Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Ομαδικός τάφος με 1.500 αλυσοδεμένους σκελετούς στο Φάληρο κάνει τους αρχαιολόγους να απορούν

Φάληρο, Αθηναϊκή Δημοκρατία, αρχαία Αθήνα, αρχαίοι τάφοι στο Φάληρο, αρχαιολόγοι



Ομοιότητες και διαφορές

Η ομαδική ταφή τοποθετείται χρονικά μεταξύ του 8ου και του 5ου αιώνα προ Χριστού μια δύσκολη περίοδο η οποία όμως έθεσε τις βάσεις για τη εγκαθίδρυση της Αθηναϊκής δημοκρατίας. Εκτός από το γεγονός ότι οι σκελετοί ήταν αλυσοδεμένοι, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι οι νεκροί είχαν πεταχτεί μέσα στους λάκκους με τα πρόσωπα προς τα κάτω, γεγονός εξαιρετικά παράδοξο για τα ήθη των αρχαίων.


Ενό όμως οι ενήλικες βρέθηκαν θαμμένοι μέσα σε λάκκους, σχεδόν το ένα τρίτο των σκελετών βρέθηκαν μέσα σε πιθάρια και ανήκουν σε βρέφη και παιδιά. Επίσης ένα μικρό ποσοστό – μόλις 5% – αφορά σε αποτεφρωμένους νεκρούς και σε έναν τάφο, ο νεκρός είχε τοποθετηθεί σε μια βάρκα εν είδει φέρετρου.

Αρχαιολογικό CSI

Η ανασκαφή στο σημείο είχε αρχίσει πριν από περίπου έναν αιώνα και οι αιρχαιολόγοι συχνά την αναφέρουν ως «οι αιχμάλωτο ι του Φαλήρου». Η μεγάλη και ενδελεχής ανασκαφή άρχισε το 2012 και συνεχίζεται ακόμη από το Τμήμα Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού με επικεφαλής την αρχαιολόγο Στέλλα Χρυσουλάκη, με τους ερευνητές να επικεντρώνονται στους αλυσοδεμένους νεκρούς.


Οι σκελετοί αφαιρούνται μαζί με το χώμα σε μορφή μπλοκ, προκειμένου να γίνει λεπτομερής ανασκαφή σε ασφαλείς συνθήκες. Παράλληλα η περιοχή χαρτογραφείται με λεπτομέρεια.
Στην προσπάθεια να γίνει κατανοητό το τι συνέβη στο Φάληρο, στην έρευνα παίρνουν μέρος και βιοαρχαιολόγοι και ειδικοί εγκληματολόγοι – ανθρωπολόγοι με επικεφαλής την Τζέιν Μπιούικστρα, καθηγητρια βιοαρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα κλαι ο Τάκης Καρκανας διευθυντής του εργαστηρίου Wiener στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.


Αφού καθαριστούν και απογραφούν τα ευρήματα, οι ερευνητές θα πρέπει να βρουν την ηλικία των νεκρών, το φύλο τους και ενδεχόμενα στοιχεία της παθολογίας τους (ασθένειες, ατυχήματα κλπ.) μια εργασία εξαιρετικά επίπονη και χρονοβόρα λόγω του πλήθους των σκελετών.

Η ζωή στην Αθήνα πριν από 2.700 χρόνια

Το βασικό ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι ερευνητές είναι ανοι νεκροί της μαζικής ταφής ήταν θύματα της πολιτικής αναταραχής που επικρατούσε στην Αθήνα, πριν από την εγκαθίδρυση της Αθηναϊκής δημοκρατίας.


Παράλληλα όμως ελπίζουν ότι θα μάθουν για τη ζωή των παιδιών την εποχή εκείνη από τους μικρούς σκελετούς που βρέθηκαν μέσα στα πήλινα αγγεία, για τις διατροφικές συνήθειες των απλών κατοίκων της Αθήνας και τις ασθένειες που τους ταλαιπωρούσαν.






Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ (μέρος 1ο)




Γράφει η Μαίρη Καρά

H πρώτη Ελληνική σημαία με τον ΛΕΥΚΟ ΣΤΑΥΡΟ σε ΓΑΛΑΝΟ ΦΟΝΤΟ σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε στην Μονή Ευαγγελίστριας στην Σκιάθο το 1807. Σ' αυτήν ο μοναχός Νήφωνας όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα κι άλλους, μετά από σύσκεψη που έκαναν, για να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης τους. H Ελληνική Σημαία με την επίσημη μορφή της καθορίστηκε το 1822 από το Σύνταγμα της Επιδαύρου, είχε ΣΤΑΥΡΟ ως σύμβολο τηςΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Αποτελούσε δε την επίσημη Ελληνική Σημαία έως το 1978 και καθιερώθηκε με νόμο στις 21-12-1978, οπότε και υιοθετήθηκε η ΝΑΥΤΙΚΗ, με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες γραμμές. Το ριγωτό πρότυπο επιλέχτηκε λόγω της ομοιότητάς του με την κυματιστή θάλασσα, που περιβάλλει τις ακτές της Ελλάδας. Η εκδοχή του Λευκού Σταυρού μέσα σε κυανό πλαίσιο χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα, παράλληλα με την πιο διαδεδομένη μορφή με τις ρίγες.
Από το 1832 έως το 1974 η μπλε Σημαία με τον κεντρικό απλό λευκό σταυρό ήταν για το εσωτερικό της χώρας και η σημερινή Σημαία με τον σταυρό πάνω αριστερά και τις ρίγες, ήταν για το εξωτερικό. Τα χρώματα ΓΑΛΑΖΙΟ και ΛΕΥΚΟ συμβολίζουν το Γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας και το Λευκό των αφρισμένων κυμάτων. Οι οριζόντιες γραμμές είναι 9, όσες και οι συλλαβές του συνθήματος της Ελληνικής Επανάστασης, "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ `Η ΘΑΝΑΤΟΣ". Ο Λευκός Σταυρός συμβολίζει την αφοσίωση των Ελλήνων στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και την συμβολή της Εκκλησίας στον σχηματισμό του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους. Η Εθνική Σημαία της Ελλάδος αποτελείται από 9 ίσου πλάτους οριζόντιες παράλληλες γραμμές, 5 Κυανές και 4 Λευκές σε διαδοχή, έτσι ώστε η πρώτη και η τελευταία να είναι Κυανές. Στο πάνω αριστερό τμήμα σχηματίζεται ένα κυανό τετράγωνο, που καταλαμβάνει τις 5 πρώτες γραμμές, μέσα στο οποίο υπάρχει Λευκός Σταυρός. Η Σημαία αναρτάται πάνω σε λευκό κοντάρι στην κορυφή του οποίου υπάρχει (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις)Λευκός Σταυρός. Ο τύπος και τα χρώματα (κυανό και λευκό) της Εθνικής Σημαίας καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.
Στις 15 Μαρτίου 1822 το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), όρισε με το Διάταγμα 540 τρεις τύπους Σημαιών: μια Σημαία ξηράς για τοΠολεμικό και δυο θαλάσσης για το Εμπορικό Ναυτικό. Η Σημαία της ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό κι έφερε έναν λευκό Σταυρό σε όλη της την επιφάνεια. Οι Σημαίες της θαλάσσης είχαν την ίδια μορφή, που διαθέτει η σημερινή Εθνική Σημαία. Μοναδική διαφορά στην Σημαία του εμπορικού ναυτικού ήταν η αντιστροφή των χρωμάτων (κυανό αντί λευκού) στην θέση του ΣΤΑΥΡΟΥ. Η Σημαία των εμπορικών πλοίων εξομοιώθηκε με εκείνη των πολεμικών το 1828, όταν αναγνωρίστηκε ότι τα εμπορικά πλοία είχαν λάβει μέρος στον αγώνα ως πολεμικά.
Το 1833 προστέθηκε στις Σημαίες του Στρατού Ξηράς και του Πολεμικού Ναυτικού ο Βαυαρικός Θυρεός, που διατηρήθηκε μέχρι την ανατροπή του Όθωνα το 1862. Με την άφιξη του Γεωργίου Α΄ το 1863 περιελήφθη στις Σημαίες των ανωτέρω σωμάτων το ΣΤΕΜΜΑ, που παρέμεινε μέχρι το 1924. Από το 1864 η Σημαία για τα Τάγματα Πεζικού αποτελείτο από μεταξωτό ύφασμα, που έφερε τριγύρω χρυσά κρόσσια και στο κέντρο του λευκού σταυρού την εικόνα του προστάτη της Αγίου Γεωργίου. Οι πολεμικές Σημαίες που ισχύουν σήμερα, είναι για το Ναυτικό η Εθνική Σημαία και για το Στρατό Ξηράς και την Πολεμική Αεροπορία ο τύπος της ορθογώνιας κυανής με το λευκό σταυρό, που εκτείνεται μέχρι τις πλευρές της χωρίζοντάς την σε 4 ίσα τμήματα. Στο κέντρο του Σταυρού η Σημαία του Στρατού Ξηράς φέρει την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, η δε Σημαία της Αεροπορίας την εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.
Σε όλους τους αγώνες του Έθνους οι Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με την ζωή τους το ΙΕΡΟ αυτό σύμβολο. Μπορεί κανείς να ξεχάσει τον γενναίο σημαιοφόρο, που σκοτώθηκε από εχθρικά πυρά, την στιγμή που έστηνε την Ελληνική Σημαία στην κορυφή του Μπιζανίου το 1912; Στην μάχη σκοτώθηκαν 10 στρατιώτες, για να μην πέσει η Σημαία στα χέρια του εχθρού. Ο Λοχίας, που είχε απομείνει, όρμησε στο ύψωμα, αγκάλιασε την Σημαία, κατρακύλησε αιμόφυρτος στην πλαγιά και φτάνοντας στον Διοικητή του, στάθηκε όρθιος χαιρέτησε κι ανάφερε: "Κύριε διοικητά, έχω την τιμή να σας παραδώσω την Σημαία". Κι έπεσε νεκρός. Η Ιστορία μας είναι γεμάτη από περιστατικά αυτοθυσίας για την προστασία της Σημαίας μας.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΗΜΑΙΩΝ

