λέει εννοώντας ότι χωρίς πλειοψηφία θα μεταβληθεί απλώς σε άθυρμα των αντιπάλων του.


Κι αυτοί είναι απλωμένοι σ' όλο το πολιτικό φάσμα, από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά, αλλά ακόμη και στο ίδιο του το κόμμα.



Αν επικρατήσει το «ΟΧΙ» τότε η Ιταλία θα ολισθήσει πρώτα σε μια πολιτική και στη συνέχεια πιθανώς και σε μια οικονομική κρίση, εκτιμούν αναλυτές. Κι αυτό θα είχε σοβαρότατες συνέπειες και για τη Ευρώπη.

Γι' αυτό και στη συνάντηση των υπ Εξ την περασμένη Κυριακή στις Βρυξέλλες πολλοί ανήσυχοι συνάδελφοι ρωτούσαν τον επικεφαλής της ιταλικής διπλωματίας τι στο καλό συμβαίνει στη χώρα του.

Η Ευρώπη έχει ήδη αρκετά προβλήματα να αντιμετωπίσει:

από το Brexit και την εκλογή του απρόβλεπτου Τραμπ μέχρι τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και τη διαχείριση του προσφυγικού κι από την κόντρα με την Τουρκία μέχρι τα προβλήματα που προκαλούν με τις πολιτικές τους οι κυβερνήσεις Πολωνίας κι Ουγγαρίας...

Το τελευταίο που θα χρειαζόταν αυτή τη στιγμή η Γηραιά Ήπειρος θα ήταν μια «ιταλική κρίση».

Έρχεται το Ital-exit;

Αλλά αυτή ακριβώς η κρίση φαίνεται πως σιγοβράζει σύμφωνα με πολλούς οικονομικούς αναλυτές.

Το spread των ιταλικών ομολόγων ανεβαίνει σταθερά: απ' τις 138 μ.β στις 14 Οκτωβρίου στις 160 στις 4 Νοεμβρίου και στις 176 την περασμένη Τρίτη. Σαφέστατη ένδειξη ότι οι αγορές ανησυχούν.

Κι ίσως έχουν δίκιο, γιατί αν χάσει ο Ρέντσι στο δημοψήφισμα, τότε θα σημάνει η ώρα των λαϊκιστών, από τη Λέγκα του Βορρά -που φιλοδοξεί να κληρονομήσει τους ψηφοφόρους του γηρασμένου και εξασθενημένου Μπερλουσκόνι- μέχρι το Κίνημα 5 Αστέρια του Μπέπε Γκρίλο.

Ο κωμικός-που-έγινε-πολιτικός κι οι οπαδοί του είναι εναντίον όλων, και ιδίως εναντίον της Ε.Ε. Και στις δημοσκοπήσεις βρίσκονται μια ανάσα πίσω απ' το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι.

Αν πέσει ο Ρέντσι, τότε μπορεί να ακολουθήσει ένα νέο δημοψήφισμα με θέμα την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, εξέλιξη εξαιρετικά δυσάρεστη για την Ευρώπη, αφού οι ευρωπαϊστές μέχρι πρότινος Ιταλοί είναι τώρα βαθιά απογοητευμένοι.

Και πώς να μην είναι; Οι τιμές εκτινάσσονται στα ύψη, η αγοραστική τους δύναμη ροκανίζεται μέρα με τη μέρα, τα χρέη της χώρας διογκώνονται δραματικά, όπως κι ο αριθμός των ανέργων και ιδιαίτερα των νέων.

Σχεδόν οι μισοί νέοι της χώρας είναι άνεργοι και πολλοί επιρρίπτουν την ευθύνη στην παγκοσμιοποίηση και την Ε.Ε.

Κι η πιθανότητα να ακολουθήσουν οι Ιταλοί τους Βρετανούς στην πόρτα εξόδου δεν είναι πια αδιανόητη. Το πουλόβερ της Ε.Ε. έχει αρχίσει να ξηλώνεται, φοβούνται αναλυτές...



πηγή iefimerida.gr

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Ο αμερικανικός κίνδυνος!






Εάν οι Η.Π.Α. αυξήσουν τα επιτόκια η Ευρώπη θα χρεοκοπήσει, όπως η Λατινική Αμερική το 1980 – ενώ η Γερμανία θα πληρώσει το λογαριασμό, αφενός μεν οδηγούμενη σε πληθωρισμό, αφετέρου χάνοντας αρκετές από τις απαιτήσεις της απέναντι στους εταίρους της.

.
Ανάλυση

Αρκετοί συγκρίνουν τη σημερινή εκλογή του κ. Trump με αυτή του κ. Reagan – όπου οφείλει να θυμηθεί κανείς ότι, εκείνη την εποχή (δεκαετία του 1980), το έλλειμμα των Η.Π.Α. αυξήθηκε και τα επιτόκια συνέχισαν την ανοδική τους πορεία, με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει η Λατινική Αμερική.

Στα πλαίσια αυτά, εάν συμβούν ξανά τα ίδια, σύμφωνα με τις προεκλογικές δηλώσεις του νέου προέδρου, τότε θα χρεοκοπήσει η Ευρώπη – επειδή τυχόν άνοδος των αμερικανικών επιτοκίων για να χρηματοδοτηθεί το έλλειμμα της υπερδύναμης μέσω της προσέλκυσης κεφαλαίων και επενδύσεων από το εξωτερικό, θα οδηγήσει στην ανατίμηση του δολαρίου.

Εάν ανατιμηθεί τώρα το δολάριο απέναντι στο ευρώ, τότε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που θα αυξηθούν οι εξαγωγές της θα είναι η Γερμανία – κάτι που όμως, επειδή η χώρα αξιοποιεί πλήρως την παραγωγική της δυναμικότητα, θα έχει ως αποτέλεσμα την άνοδο των τιμών καταναλωτή, οπότε τον πληθωρισμό. Ως εκ τούτου η Γερμανία θα απαιτήσει την άνοδο των βασικών επιτοκίων από την ΕΚΤ (κάτι που ήδη διαπιστώνεται), έτσι ώστε να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό. Εάν όμως αυξηθούν τα βασικά επιτόκια της ΕΚΤ, τότε χώρες όπως η Ιταλία θα χρεοκοπήσουν – οπότε οι εναλλακτικές δυνατότητες της Ευρώπης είναι είτε ο πληθωρισμός στη Γερμανία, είτε η χρεοκοπία της Ιταλίας.