Στα βάθη της ιστορίας κάποιοι λαοί χρησιμοποιούσαν αντί Σημαίας απομεινάρια ζώων, κρανία κλπ. Κανείς δεν γνωρίζει από ποιον, πού και πότε φτιάχτηκε και χρησιμοποιήθηκε η πρώτη Σημαία, αν και υπάρχουν πληροφορίες ότι στην αρχαία Κίνα χρησιμοποιούνταν Σημαίες πριν από χιλιετίες. Οι αρχαίοι Έλληνες στην απώτατη αρχαιότητα δεν φαίνεται να μεταχειρίζονταν Σημαίες. Αντ' αυτών χρησιμοποιούσαν διακριτικά σημεία και συμβολικά γράμματα (Α, ΑΡ, Λ, Μ, Τ), ζώα (αετός, κουκουβάγια, λιοντάρι, πήγασος, σφίγγα, ταύρος, φίδι) ή σύμβολα (16-κτινο άστρο, ημισέληνος, οφθαλμός, ρόδο, ρόπαλο του Ηρακλή, στάχυ, τρίαινα), τα οποία ονόμαζαν επίσημα και φέρονταν στις ασπίδες, τα κοντάρια ή τις πρώρες των πλοίων.
Στην αρχαία εποχή οι πρώτοι που επιβεβαιωμένα έκαμαν χρήση Σημαίας στον πόλεμο ήσαν οι Σκύθες. Πληροφορίες λένε πως οι φάλαγγες του Μεγάλου Αλέξανδρου χρησιμοποιούσαν κόκκινες υφασμάτινες Σημαίες, τις οποίες ύψωναν σε σάρισες κι έδιναν το σήμα έναρξης της μάχης. Αργότερα και οι υπόλοιποι Έλληνες άρχισαν να κάνουν χρήση Σημαιών, θεσμό τον οποίο υιοθέτησε η Εκκλησία του Δήμου, η οποία αρχικά μεταχειριζόταν κόκκινες Σημαίες, για να δηλώσει την έναρξη ή λήξη συγκέντρωσης. Από το έντονο αυτό κόκκινο χρώμα πήραν το όνομά τους (φοινικίδες) και έτσι διασώθηκαν στην κλασική και ελληνιστική εποχή, τόσο στην κυρίως Ελλάδα όσο και στηνΣικελία, στην Κάτω Ιταλία και φυσικά στο Βυζάντιο. Οι Σημαίες αυτές μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους, συνέχιζαν να κυματίζουν σε κάθε πόλη-κράτος, παράλληλα με την κοινή Ρωμαϊκή Σημαία, στην οποία απεικονιζόταν ένας αετός (aquila). Όμως η χρήση των Σημαιών από την αρχαία ακόμη εποχή δεν περιορίζεται μόνο στην χερσαία (στρατιωτική) χρήση, αλλά επεκτείνεται και στην ενάλια (ναυτική) χρήση, όπου, σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτουμε, ξεκίνησε η χρήση τους με την σημασία, που τους αποδίδουμε σήμερα. Ονομάζονταν γενικά επίσημα καθώς και σημεία (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης και Σουίδας), φοινικίδες (Πλούταρχος και Πολύαιμος) καιπαράσημα (Πλούταρχος). Ιδιαίτερες ναυτικές Σημαίες φαίνεται ότι διέθεταν τόσο οι Μυκηναίοι, οι Ρωμαίοι και οι Βυζαντινοί, όσο και όλοι οι ανεπτυγμένοι λαοί του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης.
Από την Μεσαιωνική Εποχή γίνεται ευρεία χρήση εμπορικών Σημαιών κάποιων Βασιλείων, φτάνοντας στο αποκορύφωμα στην (Σκανδιναβία 13ος και 14ος αιώνας), Ισπανία και Πορτογαλία(15ος και 16ος αιώνας), Ολλανδία (16ος και 17ος αιώνας), Ηνωμένο Βασίλειο (17ος και 18ος αιώνας). Δημοφιλείς στην ξηρά έγιναν οι Σημαίες κατά την Βυζαντινή και Μεσαιωνική Εποχή όπου, εκτός από τους Αυτοκράτορες, Σημαίες είχαν και οι οικογένειες (φατρίες)Ευγενών και Ηγεμόνων. Η χρήση του ήταν πρακτική, δηλαδή περιοριζόταν στην σηματοδότηση μιας εδαφικής θέσης, που είχε καταληφθεί από την Φυλή ή την Στρατιά ή στην από μακριά αναγνώριση σημείου συγκέντρωσης (σαν τα σημερινά στρατόπεδα). Προχωρώντας στην μεσαιωνική Ευρώπη (η οποία μαστιζόταν από συχνές και σποραδικές μάχες και πολύχρονους και οργανωμένους πολέμους), η χρήση των πολεμικών ΛΑΒΑΡΩΝ βρίσκει πρόσφορο έδαφος στον τομέα της αναγνώρισης στο πεδίο της μάχης.
Από εδώ γεννιούνται και οι ιδιαίτερες σημαίες, τα γνωστάοικόσημα των διαφόρων Ευγενών. Από αυτά τα οικόσημα και τα αυτοκρατορικά λάβαρα δημιουργούνται στην Αναγεννησιακή Εποχή οι Σημαίες των Βασιλείων, οι οποίες στη νεότερη εποχή αποτέλεσαν την χρωματική βάση για τις Σημαίες των Κρατών. Η πρώτη ΚρατικήΣημαία εμφανίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τον Μάιο του 1776 (η γνωστή ΑΣΤΕΡΟΕΣΣΑ) και καθιερώνεται επίσημα από το Ηπειρωτικό Κογκρέσο στις 14 Ιουνίου του 1777, ακολουθούμενη χρονικά από την Γαλλική (γνωστή και ως tricolore), η οποία, αν και υπήρχε από τον Ιούλιο του 1790, καθιερώθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 1794 από την Γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Αναλογιζόμενοι ότι η Ελληνική Σημαία (γνωστή και ωςγαλανόλευκη) πρωτοεμφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1807 και καθιερώθηκε τον Ιανουάριο του 1822 από την Α΄ Εθνική Συνέλευση τηςΕπιδαύρου, αντιλαμβανόμαστε ότι η βαμμένη με ΑΙΜΑ ΗΡΩΩΝ και τιμημένη με τις ζωές χιλιάδων πολεμιστών ΣΗΜΑΙΑ της Ελλάδας, αποτελεί μια από τις παλαιότερες ιστορικά Σημαίες της σύγχρονης εποχής κι ως εκ τούτου της αξίζει η απότιση του ελάχιστου φόρου τιμής της ιστορικής της διαδρομής. Είναι η ίδια που σηκώθηκε στηνΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, η ίδια που έγραψε τα ΕΠΟΣ του 40 και η ίδια που ο Ελληνικός Λαός αγωνίζεται σήμερα για την ΔΙΑΣΩΣΗ της.


συνεχίζεται
koukfamily.blogspot.gr

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

«Είναι η Ελλάδα μας ηλίθιοι!!!»



Γράφει ο Οδυσσέας Τηλιγάδας



Μάνα Ελλάδα, κανείς πιά δεν προσεύχεται για σένα!!! Πληθύνανε οι υπηρέτες του Εωσφόρου και ο Θεός απόκαμε κι’ απέστρεψε πλέον το πρόσωπό του από το Έθνος του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού αφού ο Έλληνας άνθρωπος έχει εκτραπεί προς την οδό της απωλείας της εθνικής του συνείδησης συναινώντας δουλικά στον εθνικό του ακρωτηριασμό αποδεχόμενος δίκην αιχμαλώτου του Άουσβιτς να βλέπει γιά τελευταία φορά τους δικούς του να τους παίρνουν έναν έναν για τους φούρνους και να έρχεται ο «ομαδάρχης» του στρατοπέδου να του λέει «εντάξει, σωθήκατε μέχρι τώρα, συνεχίστε να πειθαρχείτε στο πρόγραμμα».

Προσπαθώντας να ταυτίσω τις σκέψεις μου με ό,τι απόμεινε ακόμα όρθιο αγωνιζόμενο για τα δίκαια του ανθρώπου, του λαού και της πατρίδας μου και με το απόσταγμα της ιδιοτέλειας, της πολιτικής αλητείας, της απάτης και της προδοσίας που εισέπραξα ειδικά από την συμμετοχή μας στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015, ως ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-«ΕΛ.ΛΑ.Σ», εξ όσων είπαν πως είναι συμπαραστάτες μας, για να μας προδώσουν άλλη μιά φορά δολερά, γράφω τούτο το σημείωμα με αυστηρότητα κρίσεως γιατί δεν δικαιούμαι να επιτρέψω να με καταβάλει η απογοήτευση που θα φέρει την αποστρατεία και την αποχή από την σκέψη, τον λόγο και την δράση.

Οι αγώνες για την πατρίδα μου ήταν πάντα πάνω από τη ζωή μου και πέρα από τα εφήμερα. Και οι αγώνες αυτοί, κακά τα ψέματα, θέλουν αντοχές και θυσίες. Δεν θα δώσω όμως ποτέ τη δυνατότητα σε κάποιους να με ποδοπατούν, να με περιφρονούν, να μου κλείνουν το στόμα, να με φτύνουν και να με φτάνουν στα όρια της απελπισίας. ΟΧΙ!!! ΟΧΙ!!! ΟΧΙ!!! Δεν θα σταματήσω ποτέ να φωνάζω, να μιλάω για το απόλυτο χάος, για τον ύπατο εξευτελισμό του μιαρού δημοκρατικού τυχοδιωκτισμού κάποιων κολυβογραμματισμένων τυχάρπαστων ανθρωποειδών που πασχίζουν να κανιβαλίσουν την πατρίδα μου.

Ζητάω ταπεινά συγνώμη από τα εκατομμύρια των από αιώνων ηρωικών ψυχών του ελληνισμού που δώσανε τα πάντα για το Έθνος των Ελλήνων και σιωπώντας, δηλώνω γονυπετής ντροπή για όλους αυτούς τους δήθεν επώνυμους και σκάρτους περιώνυμους απάτριδες λήσταρχους που με τα «χέρια λερωμένα» παρέλαυναν και παρελαύνουν παριστάνοντας τους Θεούς και τους πλανητάρχες επιβάλλοντας τον κοινοβουλευτικό φασισμό. Αυτός όμως ο ιδιότυπος φασισμός έχει όνομα, επώνυμο και μορφή. Έχει τα ονοματεπώνυμα των Καραμανλήδων, των Παπανδρέϊδων, του Ράλλη, του Τζανετάκη, του Γρίβα, του Ζολώτα, του Μητσοτάκη, του Σημίτη, του Παπαδήμου, του Πικραμένου, του Σαμαρά, του Τσίπρα και φωλιάζει στο άντρο της Βουλής που, ως εκτροφείο διαφθοράς, στεγάζει τις εγκληματικές οργανώσεις της παραγωγής και αναπαραγωγής σκανδάλων. Ο φασισμός είναι η εξουσία των νεογενήτσαρων πολιτικών απατεώνων που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, πεσμένοι στα τέσσερα, έδωσαν γη και ύδωρ στους επιβήτορές τους, είναι οι ορδές των βαρβάρων του κοινοβουλευτισμού που ασελγούν στο σεπτό σώμα της Ελλάδος, είναι οι αριβίστες μισθοφόροι της Νέας Τάξης Πραγμάτων, είναι οι ληστές ελπίδων, οραμάτων, εισοδημάτων και ζωών πάνω δε απ' όλα είναι τα εγκληματικά μυαλά, οι σκέψεις και οι αποφάσεις, μόνο και μόνο για να συνεχίζει να υπάρχει η εξουσία γιά να αρμέγει τα οφέλη γιά να επιβιώσει ο φασισμός με τρομονόμους αντίθετους στη συνοχή της κοινωνίας, νόμους που τερματίζουν την ελευθεροπρεπή σκέψη, την μόρφωση, το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή και την ύπαρξη του ελληνισμού.