Από την άλλη πλευρά, εάν πράγματι οι Ιταλοί αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν το δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου για να «δώσουν ένα χαστούκι» στη διεφθαρμένη πολιτική ελίτ, στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στη γερμανική Ευρωζώνη (άρθρο), καθώς επίσης εάν ο πρωθυπουργός τους τηρήσει την υπόσχεση παραίτησης του (κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο), τότε τυχόν ταυτόχρονη αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων χωρίς μία ανάλογη αντίδραση της ΕΚΤ, θα γκρεμίσει κυριολεκτικά το ευρώ – εκτοξεύοντας τον πληθωρισμό της Γερμανίας στα ύψη.

Συνεχίζοντας, οι περισσότεροι αναλυτές περιμένουν πως η Fed θα αυξήσει το Δεκέμβρη τα βασικά της επιτόκια στο 0,50% από 0,25% σήμερα και στο 0,75% από 0,50% – όπως άλλωστε δήλωσε πρόσφατα η διοικητής της. Εν τούτοις, προσπάθησε πολλές φορές στο παρελθόν, χωρίς τελικά να το τολμήσει – παραμένοντας στη μικρή αύξηση του περυσινού Δεκέμβρη (άρθρο).

Το δικό της πρόβλημα επικεντρώνεται στο ότι, τυχόν αύξηση των βασικών επιτοκίων θα επιδεινώσει τα τεράστια χρέη του δημοσίου (περί τα 20 τρις $), των επιχειρήσεων και των Πολιτών της – μεταξύ άλλων επειδή πολλά δάνεια είναι κυμαινόμενου επιτοκίου, συνδεδεμένου με το βασικό της Fed.

Εάν λοιπόν αυξηθούν, αρκετοί δεν θα είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους – οπότε θα χρεοκοπήσουν. Εάν πάλι δεν αυξηθούν, θα δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα στις αμερικανικές τράπεζες – κάτι που συμβαίνει επίσης στην Ευρώπη, λόγω της αντίστοιχης πολιτικής της ΕΚΤ. Εκτός αυτού, χωρίς την αύξηση των επιτοκίων δεν στηρίζεται η αποταμίευση – ενώ χωρίς αποταμιεύσεις, δεν διενεργούνται επενδύσεις.

Συμπερασματικά λοιπόν οι δύο ισχυρότερες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη είναι αντιμέτωπες με ένα πολλαπλό πρόβλημα, το οποίο δεν είναι καθόλου εύκολο να επιλυθεί – πόσο μάλλον όταν υπάρχει επί πλέον ο φόβος να σπάσουν οι φούσκες των ακινήτων και των χρηματιστηρίων σε πολλές μαζί χώρες, στην περίπτωση της αύξησης των επιτοκίων, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει το αναμενόμενο κραχ και χάος (ανάλυση).

Ως λιγότερο επώδυνη λύση πάντως θεωρείται η μη αύξηση των επιτοκίων – ειδικά εάν ο κ. Trump δεν θέλει να ξεκινήσει τη θητεία του με μία κρίση όπως ο προκάτοχος του, με επί πλέον κίνδυνο να χρεοκοπήσει η Ευρώπη. Για να το αποφύγει όμως δεν θα πρέπει να πείσει τη Fed μόνο να διατηρήσει σταθερά τα βασικά επιτόκια αλλά, επίσης, να δρομολογήσει ένα τέταρτο πακέτο ποσοτικής διευκόλυνσης (QE) – αφού διαφορετικά δεν θα μπορούν να χρηματοδοτηθούν οι επενδύσεις στις κρατικές υποδομές των Η.Π.Α. που έχει αναγγείλει.

Εν τούτοις, δεσμεύτηκε προεκλογικά για την αύξηση των επιτοκίων, την οποία στηρίζει το κόμμα του – ενώ εάν ανάγκαζε τη Fed σε ένα τέταρτο QΕ θα έδινε το μήνυμα ότι, οι κεντρικές τράπεζες θα χρηματοδοτούν τα κράτη σε συνεχή βάση (εικόνα άρθρου), μετατρέποντας την ελεύθερη οικονομία σε «σοβιετική».

Περαιτέρω στο θέμα της σύγκρισης του κ. Trump με τον κ. Reagan, όσον αφορά τους χαρακτήρες τους, καθώς επίσης την πολιτική τους εμπειρία, πράγματι υπάρχουν πολλές ομοιότητες – αν και ο κ. Reagan ήταν πολύ πιο έμπειρος, έχοντας προηγουμένως ασχοληθεί αρκετά χρόνια με την πολιτική, επί πλέον από τη θέση του ως κυβερνήτη της Καλιφόρνιας.

Ομοιότητες έχει επίσης η οικονομική τους πολιτική, αφού ο πρόεδρος Reagan μείωσε τους φόρους και αύξησε τις δαπάνες του δημοσίου – όπως ακριβώς δήλωσε ότι θα κάνει ο κ. Trump. Εν τούτοις, η κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας ήταν πολύ διαφορετική το 1980 – όπου το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η καταπολέμηση του πληθωρισμού μέσω των υψηλών επιτοκίων, τα οποία ήλπιζαν τότε οι κεντρικές τράπεζες πως θα μπορέσουν κάποια στιγμή να μειώσουν (γράφημα).



Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη των επιτοκίων (γαλάζια καμπύλη), καθώς επίσης των τιμών καταναλωτή (κόκκινη καμπύλη) στις Η.Π.Α. – στις επισκιασμένες επιφάνειες οι υφέσεις. Είναι φανερή η άνοδος των μεν και των δε στις αρχές του 1980 – όπου ο πληθωρισμός έφτασε στο 15% και τα επιτόκια πλησίασαν το 20%.