Η μάχη βέβαια της εξουσίας δεν έχει όρια και φραγμούς ειδικά για κάποιους που αναπαύονται σε δάφνες δόξας για ένα-δυό φυλλάδια που σκόρπισαν, για ένα αστυνομικό αυτοκίνητο που έκαψαν, για μια κροτίδα που τοποθέτησαν, για ένα κατάστημα που κατέστρεψαν, για κάποια τράπεζα που πυρπόλησαν, για μερικές άναρθρες κραυγές που ξεστόμισαν, για μερικούς τοίχους που λέρωσαν, αναμένοντας να εισπράξουν σε καρέκλες και χρήμα τα επινίκια και κατάφεραν να γονατίσουν την Ελλάδα. Μια χώρα που είχε πλήθος από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μια πολύ καλή βάση για ανάπτυξη βαρύτερης παραγωγής. Θυμόσαστε τα μπακάλικα στις γειτονιές; Τα ψιλικατζίδικα; Τα εμπορικά καταστήματα με κάθε είδους προϊόντα; Θυμόσαστε τα πολυκαταστήματα της εποχής; Κάπα Μαρούσης, Μινιόν, Κατράντζος Σπόρ, Ατενέ [Αφοί Τσιτσόπουλοι], Κλαουδάτος, Δραγώνας, Αφοί Λαμπρόπουλοι; Θυμόσαστε τις «τυχαίες» φωτιές στις οποίες κάηκαν αδέρφια μας; Θυμόσαστε πότε άρχισαν να χάνονται τα μπακάλικα και τα απλά μαγαζιά και τη θέση τους να καταλαμβάνουν πολυεθνικές, μούλτι στόρς, σούπερ-μάρκετ με χαμηλής ποιότητας προϊόντα;

Όταν το Αμερικάνικο Όνειρο δικαιωνόταν στη ταπεινή Ελλάδα των Βαλκανίων, δεν ήταν εύκολο να ξεχωρίσει κανείς τους πεινασμένους λύκους που περιφέρονταν με την προβιά του προβάτου σκορπώντας κάλπικες ιδέες και πουλώντας πατριωτισμό έμπηχναν το μαχαίρι πισώπλατα στο κορμί της πατρίδας μας. Για τη δολοφονία σου μάννα Ελλάδα δεν έγιναν ακόμα συλλήψεις. Δεν στήθηκαν κρεμάλες. Δεν πλήρωσε κανείς. Οι φονιάδες σου είναι εκεί έξω και κυκλοφορούν ελεύθεροι… ενώ ο Λαός σου καθημερινά χλευάζεται από τα σκύβαλα που παριστάνουν τους «θεσμούς». Αυτούς τους «θεσμούς», τους οποιουσδήποτε «θεσμούς» τους φτύνω κατάμουτρα γιατί αυτό τους αξίζει. Φτύνω στον βόθρο του συστήματός τους γιατί αυτό λειτουργεί ως εγκληματική οργάνωση που κάθε μερικά χρόνια περνά τη χώρα από τα ναρκοπέδια της καταστροφής. Φτύνω το σάπιο τους κουφάρι που αποπνέει μπόχα από την μέχρι μυελού οστέων σαπίλα τους και την αποφορά τους. Οι διεφθαρμένοι κένταυροι, οι Ρηγάδες, οι Κνίτες, οι ρέιντζερς, τα γεννήματα της Εταιρίας της Θούλης και όλος αυτός ο συρφετός των ανίκανων και εθελόδουλων καιροσκόπων έγιναν πρόεδροι «Δημοκρατίας», πρωθυπουργοί, πρόεδροι της Βουλής, υπουργοί, βο(υ)λευτές, πλιατσικολόγοι διοικητές, καθηγητάδες, υψηλόβαθμοι τσιλιαδόροι και βάλε που επέβαλαν την ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ!!!

Εδώ και αρκετό καιρό έχει κυριαρχήσει μέσα μου η περίσκεψη, η αβεβαιότητα, η απογοήτευση και η σιχαμάρα για την αθλιότητα των παντός είδους δήθεν «θεσμών». Οι «θεσμοί»; Ποιοί «θεσμοί»; Οι άχρηστοι εκάστοτε κομματάνθρωποι που εθελοτυφλούν μπροστά στην τραγωδία της κατάλυσης του Συντάγματος της κατ’ επίφαση Ελληνικής Δημοκρατίας; Ο σάπιος, μέχρι μυελού οστέων, κρατικός μηχανισμός; Η Εκκλησία; Ο στρατός; Η Δικαιοσύνη; Ποιοί «θεσμοί»; Οι «θεσμοί» που κολυμπούν στον βούρκο; Οι «θεσμοί» που σιτίζονται από τα λύματα των υπονόμων; Οι «θεσμοί» που μεθούν από τα απόνερα των οχετών; Ποιοί αλήθεια «θεσμοί»; Οι ανερμάτιστοι πολιτικοί και μη τυχοδιώκτες;

Κατακυριευμένος από έναν ιερό θυμό απευθύνομαι προς όλους αυτούς που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν την πατρίδα μου και με περίσσεια οργή τους θυμίζω ότι θα έρθει η ώρα που θα τους πολεμήσω και ας σκοτωθώ με πλέρια δε καταφρόνια τους γνωρίζω ότι τους μισώ!!! Ναι, τους μισώ!!!

Τους μισώ γιατί πάνε τώρα μερικές ημέρες που αντίκρισα την φοβερή σκηνή ενός γνωστού μου επιχειρηματία μπροστά στην Τράπεζα «της Ελλάδος» με απλωμένο χέρι να ζητιανεύει και άλλαξα πεζοδρόμιο για μην με δεί και τον προσβάλλει η παρουσία μου.

Τους μισώ γιατί διώξανε το φυτώριο της πατρίδας μου, τον ανθό του έθνους μου των 252.000 νέων επιστημόνων που εκπατρίστηκαν για να επιβιώσουν από το ανθελληνικό κράτος των δοσίλογων και δεν υπάρχει καμία συγκίνηση από κανέναν τους. Τους μισώ γιατί γιά τους 8.500 αδελφούς μου που αυτοχειριάσθηκαν μην αντέχοντας την εξαθλίωση και το επερχόμενο κολαστήριο δεν υπάρχει κανείς να συγκινηθεί. Τους μισώ γιατί γιά τα Ελληνόπουλα που λιποθυμάνε από την πείνα στα σχολεία, ΔΕΝ υπάρχει οικτίρμων κανείς. Τους μισώ γιατί γιά τις μάνες που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους στα ιδρύματα επειδή δεν μπορούν να τα θρέψουν δεν υπάρχει κανένας ελεήμων. Τους μισώ γιατί γιά τους 350.000 αγρότες που θα αντιμετωπίσουν αύριο την αρπαγή της γής τους ΟΥΔΕΙΣ ανησυχεί. Τους μισώ γιατί γιά την μεγαλύτερη γενοκτονία που συντελείται στην Ελλάδα εν καιρώ «ειρήνης» ΟΥΔΕΙΣ ευαισθητοποιείται. Τους μισώ γιατί γιά τους 1.500.000 Έλληνες που σύρθηκαν στην ανεργία δεν υπάρχουν φιλεύσπλαχνοι. Τους μισώ γιατί γιά τους μέχρι σήμερα 216.410 επιχειρηματίες που έβαλαν λουκέτο στα καταστήματά τους ΟΥΔΕΜΙΑ πρόνοια υπάρχει. Τους μισώ γιατί γιά τους 2.800.000 συνταξιούχους, τα άλλοτε «τιμημένα γηρατειά», ΟΥΔΕΙΣ ΣΥΓΚΙΝΕΙΤΑΙ. Τους μισώ γιατί γιά το 40% των Ελλήνων που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ αρωγός. Τους μισώ γιατί δεν είδα κανέναν «ανθρωπιστή» να νοιάζεται για τους δικούς μου ανθρώπους. Τους μισώ γιατί δεν είδα κανέναν από αυτούς να ανοίξει την αγκαλιά του και το σπίτι του σε ελληνικές οικογένειες που προσπαθούν να γλιτώσουν από τον θάνατο. Τους μισώ γιατί δεν είδα κανέναν να προσφέρει το βαλάντιό του υπέρ του Έλληνα για να μην κρυώνει τις ημέρες του χειμώνα, για να μην κοιμάται στα χαρτόκουτα, για να μην τρώει από τους κάδους των απορριμμάτων. Τους μισώ γιατί γίνανε όλοι ξαφνικά ανθρωπιστές και τούτο με βάζει σε σκέψεις την στιγμή που στην πατρίδα μου γίνεται μία βίαιη αντικατάσταση του πληθυσμού της με πληρωμένους βάρβαρους εισβολείς. Τους μισώ γιά τα Ελληνόπουλα που σκότωσε η κατάντια των «θεσμών» τότε στα Ίμια και τώρα στην Κίναρο. Τους μισώ γιατί έγιναν δούλοι και μαριονέτες της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας και ΟΥΔΕΠΟΤΕ ορθώσανε το ανάστημά τους, ΟΥΔΕΠΟΤΕ είπανε ΟΧΙ στα δολερά σχέδια του Κίσινγκερ και της Νέας Τάξης Πραγμάτων που ξεδιάντροπα επιδιώκουν την εξαφάνιση του Ελληνισμού. Τους μισώ γιατί στηρίζοντας την επικράτηση της Πανθρησκείας και της Παγκοσμιοποίησης κατάντησαν οι οδαλίσκες των σκοτεινών Στοών, όντες οι πλείστοι εξ αυτών Μασόνοι, Ναΐτες, Ροδόσταυροι, Μαρτινιστές, Σαϊεντελόγοι, Σατανιστές και «Ιππότες»-πιόνια κάποιου Τάγματος, κάποιας σκοτεινής αδελφότητος, λέσχης ή οργάνωσης που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα της πατρίδας μου και επιβουλεύονται την διαχρονικότητα του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Τους μισώ και ΟΥΔΟΛΩΣ τους σέβομαι. Γιατί να σεβαστώ έναν πεολείχτη Προκόπη, κατά την έκφραση του πολλά βαρύ Μεϊμαράκη την 27-9-2012, πρόεδρο μιάς υποτιθέμενης Δημοκρατίας που διά της υπογραφής του εκχωρήθηκε η εθνική κυριαρχία της πατρίδας μου οδηγώντας την στο τελευταίο στάδιο ταπείνωσης ως χώρα επαίτη και κάθε περιουσιακό εθνικό μας στοιχείο ξεπουλιέται στοιχειοθετώντας το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας; Γιατί να σεβαστώ έναν επίορκο Πάκη που την 13η Μαΐου 2007 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣΕ δημόσια τους λαθρομετανάστες που επιλέγουν την χώρα μας για να ζήσουν μαζί μας; Γιατί να σεβαστώ την ανυπόστατη Βουλή των χυδαίων που κατά την 24-09-2015 ρήση της Ραχήλ Μακρή, αποτελεί οίκο ανοχής που έχει στελεχωθεί καθ’ υπόδειξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε; Γιατί να σεβαστώ την αμαρτωλή εκπορνευμένη Δικαιοσύνη ως θεσμό που «..θα έπρεπε να ελέγχεται για κακουργήματα…» και ο οποίος δέχεται «Ωμές κομματικές παρεμβάσεις» κατά την ρήση του αείμνηστου Προέδρου του Αρείου Πάγου Στέφανου Ματθία, με «…δικαστές που δεν έχουν ήθος» κατά τις απόψεις του αείμνηστου εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευάγγελου Κρουσταλάκη; Γιατί να σεβαστώ την Εκκλησία με τους χρυσοκάνθαρους αρχιερείς της, αυτά τα ιερά κοράκια των ψυχών, που αποκομμένοι από την αποστολή τους εμπορεύονται την προς τον Θεό μεσιτεία τους για να τιγκάρουν τις φαρδιές τους τσέπες; Γιατί να σεβαστώ τους στρατιωτικούς, τους ανίερους κλέφτες των ωνίων, της βενζίνης και των ανταλλακτικών, τους διαπλεκόμενους κλέφτες των οπλικών συστημάτων μερικοί των οποίων έχουν γίνει παράγοντες της οικονομικής ζωής της Ελλάδας; Γιατί να τους σεβαστώ; Γιατί;

Εάν όμως κάποιον εκ των «θεσμών» δεν τον εγγίζουν τα ανωτέρω γραφόμενα, να μην τα λάβει υπ’ όψιν του διότι τα γραφόμενά μου στόχο έχουν τους διεφθαρμένους «θεσμούς» που συναγελάζονται με κάθε είδους μαφιόζικα κυκλώματα, παραδικαστικά, παραθρησκευτικές συμμορίες κ.λ.π. Μήπως υπάρχει κανείς εκ των «θεσμών» που ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ; Αν ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ας το δηλώσει ευθαρσώς λοιπόν για να του ζητήσω συγγνώμη.

Την ώρα βέβαια που η πατρίδα μας βρίσκεται στην πιό κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της και ο Ελληνικός Λαός βιώνει την εξαθλίωση, οι διαπιστώσεις περιττεύουν. Και είναι λυπηρό να παρακολουθεί κανείς τους διεφθαρμένους «θεσμούς» των τσαρλατάνων, των ασπόνδυλων, των Δούρειων Ίππων, των προδοτών και των ανθελλήνων να λογομαχούν προκειμένου να διαμοιράσουν τα ιμάτια της Ελλάδας στην συμμορία των διεθνών κανιβάλων καθιστώντας την προτεκτοράτο των εξουσιαστών καταδικάζοντας τις επόμενες γενεές των Ελλήνων σε δουλεία. Και αυτό μας γεμίζει οργή και αγανάκτηση τρανή.

Αυτή η οργή, αυτός ο ιερός θυμός είναι το πιό μεγάλο όπλο μας απέναντι στα τρωκτικά που κατατρώγουν τις σάρκες γύρω μας και προσπαθούν να μας πείσουν να παραδοθούμε αμαχητί, γιατί δήθεν ο αγώνας μας τέλειωσε, ότι δεν έχει πλέον περιεχόμενο και είναι τάχα ανούσιος, μάταιος και «αδύνατος». Τα ίδια, τα αιώνια λόγια προδοτών, αγυρτών, ανίκανων, πουλημένων και συμβιβασμένων οργάνων της υποδούλωσης και του δοσιλογισμού.

ΕΜΕΙΣ, όλοι εμείς ως, κατά το 1ο άρθρο του Συντάγματος, κυρίαρχος Λαός, είμαστε ο πραγματικός στρατός του Έθνους και η αποφασιστική δύναμη που αγωνιζόμενοι ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ θα δώσουμε την μάχη για να αποκοπεί το σάπιο συνονθύλευμα από τον κορμό του Ελληνικού Λαού, αυτή η γάγγραινα που μας κατέστησε υπόλογους στους βαρβάρους. Για να κερδηθεί αυτός ο αγώνας, δεν έχουμε το δικαίωμα να υπαναχωρήσουμε μιά και τα κατοχικά στρατεύματα «των σωτήρων» επιδιώκουν να μας εξαφανίσουν, να μας κόψουν το κεφάλι και να μας ξεριζώσουν την καρδιά. Ως ψυχή και σώμα της πατρίδας μας είναι ο ίδιος ο λαός της και αυτός ο λαός οφείλει να σηκώσει ξανά την γροθιά του, να συγκροτηθεί, να συνυπάρξει και αυτή την φορά να είναι τόσο ισχυρός και τόσο αλύπητος απέναντι σε όσα σιχαμερά τρωκτικά επιχειρούν να τον γονατίσουν, να τον υποτάξουν, να καταληστεύσουν τον ίδιο και την πατρίδα που φέρει μέσα στην καρδιά του.

Η αγωνία του παρόντος, η ανάγκη της επιβίωσης και της αξιοπρέπειας ενός λαού, ενός έθνους πληγωμένου από τις διαδοχικές προδοσίες «αριστερών» και «δεξιών» ηγετών που εμπιστεύτηκε και η ελπίδα του μέλλοντος των Ελλήνων, μας υποχρεώνουν να είμαστε αποφασισμένοι για όλα και για να πάρουμε την Πατρίδα στα χέρια μας οφείλει ο καθ’ ένας μας να δώσει τον αγώνα του από το δικό του μετερίζι!