.

Σε αντίθεση όμως με το 1980, τόσο ο πληθωρισμός, όσο και τα επιτόκια είναι σε ιστορικά χαμηλά σήμερα – ενώ η Fed ελπίζει πως θα μπορέσει κάποια στιγμή να τα αυξήσει, για να ανακτήσει τα νομισματικά της όπλα που έχασε μετά την κρίση του 2008.

Την ίδια στιγμή ο ισολογισμός της είναι υπερβολικά διογκωμένος μετά από τα τρία διαδοχικά QE, ενώ το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. είναι σχεδόν τετραπλάσιο από το 30% που ήταν το 1980 (γράφημα) – οπότε είναι πολύ δύσκολο να αυξηθούν οι δαπάνες του κράτους και τα ελλείμματα, για να διενεργηθούν επενδύσεις στις υποδομές.



Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του δημοσίου χρέους των Η.Π.Α. ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.

.

Παρ’ όλα αυτά οι αγορές ομολόγων, κρίνοντας από την αύξηση των επιτοκίων (μείωση των αποδόσεων), υποθέτουν πως η νέα κυβέρνηση θα τηρήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις – οπότε η παραγωγική δυναμικότητα των Η.Π.Α. θα αξιοποιηθεί πλήρως, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι μισθοί και οι τιμές (οπότε να μειωθούν μακροπρόθεσμα τα πραγματικά χρέη).

Ως εκ τούτου, θα ακολουθήσει ενδεχομένως πληθωρισμός που θα πρέπει τότε να καταπολεμηθεί με την αύξηση των βασικών επιτοκίων – πόσο μάλλον εάν επιβληθούν δασμοί στις εισαγωγές από την Κίνα, με αποτέλεσμα να εκτοξευθούν οι τιμές πολλών καταναλωτικών αγαθών στα ύψη.

Σε μία τέτοια περίπτωση, πολλές χώρες της Ευρώπης θα χρεοκοπήσουν, οπότε θα υποτιμηθεί το ευρώ (εάν δεν διαλυθεί η Ευρωζώνη) και θα στηριχθεί το δολάριο – κάτι που τότε θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των Η.Π.Α., ενώ η Γερμανία θα πλήρωνε το λογαριασμό, αφού αφενός μεν θα βυθιζόταν στον πληθωρισμό, αφετέρου θα έχανε αρκετές από τις απαιτήσεις της (δάνεια), απέναντι στους εταίρους της.

Ολοκληρώνοντας, όλα εξαρτώνται από τις πραγματικές προθέσεις, καθώς επίσης από τις προτεραιότητες που θα θέσει η νέα κυβέρνηση – ο πρόεδρος της οποίας είναι τόσο απρόβλεπτος, όσο ο κ. Reagan στο παρελθόν. Η καγκελάριος βέβαια γνωρίζει πόσο ευάλωτη είναι η χώρα της απέναντι στις Η.Π.Α., όχι μόνο στρατιωτικά – κάτι που μάλλον αρνείται να συνειδητοποιήσει ο κ. Σόιμπλε, κρίνοντας από την αυταρχική συμπεριφορά του απέναντι σε όλους.
Πηγή: http://www.analyst.gr/

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Deutsche bank: Η Ευρώπη αλλάζει και ο εθνικισμός ισχυροποιείται – Στο τέλος ίσως η Ελλάδα να μην σταθεί τυχερή




Η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα αποδεικνύει πόσο μπορεί να εκφυλιστεί ένα ιδεολογικά αριστερό κόμμα όταν αναλαμβάνει την εξουσία.
Η Ευρώπη αλλάζει και ο εθνικισμός ισχυροποιείται και το πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο που βρίσκεται σε εξέλιξη δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποτιμηθεί αναφέρει στέλεχος της Deutsche bank που προσπαθεί να αναλύσει την οικονομική πορεία της Ευρώπης αποτιμώντας και τις πολιτικές εξελίξεις.
Σε δηλώσεις του στο www.bankingnews.gr τόνισε τα εξής ενδιαφέροντα.
«Ο πλανήτης τα τελευταία 15 χρόνια έχτισε πάνω στο μοντέλο της παγκοσμιοποίησης.
Η παγκοσμιοποίηση κυριάρχησε παντού και η κυριαρχία αυτή επέτρεψε την διεθνοποίηση των αγορών και των οικονομιών.
Το φαινόμενο αυτό επέτρεψε στην Γερμανία να καταστεί η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης και η παγκοσμιοποίηση ήταν το φαινόμενο που ανέδειξε τις σοβαρές οικονομικές αδυναμίες της Ελλάδος.
Το παγκόσμιο αυτό ρεύμα της παγκοσμιοποίησης αύξησε τον πλούτο, ο παγκόσμιος πλούτος έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια…αλλά ο πλούτος αυτός δεν έφθασε στις μεσαίες αστικές τάξεις των χωρών.
Η μεσαία αστική τάξη είναι σταθερά ο βασικός αιμοδότης των οικονομιών.
Όλα αυτά έχουν διαμορφώσει ένα ρεύμα αλλαγών.
Στο παρελθόν ο νεοφιλελευθερισμός με μίξεις σοσιαλδημοκρατίας ήταν το μοντέλο που κυριάρχησε πολιτικά.
Στην Ελλάδα δόθηκε ευκαιρία σε ένα αριστερό κόμμα να κυβερνήσει αλλά ασκώντας εξουσία μετατράπηκε από ένα αριστερό σε ένα μνημονιακό κόμμα…
Η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα αποδεικνύει πόσο μπορεί να εκφυλιστεί ένα ιδεολογικά αριστερό κόμμα όταν αναλαμβάνει την εξουσία.
Η παγκοσμιοποίηση ήταν η τάση των τελευταίων 15 ετών.
Όμως τα τελευταία χρόνια και ειδικά εσχάτως ένα νέο ρεύμα έχει δημιουργηθεί του εθνικισμού.
Στην Βρετανία κέρδισε το Brexit, κέρδισε η Βρετανία έναντι της ευρωπαϊκής οικονομικής κοινότητας.
Στις ΗΠΑ που ήταν εκλογές σταθμός κέρδισε ο Trump που προφανώς εμφορείται από ιδέες όχι απομονωτισμού αλλά επαναφορά της Αμερικής στις ρίζες της.
Στην Ιταλία ο Renzi είναι πιθανό να αποτύχει στο δημοψήφισμα.
Στην Αυστρία και στην Ουγγαρία θα εκλεγούν ή θα διατηρηθούν εθνικιστές.
Στην Γαλλία η Le Pen θα δώσει μεγάλη μάχη για την προεδρία.
Ακόμη και στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή είναι τρίτο κόμμα.
Στην Ευρώπη πνέει ένας εθνικιστικός αέρας και εφόσον επικρατήσει αυτό θα σημάνει ότι θα αλλάξει και ο στρατηγικός προσανατολισμός της οικονομίας της Ευρώπης.
Διεθνοποίηση ή ισχυροποίηση του έθνους;
Εάν αυτό συμβεί η ασκούμενη οικονομική πολιτική θα έχει περισσότερα εθνικά χαρακτηριστικά.
Εάν αυτό συμβεί προφανώς θα υπάρξει ένα ρήγμα στην ταχύτητα εξέλιξης του φαινομένου παγκοσμιοποίησης.