Ο μοναδικός πλέον δρόμος επιβίωσης του ελληνισμού είναι ο δρόμος της πολιτικής εξέγερσης. Θυμήσου ότι εσύ είσαι ο σπόρος που θα δώσεις την ιδέα, που θα δημιουργήσεις το όραμα, ότι εσύ είσαι η φωνή, η κραυγή της ζωής. Μην ζητάς την αλλαγή. Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις. Μην το αναβάλεις για αύριο, τράβηξε μαζί μας μπροστά και θα σου είμαστε υπόχρεοι αν σε έχουμε παραστάτη μας στον αγώνα μας. Μην σε φοβίζει τίποτε. Μην τους φοβάσαι, μην διστάζεις και αν βλέπεις τη βία των πραιτοριανών δυνάμεων καταστολής, τότε θυμήσου ότι εσύ είσαι η δύναμη και ότι η δική σου δύναμη υπηρετεί αξίες και ιδανικά. Εσύ είσαι που θυσιάζει τις προσωπικές του ανάγκες και το εγώ του, εσύ αποτελείς πηγή έμπνευσης για τους άλλους και τους μετατρέπεις σε ταξιαρχία. Εσύ, Εγώ, όλοι ΕΜΕΙΣ που συγκροτούμε το πιο αποφασιστικό και το πιο ισχυρό τμήμα του λαού, ΕΜΕΙΣ που αποτελούμε ομάδα πνευματικά συμπαγή με κοινή συνείδηση σκέψης και επιλογής, ΕΜΕΙΣ που κρίνουμε με γνώμονα το δίκαιο και όχι το συμφέρον, ΕΜΕΙΣ θα αποφασίσουμε και ΕΜΕΙΣ θα ορίσουμε το μέλλον και η απόφασή μας αυτή πρέπει να είναι και ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΑΧΗΣ γιατί ΕΜΕΙΣ πολεμάμε για μιά ιδέα, για έναν καλύτερο κόσμο και αυτή την ιδέα δε θα μπορέσει να τη σταματήσει τίποτα. Ούτε τα όπλα τους ακόμα. Τώρα είναι η ώρα. Ο κύβος ερίφθει: Ή αυτοί ή εμείς!!!

Στο να στρεφόμαστε στην αίθουσα των τροπαίων του ένδοξού μας παρελθόντος για παρηγοριά, δεν αποτελεί δικαιολογία για την απραγία του σήμερα. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, αυτός ο συρφετός της κλοπής και της απάτης, πρέπει να νιώσει τη μέγγενη να την σφίγγει, πρέπει να νοιώσει την καυτή ανάσα μας στον σβέρκο της, πρέπει να δεχθεί το ηχηρό ράπισμα του Έλληνα ανθρώπου για να θυμηθεί τις δόξες που μας έχει χαρίσει στο παρελθόν.

Εμπρός λοιπόν να τους δώσουμε την απάντηση που τους ταιριάζει, που τους «αξίζει» και τους αρμόζει: «Είναι η Ελλάδα μας ηλίθιοι!!!»



Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

Στο έλεος της Τουρκίας!





Στο έλεος των διαθέσεων της Τουρκίας και των πολιτικών επιδιώξεων του καθεστώτος Ερντογάν, έχει παραδοθεί η Ε.Ε. καθώς η Άγκυρα επιχειρεί να εκμεταλλευθεί στο έπακρο την εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει η Ε.Ε. την παραμονή της κρίσιμης συνάντησης των Βρυξελλών...


Όπου θα αναζητηθεί κοινός τόπος για την αντιμετώπιση της μεγαλύτερης ανθρωπιστικής κρίσης που έχει ξεσπάσει στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες.


Το βίαιο κλείσιμο της μεγαλύτερης εφημερίδας της Τουρκίας, ΖΑΜΑΝ, που αποτελεί το τελευταίο κορυφαίο δείγμα της στροφής του καθεστώτος Ερντογάν προς τον ιδιότυπο μεσανατολικό αυταρχισμό, δεν έγινε τυχαία την Παρασκευή. Ο Ερντογάν απλώς δοκιμάζει τις ανοχές των Βρυξελλών και εκμεταλλεύεται την ανάγκη των «μικρών» ηγεσιών της Ευρώπης, να πουλήσουν στην κοινή γνώμη τους μια υποτιθέμενη προοπτική αντιμετώπισης του μεταναστευτικού στο τουρκικό έδαφος.


Έτσι στο καλάθι των υπόλοιπων ανταλλαγμάτων που επιδιώκει να εξασφαλίσει ο Ερντογαν από την Ε.Ε., μπήκε πλέον και ηΔημοκρατία, η ελευθερία του Τύπου και τα μειονοτικά δικαιώματα, καθώς βεβαίως συνεχίζεται αμείωτη η πολεμική επιχείρηση του τουρκικού κράτους εναντίον των κούρδων πολιτών του στις νοτιοανατολικές επαρχίες.


Παρά την προσπάθεια του πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, να εμφανίσει εικόνα προόδου στις συνομιλίες που είχε στην Κωνσταντινούπολη με τον Α. Νταβουτογλου και τον Τ. Ερντογάν, είναι εντελώς ασαφή τα όσα υποτίθεται ότι είναι έτοιμη να προσφέρει η Τουρκία στην Ε.Ε.


Ο κ. Τουσκ δήλωσε ότι η Τουρκία συμφωνεί στην επιστροφή από την Ελλάδα όλων των μεταναστών που δεν δικαιούνται άσυλο μια κίνηση η οποία θα προσέφερε σημαντική ανακούφιση στην Ελλάδα και σε όλη την Ζώνη Σενγκεν, καθώς οι Σύριοι και οι Ιρακινοί που θα εξαιρεθούν από αυτή την συμφωνία είναι λιγότεροι από το 50% όσων φθάνουν καθημερινά στην Ελλάδα και μέσω της βαλκανικής διαδρομής καταλήγουν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.


Όμως όλα αυτά θα πρέπει να αποτυπωθούν με σαφή και δεσμευτικό τρόπο την Δευτέρα στην Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε.-Τουρκίας, διαφορετικά απλώς θα διαπιστωθεί ένα δραματικό, για την Ε. Ε., αδιέξοδο.


Ήδη, ο τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Μ. Μποζκιρ, δήλωσε ότι η συμφωνία επανεισδοχής της Ε.Ε. με την Τουρκία θα εφαρμοστεί ταυτόχρονα με την άρση της βίζας για τους τούρκους πολίτες που ταξιδεύουν στην Ευρώπη. Αυτό είναι ένα θέμα που διχάζει τους Ευρωπαίους καθώς οι περισσότερες πρωτεύουσες είναι απολύτως αρνητικές στο άνοιγμα των συνόρων σε 75 εκατομμύρια τούρκους πολίτες.


Επίσης ο κ. Μποζκιρ προσγειώνοντας τις προσδοκίες της Ε.Ε. ,δήλωσε ότι ακόμη κι όταν εφαρμοστεί η συμφωνία, δεν θα πρέπει να αναμένεται η άμεση επιστροφή των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στην Τουρκία καθώς αυτή είναι μια μακρά και αρκετά δύσκολη διαδικασία.


Σε ότι αφορά την Ελλάδα πάντως έκτος των γνωστών προβλημάτων τα οποία έχουν προκύψει στην διαδικασία ενεργοποίησης της Νατοϊκής Δύναμης στο Αιγαίο, ήρθε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας και βουλευτής του ΑΚΡ στην Αττάλεια, όπου με τις δηλώσεις του παρουσία μάλιστα του Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, έθεσε θέμα κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου ενώ έβαλε μια σειρά ακόμη όρους που σχετίζονται με το Κυπριακό και την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της Κύπρου.