Τι θα συμβεί στην Ελλάδα;

Η μεταστροφή της Ευρώπης σε πιο εθνικιστικά, ιδεώδη και στρατηγικές ίσως πλήξει την Ελλάδα.
Η Γερμανία ήθελε μια λύση προφανώς στην ΕΕ και στο πλαίσιο των διεθνοποιημένων κανόνων.
Όσο ισχυροποιείται ο εθνικισμός τόσο πιο περίπλοκη θα γίνεται η λύση για το ελληνικό χρέος.
Στο τέλος ίσως η Ελλάδα να μην σταθεί τυχερή…
Το Grexit δεν θα επανέλθει αλλά αυτό που θα επανέλθει θα είναι μια περίοδο χαμηλών προσδοκιών και απαξίωσης.
Όσο ισχυροποιούνται τα εθνικιστικά κινήματα γιατί να προτιμήσουν να στηρίξουν ένα άλλο κράτος;
Π.χ. την Ελλάδα που παραμένει σε δυσχερή θέση;»

www.bankingnews.gr

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Η Ελληνική Πυραμίδα που δεν θέλουν μήπως και αλλάξει την ροή του τουρισμού αλλά και για άλλους λόγους!!






«Δεξιά καθώς κανείς πηγαίνει από το Αργος

προς την Επιδαυρία υπάρχει οικοδόμημα που μοιάζει

πολύ με πυραμίδα και έχει απεικονισμένες

ανάγλυφες ασπίδες του σχήματος των αργολικών ασπίδων.

Αυτού είχε πολεμήσει ο Προίτος εναντίον του Ακρισίου

για την βασιλεία, και λένε πως ο αγώνας έληξε ισόπαλος

και γι' αυτό αργότερα συμφιλιώθηκαν, αφού ούτε ο ένας

ούτε ο άλλος μπόρεσε να πετύχει αποφασιστική νίκη.

Λένε πως τότε πρώτη φορά συγκρούστηκαν οπλισμένοι

με ασπίδες και οι ίδιοι και το στράτευμά τους.

Για όσους εκατέρωθεν έπεσαν, επειδή ήταν συμπολίτες

και συγγενείς, έγινε σ' αυτό το μέρος κοινός τάφος».

(Μετάφραση Νικολάου Παπαχατζή)

Όπως φαίνεται από το κείμενο, κατά την εποχή

του Παυσανία το αναφερθέν οικοδόμημα ήταν

διακοσμημένο με αργολικές ασπίδες και θεωρείτο

κατά τον ίδιο τάφος (τύμβος) των πολιτών

και συγγενών που έπεσαν σε μάχη πολεμώντας

για την εξουσία.

Χαρακτηριστικό της παλαιότητας της κατασκευής,

σύμφωνα με τον Παυσανία, είναι ότι πρώτη φορά

τότε είχαν χρησιμοποιηθεί ασπίδες σε μάχη.



Δικό μας σχόλιο:

Εσείς πότε πιστεύετε ότι πρωτοχρησιμοποιήθηκαν

ασπίδες σε μάχη;

Στον Τρωϊκό πόλεμο, πάντως, χρησιμοποιούσαν.....



Φωτογράφησα την πυραμίδα του Ελληνικού

όπως είναι σήμερα γνωστή, από το ομώνυμο χωριό

που βρίσκεται πάνω από το Κεφαλάρι του Άργους,

πολύ πριν διαβάσω τον Παυσανία και το μόνο

που δεν μου είχε περάσει από το μυαλό είναι ότι,

η όλη κατασκευή, ήταν τίποτε περισσότερο

από ένα κενοτάφιο ή έστω ένα οστεοφυλάκιο.

Αυτό το γράφω γιατί δεν είναι και λίγοι

οι "ερευνητές" που θέλουν να πιστεύουν ότι

τα ερείπια στο χωριό Ελληνικό, έξω από Κεφαλάρι

του Άργους, δεν είναι από πυραμίδα

αλλά από ένα κτίσμα που λειτουργούσε ως φρυκτωρία

ή κάτι ανάλογο.



Οι φρυκτωρίες ήταν ένα οπτικό σύστημα

συνεννόησης με σήματα που μεταβιβάζονταν

από περιοχή σε περιοχή με τη χρήση πυρσών,

κατά τη διάρκεια της νύκτας χρησιμοποιώντας

φυσικά κάποιον κώδικα όπως γινόταν

και με τα σήματα δια βραχιόνων

με τις σημαίες στο ναυτικό.