Παρά το γεγονός ότι στο Υπουργείο Εξωτερικών όπως μετεδόθη αργότερα, έγινε προσπάθεια να διασκεδάσουν οι εντυπώσεις με το επιχείρημα ότι δεν υπήρξε ακριβής διερμηνεία των δηλώσεων του τούρκου υπουργού, οι δηλώσεις του κ. Τσαβουσογλου δεν μπορεί παρά να αντανακλούν τα όσα μετέφερε και στον κ. Κοτζιά στην μακρά κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαν, όπου όπως ο ίδιος ο Έλληνας υπουργός είπε, συζήτησαν και αντάλλαξαν ιδέες και προτάσεις για το «αντικείμενο» των διερευνητικών επαφών. Ο ίδιος ο κ. Κοτζιάς μάλιστα στις δημόσιες δηλώσεις του φρόντισε είτε από κεκτημένη ταχύτητα είτε εσκεμμένα να δηλώσει ότι οι διερευνητικές επαφές αφορούν «όλα αυτά τα θέματα» (εναέριο χώρο, νησιά, έρευνα και διάσωση), ενώ είναι γνώστη η πάγια ελληνική θέση ότι οι Διερευνητικές Επαφές αφορούν την μια και μόνη ελληνοτουρκική διαφορά ,την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.


Ο κ. Τσαβούσογλου υπεραμύνθηκε της τακτικής των παραβιάσεων του ελληνικού εναερίου χώρου λέγοντας ότι υπάρχουν νομικές διαφορές και προσθέτοντας (κάτι που δεν μεταφράσθηκε από τα τουρκικά) ότι η Ελλάδα θεώρει ότι είναι εναέριος χώρος της, ενώ η Τούρκοι θεωρεί ότι είναι τουρκικός εναέριος χώρος.


Όμως εντυπωσιακή ήταν η δήλωση του με την οποία με πρόσχημα το μεταναστευτικο και την επίκληση ανθρωπιστικών λόγων, επανέφερε το ζήτημα των γκρίζων ζωνών. Ο κ. Τσαβούσογλου υποστήριξε ότι όταν πρόκειται για Έρευνα και Διάσωση δεν έχει σημασία σε ποιον ανήκει το ένα η το άλλο νησί, αλλά και όταν πρόκειται για νησί για το ποίο υπάρχει διαφωνία τότε θα πρέπει να συνεργαστούν οι δυο χώρες.


Ο κ. Τσαβουσογλου έδωσε την απάντηση αυτή απαντώντας σε ερώτηση για την περίφημη ΝΟΤΑΜ που είχε εκδώσει η Τουρκία με την οποία αμφισβητούσε το δικαίωμα της Ελλάδας να κάνει Έρευνα και Διάσωση στην Κιναρο μετα την πτώση του ελικοπτέρου που στοίχισε την ζωή στους τρεις άνδρες του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά η σαφής αναφορά του σε νησιά για τα οποία υπάρχει «διαφωνία» παραπέμπει στο επεισόδιο που έγινε στα Ίμια στις 14 Αυγούστου ,όταν η ελληνική κυβέρνηση επαναβεβαίωσε με τους χειρισμούς της την τουρκική διεκδίκηση επί των Ιμίων, καθώς αποδέχτηκε να υπάρξει συνεργασία με το τουρκικό Λιμενικό για την διάσωση ναυαγών προσφύγων που είχαν βρει καταφύγιο στην βραχονησίδα.


Σημειώνεται ότι όλες αυτές οι αναφορές του τούρκου υπουργού έμειναν αναπάντητες καθώς το μόνο σχόλιο που ακούστηκε από τον Έλληνα ομόλογο του Νίκο Κοτζιά ήταν ότι «για τα θέματα αυτά πραγματοποιούνται οι διερευνητικές επαφές» και ότι η Ελλάδα δεν είναι …αναθεωρητική δύναμη και θέλει σχέσεις καλής γειτνίασης στην βάση του διεθνούς δικαίου.


Ο τούρκος υπουργός εξωτερικών έθεσε δημοσίως και έναν ακόμη όρο που αφορά την Ανατολική Μεσόγειο. Καθώς στις δηλώσεις του και χωρίς να ερωτηθεί δήλωσε ότι το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου πρέπει να μεταφερθεί στην Ευρώπη μέσω της Τουρκίας…


Σε ό, τι αφορά το μεταναστευτικο πάντως ο τούρκος υπουργός εξωτερικών αρκέσθηκε απλώς να πει ότι έχει αρχίσει και λειτουργεί η συμφωνία επανεισδοχης (έχει υπογραφεί εδώ και σχεδόν 14 χρόνια!) και ότι θα γίνουν δεκτές οι 840 αιτήσεις που έχουν υποβάλλει οι ελληνικές αρχές για την επανεισδοχή παράτυπων μεταναστών.


LIBERAL
το είδαμε ΕΔΩ
πηγή:koukfamily.blogspot.gr

Τρίτη 1 Μαρτίου 2016

Η άφιξη της καταιγίδας!





Βασίλης Βιλάρδος

Όταν έλθει η πρώτη κλήση περιθωρίου, η οποία δεν θα είναι δυνατόν να απαντηθεί θετικά, τα πάντα θα καταρρεύσουν σαν ένας τεράστιος, χάρτινος πύργος – ενώ δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να στηρίξει το παγκόσμιο σύστημα


(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)




«Ανεξάρτητα από ποιά οπτική γωνία παρατηρεί κανείς αυτά που συμβαίνουν στον πλανήτη, από χρηματοπιστωτική, γεωπολιτική, μακροοικονομική ή μικροοικονομική πλευρά, η πίστωση καθορίζει τα πάντα – αφού χωρίς δανεισμό δεν κατασκευάζεται τίποτα, δεν διεξάγονται πόλεμοι ή επενδύσεις, ενώ δεν παράγεται, δεν εμπορεύεται, δεν μεταφέρεται και δεν καταναλώνεται κανένα προϊόν.


Από την άλλη πλευρά, ο εκάστοτε δανειολήπτης πρέπει να διαθέτει κάποιο είδος εγγύησης, για να μπορεί να δανείζεται. Οι εγγυήσεις αυτές μπορούν να είναι είτε υλικής, είτε χρηματοπιστωτικής φύσης – ενδεχομένως να στηρίζονται απλά και μόνο στην εμπιστοσύνη του δανειοδότη ή στην θετική πιστοληπτική του αξιολόγηση.


Περαιτέρω, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε ένα σημείο εξέλιξης, το οποίο έχει σημαντικές ομοιότητες με την κατάσταση που επικρατούσε το Φθινόπωρο του 2008 – με κάποιες όμως πολύ βαρύνουσες εξαιρέσεις.


Ειδικότερα, ο πλανήτης ευρίσκεται πριν από μία παγκόσμια κλήση περιθωρίου (margin call) – όπου θα ζητηθούν νέα χρήματα ή εγγυήσεις για τη λήψη καινούργιων δανείων, για να εξυπηρετηθούν τα ληξιπρόθεσμα παλαιότερα.Σήμερα όμως δεν έχει απομείνει κανένας κυρίαρχος οργανισμός ή Θεσμός, ο οποίος να διαθέτει έναν ισοσκελισμένο Ισολογισμό – έτσι ώστε να είναι σε θέση να δανείζεται, παρέχοντας εγγυήσεις.


Δεν διαθέτουν ούτε οι κεντρικές τράπεζες περισσότερα εργαλεία, έτσι ώστε να είναι σε θέση να ασκούν/ελέγχουν τη νομισματική πολιτική. Έχουν ήδη θέσει σε λειτουργία την ηλεκτρονική εκτυπωτική μηχανή,ακολούθησε ο μονεταρισμός των χρεών, ενώ τα βασικά επιτόκια είτε είναι μηδενικά, είτε αρνητικά. Όπως δήλωσε δε ο πρώην πρόεδρος της Fed του Ντάλας (πηγή), έχουν χρησιμοποιηθεί όλα τα πυρομαχικά, χωρίς αποτέλεσμα.