Φρυκτός= πυρσός και ώρα = φροντίδα.

Το πιο γνωστό παράδειγμα μετάδοσης μηνύματος

με σήματα από φρυκτωρίες είναι η είδηση

της πτώσης της Τροίας.

Ο Αγαμέμνων προτού ξεκινήσει για την εκστρατεία

υπόσχεται στη γυναίκα του πως όταν

θα κυριευόταν το Ίλιον, θα μάθαινε το νέο στο Άργος

σε μία μέρα. Το γεγονός περιγράφει ο Αισχύλος

στο έργο του "Αγαμέμνων".




Επίσης στην ίδια τραγωδία, όταν έγινε

η άλωση της Τροίας, μέσω Φρυκτωριών έφθασε


στο Άργος το μήνυμα της Αλώσεως, και ο φύλακας


των ανακτόρων που ήταν εντεταλμένος για τη λήψη


του αναφώνησε: ευοδώθηκε ο Βασιλέας μου,


αφού τρεις φορές έξι μου έφεξε ή φρυκτωρία...


Εδώ παρατηρούμε επίσης πως το 666 δηλώνει


επιτυχία, την νικηφόρο δηλαδή


(στην περίπτωσή μας) την νικηφόρο επάνοδο,


των Ελλήνων, στην εστία τους.



Προσωπικά πάντως δεν έχω καταλήξει

στο τι ακριβώς ήταν οι πυραμίδες.

Το πρώτο συνθετικό της λέξης είναι το Πυρ.

Κάτι μου λέει πως ήταν κτίσμα μιας αρχέγονης

λατρείας αλλά και με κάποιον λειτουργικό ρόλο

στην φύλαξη των σπόρων για την επόμενη χρονιά

από το τότε Ιερατείο.

ΠΥΡ=σπόρος σιτηρού

από τον πυρήνα προφανώς

και ΑΜΑΩ=Θερίζω

Μπορείτε να το δείτε

και στο ετυμολογικό λεξικό

της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας.

(Υπάρχει και στο διαδίκτυο)

Ο έλεγχος αυτός (των σπόρων)

είναι ευνόητο πως προσέδιδε

τεράστια εξουσία στο Ιερατείο.

Στη σημερινή εποχή, παρεμπιπτόντως,

υπάρχει σταδιακή εξαφάνιση των παλιών σπόρων

και η όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση

από μεταλλαγμένους και συνοδευόμενους

με διεθνές Copyright σπόρους των πολυεθνικών.

Η κατάσταση του μνημείου το 1991

πριν ξεκινήσει η μελέτη τους

(του Ελληνικού και του Λιγουριού)

φαίνεται στο απόσπασμα από το βιβλίο

του Δρ Ι. Λυριτζή;

Το μυστήριο των Ελληνικών Πυραμοειδών

«...το 1991 με την επίσκεψή μας

στις δύο πυραμίδες διαπιστώσαμε

την εγκατάλειψή τους στην δίνη

των παραγόντων καταστροφής: βάτα,

αιγοπρόβατα, θάμνοι, χρησιμοποίηση μεγαλίθων

σε κτίρια και εκκλησίες της περιοχής,

πεσμένοι μεγάλιθοι;



Παλαιότερα, οι δομικοί ογκόλιθοι των πυραμίδων

χρησιμοποιούνταν σε ασβεστοκάμινα!

Έτσι θα πρέπει να εξαφανίσθηκαν δύο άλλες

πυραμίδες στη περιοχή του Άστρους Κυνουρίας

και στη Σικυώνα Κορινθίας, που αναφέρονται

από ξένους περιηγητές στις αρχές του περασμένου

αιώνα και μία τρίτη στα Βιγλάφια της Νότιας Λακωνίας...»

Στις 9-2-1995 η Ακαδημία Αθηνών ανακοίνωσε

τα αποτελέσματα των μετρήσεων που αφορούσαν

την χρονολόγηση της πυραμίδας του Ελληνικού,

βασισμένη στην μέθοδο της οπτικής θερμοφωταύγειας.

Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν

στο εργαστήριο Πυρηνικής χρονολόγησης

του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου

και στο Εργαστήριο Αρχαιομετρίας

του "ΕΚΕΦΕ-Δημόκριτος".

Η χρονολόγηση κατασκευής της πυραμίδας

του Ελληνικού εντοπίσθηκε στο 2720 π.χ.

(δείτε όμως το βίντεο)




Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν ότι

η πυραμίδα του Ελληνικού προηγείται κατά 100

(τουλάχιστον) έτη της πρώτης Αιγυπτιακής

πυραμίδας του Ζοζέρ (2620 π.χ.)

και είναι κατά 170 (τουλάχιστον) έτη αρχαιότερη

της πυραμίδας του Χέοπος (2550 π.χ.).

Οι διαστάσεις της είναι 14,7 x 12,58 x 8,62 x 8,61 μέτρα.

Τελικά, ότι και να είναι και για όποιο λόγο

και να κατασκευάστηκε υπάρχει και είναι ακόμα

εκεί και αξίζει να την επισκεφτούμε

σαν Έλληνες, με σεβασμό.

Ίσως ποιος ξέρει, όταν θα βρεθούμε εκεί,

να μας δοθεί η χάρη και να ακούσουμε τις ψυχές

των προγόνων, αν πρόκειται τελικά

για οστεοφυλάκιο, (ή έγινε αργότερα)

να φτερουγίζουν ολόγυρα.

Πάν Καρτσωνάκης

Υ.Γ: Στην προσπάθεια αυτών που προσπαθούν

να μας αποδείξουν ότι είναι οτιδήποτε άλλο

εκτός από πυραμίδα θα τους απαντούμε

και με αυτήν την τηλεκάρτα του Ο.Τ.Ε



Τι να κάνουμε...δεν το πρόλαβαν.

Μετά προσπάθησαν να μας αποδείξουν

ότι δεν είναι τόσο αρχαία όσο έδειξαν οι μετρήσεις.

Βρέθηκαν, λέει, στο εσωτερικό της πυραμίδας

όστρακα από σπασμένα κεραμικά

του 4ου και 5ου αιώνα!

Τους απαντούμε πως αν σήμερα θάψουμε

κάποιο πλαστικό παιχνίδι

μέσα στην πυραμίδα

θα πρέπει οι αρχαιολόγοι στο μέλλον

να μας πουν πως, η πυραμίδα,

είναι κτίσμα του αιώνα μας;

Τα μνημεία, του πολιτισμού μας,

που αργοσβήνουν!

Υ.Γ:Αφορμή για την πρόσφατη εγγραφή μου

(μετά την επίσκεψή μου την Πρώτη του Μάη)

για το αγαπημένο μου θέμα με τις Ελληνικές πυραμίδες

δεν είναι τόσο να αποδείξω αν είναι αρχαιότερες

των Αιγυπτιακών.

Αυτό λίγο με απασχολεί κι αυτό γιατί

πέρα από το γεγονός ότι δεν έχω

τις αντίστοιχες γνώσεις

την Αίγυπτο δεν την ξεχώρισα ποτέ

από τον ευρύτερο χώρο του Αιγαίου

(ύπτια του Αγαίου)

αλλά η επιμονή κάποιων "ειδικών"

να μας πέίσουν ότι 1) δεν είναι τόσο αρχαία

αλλά του 4ου με 5ου αιώνα αλλά και το πιο εξοργιστικό

2) Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΥΡΑΜΙΔΑ

αλλά είναι κάτι άλλο εκτός από πυραμίδα.

Υποτιμούν την νοημοσύνη μας...

........ε, δεν θα το "φάμε" αμάσητο αυτό.

ΠΗΓΗ

Δείτε όμως το βίντεο και κυρίως προβληματιστείτε και αν θέλετε να σώσουμε

αυτό το μοναδικό μνημείο της χώρας μας

που κάποιοι θέλουν να "θάψουν"

την πιο καλοδιατηρημένη πυραμίδα μας

γίνετε μέλη σε αυτήν την ομάδα:

Ενώστε την φωνή σας μαζί μας.



Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

H ιστορία του 30χρονου κατερινιώτη οδηγού ντελίβερι που έπεσε με το μηχανάκι και η έκκληση για βοήθεια της αδελφής του {Βίντεο}

1109140101dvb-tstar




Ο 30χρονος Γιώργος Ιωαννίδης, εργαζόταν ως ντελίβερι στην Κατερίνη όταν εξαιτίας  ενός ψιλόβροχου έπεσε με το μηχανάκι του και πλέον νοσηλεύεται σε γνωστό κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα.
Η αδερφή του, Μαρία, το μεσημέρι της Τετάρτης βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα» και έκανε έκκληση στον κόσμο να βοηθήσει ώστε ο αδερφός της να χαμογελάσει ξανά!
Η σελίδα της εκπομπής στο Facebook ανέβασε τον αριθμό λογαριασμού που μπορεί κάποιος να βοηθήσει οικονομικά τον Γιώργο Ιωαννίδη:

Δείτε το σχετικό απόσπασμα από την εκπομπή του STAR!

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Ο Trump θα αποδειχθεί η κινητήριος δύναμη της παγκόσμιας προόδου – Η οικονομία από τις φούσκες στην πραγματικότητα



Η Clinton ήταν πιο συστημική και όπως αποδεικνύεται και από το Clinton foundation πιο διεφθαρμένη….
Ο D. Trump επικράτησε με μια απίστευτη ανατρεπτική νίκη στις ΗΠΑ.
Οι ρεπουμπλικάνοι επανήλθαν στην εξουσία μετά από μια μακρά περίοδο διακυβέρνησης του B. Obama.
Η μεγαλειώδης νίκη Trump κατάφερε να εκλέξει 290 εκλέκτορες – χρειαζόταν πάνω από 270 για να κερδίσει – έναντι 228 εκλεκτόρων της Clinton ήταν ανατρεπτική.
Να σημειωθεί ωστόσο ότι με όρους απόλυτων ψήφων η Clinton προηγήθηκε με 47,7% ή 59,796 εκατ ψήφους έναντι 47,5% και 59,589 εκατ ψήφους του Trump.
Στις ΗΠΑ επικρατεί ανά πολιτεία το πλειοψηφικό σύστημα ο νικητής παίρνει όλους τους εκλέκτορες σε κάθε πολιτεία που κερδίζει.
Ο Trump επικρίθηκε κατά τρόπο απαράδεκτο από την ευρωπαϊκή ελίτ και από την απανταχού αριστερά.
Τον χαρακτήρισαν ακραίο, τον αποκάλεσαν φασίστα ενώ το ελληνικό πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε απροετοίμαστο, είχαν πιστέψει λανθασμένα ότι η Clinton θα κερδίσει…
Αποτελούσε αλγεινή εντύπωση πως η αριστερά στην Ελλάδα στήριξε την Clinton η οποία ήταν ξεκάθαρο ότι στηριζόταν από τα ισχυρά λόμπι και τα συστήματα της Αμερικής.
Η Clinton ήταν πιο συστημική και όπως αποδεικνύεται και από το Clinton foundation πιο διεφθαρμένη….

Τι σηματοδοτεί η νίκη Trump;

Επειδή έχουν αναφερθεί πολλά…η νίκη Trump αποτελεί κινητήριο δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας….
Θα είναι ο μηχανισμός μεταφοράς της οικονομίας από τις προκλητικές φούσκες των κεντρικών τραπεζών και της πλασματικής ευφορίας στην πραγματικότητα, στην ανάπτυξη που θα προκληθεί από δημόσιες δαπάνες και επενδύσεις σε υποδομές και κατασκευές.
Για τις χρηματιστηριακές αγορές δεν αποκλείεται η θητεία Trump να αποδειχθεί ιδιαίτερα ελπιδοφόρος.
Η συμπεριφορά των χρηματιστηρίων διεθνώς όπου μετά το πρώτο σοκ αντέδρασαν θετικά καθώς προεξοφλούν περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη καθώς και η άνοδος των αποδόσεων στα αμερικανικά ομόλογα πάνω από 2,07% στην 10ετία – στόχος 2,25% - και 2,86% στα 30 χρόνια είναι μια καλή ένδειξη ότι οι αγορές πιστεύουν ότι οι πολιτικές του Donald Trump θα μπορούσαν να προκαλέσουν άνοδο του πληθωρισμού, περισσότερη ανάπτυξη και, τελικά, υψηλότερα επιτόκια.
Είναι προφανές ότι ο Trump θα εστιαστεί στις δαπάνες μέσω των οποίων θα ανοικοδομήσει τις ΗΠΑ, ενώ έχει υποσχεθεί σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις.
Ο Trump έχει ταχθεί σε ανύποπτο χρόνο κατά της πολιτικής των κεντρικών τραπεζών και της FED όπου μέσω των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης έχουν δημιουργηθεί ακραίες φούσκες στις μετοχές και στα ακίνητα.
Ήρθε η ώρα η παγκόσμια ανάπτυξη να στηριχθεί όχι σε ανόητες πολιτικές διαστρέβλωσης μέσω της νομισματικής πολιτικής και των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης αλλά σε πραγματικές επενδύσεις στην πραγματική οικονομία.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη, οπότε οι προσδοκίες για αύξηση των επιτοκίων της Fed το Δεκέμβριο του 2016 έχουν αυξηθεί κατακόρυφα σχεδόν στο 80%.
Η επιστροφή στην πραγματική οικονομία που σηματοδοτεί η εκλογή Trump είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει όλο τον πλανήτη και ειδικά την Ευρώπη που έχει βαλτώσει καθώς όλοι επαναπαύονται στις φούσκες που έχει δημιουργήσει η ΕΚΤ.
Η ΕΚΤ μέσω των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης αύξησε μετοχές και τιμές ομολόγων αλλά η ανάπτυξη είναι στάσιμη.
Ήταν μια ωραιοποίηση των assets αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η πραγματική οικονομία είναι στάσιμη με πολύ λιτότητα.
Το μοντέλο της Ευρώπης δεν απέδωσε….

Η οικονομική πορεία του πλανήτη θα αλλάξει…

Μέχρι τώρα ο πλανήτης στηριζόταν στην νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών της FED και της ΕΚΤ.
Η πολιτική αυτή δεν απέδωσε, συνέβαλλε στην δημιουργία φουσκών αλλά η αύξηση του διεθνούς ΑΕΠ και του πληθωρισμού είναι ζητούμενο.
Η δημοσιονομική πολιτική που σχεδιάζει ο Trump είναι ένας συνδυασμός της μεταρρύθμισης του κώδικα φορολογίας και των κρατικών δαπανών για μεγάλα έργα δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.
Ο αριστερών καταβολών οικονομολόγος Paul Krugman έχει πολλές φορές ζητήση αύξηση των φορολογικών κινήτρων.
Ο Trump θα μπορούσε να τα αλλάξει όλα αυτά.
Το πρώτο πράγμα που ανέφερε ο Trump ήταν οι δαπάνες για υποδομές.
«Θα καθορίσουμε τα κέντρα των πόλεων μας και θα ανοικοδομήσουμε αυτοκινητοδρόμους, γέφυρες, σήραγγες, αεροδρόμια, σχολεία, νοσοκομεία.
Θα ανοικοδομήσουμε τις υποδομές μας και θα χρησιμοποιήσουμε τα εκατομμύρια των ανθρώπων ώστε να εργαστούν στην ανοικοδόμηση.
Οι οικονομολόγοι γενικά ανησυχούν ότι οι δαπάνες και οι φορολογικές περικοπές του Trump θα αυξήσουν το εθνικό χρέος κατά 5 τρισεκ. δολάρια ή και περισσότερο.
Ο Trump έχει υποστηρίξει ότι η οικονομική ανάπτυξη δεν απαιτεί αυξήσεις φόρων για να πληρωθούν οι δαπάνες των υποδομών.
Ίσως η πιο σωστή οικονομική πολιτική παγκοσμίως.
Με ισχυρή ανάπτυξη και λιγότερους φορολογικούς συντελεστές μπορεί να δημιουργηθεί αυτοτροφοδοτούμενος μηχανισμός στα έσοδα.
Στην Ευρώπη όλα έχουν πάρει μια λάθος πορεία.
Ζητούν από την χρεοκοπημένη Ελλάδα να αυξήσει τους φόρους για να πληρώσει τα ελλείμματα.
Στην Αμερική θα κάνουν το ακριβώς αντίθετο.
Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε να κάνουμε είναι να αυξήσουμε τους φόρους για να χρηματοδοτήσουμε ένα πρόγραμμα υποδομής είπε ο Peter Navarro, ανώτερος σύμβουλος του Trump.

Τα οικονομικά σχέδια του Trump

Ο Trump έχει προαναγγείλει δαπάνες ύψους 1 τρισ. δολ. για υποδομές, μέσα στα επόμενα 10 χρόνια.
Ταυτόχρονα θα εφαρμόσει φορολογικές περικοπές, όπως η μείωση του εταιρικού φόρου από το 35% στο 15%, αλλά και η μείωση του φόρου εισοδήματος από το 39,6% στο 33%.
Επίσης θα μειώσει στο 10% από 35% τον φόρο στα επαναπατριζόμενα κεφάλαια.
Ο Trump έχει τονίσει ότι δεν θέλει την εμπορική συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ (TPP).
Επίσης χαρακτηρίζει την Κίνα ως χειραγωγό της νομισματικής αξίας του γουάν, εις βάρος των αμερικανικών συμφερόντων.

Έθνος χωρίς σύνορα δεν είναι έθνος

Η πολιτική του Donald Trump στη μετανάστευση κρίθηκε ως πιο ριζοσπαστική σε σχέση με αυτή της Hillary Clinton.
«Ένα έθνος χωρίς σύνορα δεν είναι έθνος», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά, προτείνοντας την κατασκευή φράκτη στα σύνορα με το Μεξικό.
Επίσης, είχε τονίσει πως θα εφαρμόσει αυστηρότερους ελέγχους στα σύνορα, θα δυσκολέψει τις προσλήψεις από το εξωτερικό αλλά και θα απελάσει τους παρανόμους μετανάστες.

Γιατί ο Trump στην εξωτερική πολιτική θα αποδειχθεί καλύτερος από την Clinton

Μετά από τις αποτυχημένες παρεμβάσεις των αμερικανών με την αραβική Άνοιξη όπου δικτατορίες κατέρρευσαν στον μουσουλμανικό κόσμο και ακολούθησε το χάος – βλέπε πολιτική Clinton – ο Trump θέλει να σταματήσει άμεσα ο πόλεμος στην Συρία.
Μάλιστα ΗΠΑ και Ρωσία θα συνεργαστούν με στόχο να τερματιστεί ο πόλεμος στην Συρία…εξέλιξη άκρως θετική γιατί θα ανακοπούν και οι μεταναστευτικές ροές.
Ο Trump θα αποκαταστήσει τις σχέσεις με την Ρωσία και θα στηρίξει πολλά διεθνή ενεργειακά σχέδια.
Ο Trump θα δώσει βαρύτητα σε πολλά ενεργειακά σχέδια.

Πηγή:www.bankingnews.gr

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Μόνο 645 δισ. ευρώ ή 360% του ΑΕΠ χρωστάμε με βάση το δημόσιο, ιδιωτικό χρέος και ληξιπρόθεσμες οφειλές



Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε μέσα σε 6 χρόνια 12 δισεκ. και το ιδιωτικό χρέος μειώθηκε σχεδόν 100 δισεκ. ενώ οι καταθέσεις μειώθηκαν 115 δισεκ.
Στα 645 δισεκ. ευρώ ή 360% του ΑΕΠ φθάνουν οι υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους σε δάνεια και ομόλογα, το ιδιωτικό χρέος τα δάνεια των ιδιωτών και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ιδιωτικού τομέα.

Εάν συμπεριληφθούν και οι οφειλές του κράτους μαζί με το χρέος των ταμείων τότε υπό μια διασταλτική εκτίμηση προσεγγίζουν οι οφειλές τα 700 δισεκ. ευρώ ή 393% του ΑΕΠ.

Είναι προφανές λοιπόν ότι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα όπου το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά 40 δισεκ. ο κοινωνικός πλούτος οι καταθέσεις έχουν συρρικνωθεί κατά 115 δισεκ. από τα ιστορικά τους υψηλά, τα εισοδήματα έχουν δραματικά μειωθεί λόγω της κρίσης 6 χρόνων….να χρωστάμε 645 με 700 δισεκ. ευρώ.




1)Το συνολικό χρέος δημόσιο και ιδιωτικό, δηλαδή τα ομόλογα και δάνεια του κράτους και τα δάνεια των ιδιωτών και επιχειρήσεων το 2010 ήταν στα 634 δισεκ. και τον 8/2016 ήταν στα 550 δισεκ.

Διαπιστώνει κανείς μείωση και αν το αποτιμήσει θετικά θα πει ότι σε 6 χρόνια η Ελλάδα μείωσε το χρέος της 84 δισεκ.




2)Όμως μια τέτοια προσέγγιση δεν παρουσιάζει το βασικό πρόβλημα στην πραγματική διάσταση.

Το δημόσιο χρέος το χρέος του κράτους μεταξύ 2010 και 2016 αυξήθηκε 12 δισεκ. δεν υπήρξε σε 6 χρόνια καμία πρόοδος καμία βελτίωση.




3)Αντιθέτως το ιδιωτικό χρέος μειώθηκε εντυπωσιακά κατά 96 δισεκ. σχεδόν 100 δισεκ. μεταξύ του 2010 και 2016.

Αυτό δεν υποδηλώνει ότι οι ιδιώτες απέκτησαν μεγαλύτερη ρευστότητα αλλά ότι διεκόπησαν οι δανειακές ροές και αυξήθηκαν οι αποπληρωμές.

Ο ιδιωτικός τομέας οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά υπέστησαν πραγματική καταστροφή και η μείωση αυτή αποδεικνύει ότι έχουν διακοπεί βίαια τα κανάλια ρευστότητας μεταξύ τραπεζών και πραγματικής οικονομίας.




4)Το δημόσιο χρέος που έπρεπε να μειωθεί γιατί επιβαρύνει τον φορολογούμενο δεν μειώθηκε και το ιδιωτικό που αποτελεί τον μηχανισμό ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας μειώθηκε σχεδόν 100 δισεκ. ευρώ.

Συνέβησαν αυτά που δεν έπρεπε να συμβούν και έτσι εξηγείται η παταγώδης αποτυχία της Ελλάδος.

Εάν σε αυτό το πάζλ της αποτυχίας συμπεριληφθεί και η μείωση των καταθέσεων από 237,8 δισεκ. αρχές του 2010 στα 123 δισεκ. 10/2016 δηλαδή μείωση 115 δισεκ. ευρώ αναδεικνύει το μέγεθος του σοκ στην οικονομία.




Δηλαδή το δημόσιο χρέος αυξήθηκε μέσα σε 6 χρόνια 12 δισεκ. και το ιδιωτικό χρέος μειώθηκε σχεδόν 100 δισεκ. ενώ οι καταθέσεις μειώθηκαν 115 δισεκ.

Αυτό σε απλή μετάφραση σημαίνει αποτυχία.

Το κράτος παραμένει υπερδανεισμένο και η ιδιωτική οικονομία έχασε και στο σκέλος των δανείων – ρευστότητα – και στο σκέλος των καταθέσεων – αποταμιευτικός πλούτος.




www.bankingnews.gr