Φυσικά τα επιτόκια μηδενίσθηκαν, για να είναι δυνατή η εξυπηρέτηση των βουνών χρεών που έχουν δημιουργηθεί – κάτι που δυστυχώς δεν έχει επιτευχθεί παρά την πτώση των επιτοκίων, αφού τα χρέη συνεχίζουν να αυξάνονται ανεξέλεγκτα. Από την πλευρά της μακροοικονομίας λοιπόν, η πραγματική αγορά δεν είναι σε θέση να παράγει σε ικανοποιητικό βαθμό μετρητά χρήματα (κέρδη, φορολογικά έσοδα) – έτσι ώστε να είναι δυνατή η εξυπηρέτηση των συσσωρεμένων χρεών.


Επί πλέον, δεν υπάρχουν πια επαρκείς εγγυήσεις, μέσω των οποίων να είναι σε θέση ο πλανήτης να δανείζεται νέα κεφάλαια, για να εξυπηρετεί τα παλαιότερα – κατά το ποσόν που δεν παράγει. Με απλά λόγια, τα ληξιπρόθεσμα τοκοχρεολύσια δεν μπορούν να πληρωθούν εξ ολοκλήρου με τα παραγόμενα έσοδα και με τα δάνεια – ενώ οι εγγυήσεις, είτε είναι μετοχές, είτε ομόλογα, είτε ακίνητα, είτε απλά «εμπιστοσύνη», έχουν «καταναλωθεί» πια.


Επομένως, όταν έλθει η πρώτη κλήση περιθωρίου, η οποία δεν θα είναι δυνατόν να απαντηθεί θετικά, τα πάντα θα καταρρεύσουν – σαν ένας τεράστιος, χάρτινος πύργος» (B. Holter).


Ανάλυση


Οι αποστολές άνθρακα (λιγνίτη) στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας έχουν μειωθεί, ως αποτέλεσμα του φθηνότερου φυσικού αερίου, καθώς επίσης των αυστηρότερων περιβαλλοντικών κανονισμών. Οι εξαγωγές βιομηχανικών και λοιπών βασικών προϊόντων από τις Η.Π.Α. έχουν περιορισθεί ανησυχητικά, ως αποτέλεσμα του τεχνητά ισχυρού δολαρίου, το οποίο καθιστά τους αμερικανούς παραγωγούς λιγότερο ανταγωνιστικούς στις παγκόσμιες αγορές – μεγεθύνοντας το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας. Την ίδια στιγμή οι αγρότες καθυστερούν τις φορτώσεις αρκετών προϊόντων λόγω των χαμηλών τιμών που επικρατούν, ελπίζοντας να ανακάμψουν στο μέλλον.


Παράλληλα, οι κατασκευαστές, οι χονδρέμποροι και οι λιανέμποροι μειώνουν τις νέες παραγγελίες, λόγω των υπερβολικά υψηλών αποθεμάτων τους – ενώ οι εμπορευματικές μεταφορές που έχουν σχέση με το πετρέλαιο, με το φυσικό αέριο, καθώς επίσης με τις πρώτες ύλες (ορυχεία), έχουν βυθιστεί στο ναδίρ, εξαιτίας της μεγάλης πτώσης των τιμών.


Ως εκ τούτου, για πρώτη φορά στην ιστορία του ο δείκτης ξηρού φορτίου (Baltic Dry), έχει πέσει κάτω από τις 400 μονάδες (γράφημα) – κάτι που δεν μπορούσε ποτέ να φαντασθεί κανείς, όταν στις αρχές Αυγούστου βρισκόταν στις 1.220 μονάδες, έχοντας έκτοτε μία συνεχή καθοδική πορεία.







Baltic Dry – η εξέλιξη του δείκτη ξηρού φορτίου από το 1985 έως σήμερα.




Συνεχίζοντας, ο συγκεκριμένος δείκτης είχε παρουσιάσει επίσης πτώση κατά τη διάρκεια του κραχ του 2008, το 1987 και στα τέλη της δεκαετίας του 1990 (φούσκα διαδικτύου) – κάτι που όμως δεν είχε διαρκέσει πολύ, ενώ δεν είχε φτάσει στα σημερινά επίπεδα. Αποτελεί δε μία ακόμη ένδειξη της στασιμότητας του παγκοσμίου εμπορίου, της ύφεσης, καθώς επίσης ενός καταστροφικού 2016 – αφού είναι ένας σημαντικός δείκτης, όσον αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές βασικών προϊόντων (κυρίως σιτηρών, λιγνίτη και σιδηρομεταλλευμάτων).


Φυσικά ένα μέρος της πτώσης του δείκτη, άρα των τιμών των μεταφορών, οφείλεται στο ότι έχουν «κτισθεί» πολλά πλοία – οπότε ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγαλύτερος. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από τη μείωση των παραγγελιών στα κινεζικά ναυπηγεία, η οποία υπολογίζεται στο -59% για το ενδεκάμηνο του 2015 – γεγονός που φυσικά είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ακόμη περισσότερα οικονομικά προβλήματα στη χώρα (άρθρο).


Εν τούτοις, το μεγαλύτερο μέρος της πτώσης οφείλεται στη μείωση των εξαγωγών σε παγκόσμιο επίπεδο – ειδικά αυτών των Η.Π.Α., της Κίνας και της Ν. Κορέας, καθώς επίσης πολλών άλλων κρατών. Επομένως, η πραγματική οικονομία αντιμετωπίζει πολύ μεγάλα προβλήματα, τα οποία είναι αδύνατον να μην επηρεάσουν καταλυτικά τις χρηματοπιστωτικές αγορές – ειδικά όταν κάποια στιγμή επικρατήσει πανικός, ο οποίος θα οδηγήσει σε μία πιστωτική παγίδα, με αποτέλεσμα να πάψουν ξανά να κυκλοφορούν επαρκώς τα χρήματα στο σύστημα.




Υπάρχουν άλλωστε αρκετές ενδείξεις αυτού του κινδύνου, ο οποίος θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στις τράπεζες, ειδικά στις καθόλου υγιείς ευρωπαϊκές – όπως, για παράδειγμα, η αύξηση των χρηματικών αποθεμάτων των τραπεζών στην ΕΚΤ, η οποία έχει υπερβεί τα 200 δις € παρά τα αρνητικά επιτόκια, γεγονός που υποδηλώνει πως χάνεται ξανά η εμπιστοσύνη στο σύστημα.


Περαιτέρω, μία ακόμη ένδειξη είναι η πτώση των χρηματιστηρίων διεθνώς η οποία, στις πρώτες 13 ημέρες του 2016, κόστισε 3,16 τρις $ (πηγή) – ενώ θεωρείται ως η χειρότερη αρχή έτους όλων των εποχών για τα αμερικανικά χρηματιστήρια.


Με δεδομένο δε το ότι, τους έξι περασμένους μήνες παρατηρήθηκαν δύο φορές διορθώσεις της τάξης του 10% στις μετοχές των Η.Π.Α., όπως μόνο το 1929, το 2000 και το 2008, στα έτη δηλαδή των μεγάλων κραχ, οι ενδείξεις πυκνώνουν – ειδικά όταν συνοδεύονται από την κατάρρευση των τιμών της ενέργειας και των πρώτων υλών.


Οι υπόλοιπες ενδείξεις


Σε γενικές γραμμές φαίνεται πως η χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία ξεκίνησε από τις Η.Π.Α. το 2008 με τα ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης, ενώ συνεχίστηκε με την κρίση χρέους της Ευρωζώνης, στην οποία προστέθηκε πρόσφατα η μεταναστευτική, διευρύνεται στις αναπτυσσόμενες οικονομίες – κυρίως στην Κίνα, στη Ρωσία και στη Βραζιλία.


Στη Ρωσία οφείλεται κυρίως στην πτώση των τιμών των πρώτων υλών και της ενέργειας (από την οποία υποφέρουν επίσης η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Λατινική Αμερική κοκ.), ενώ στην Κίνα στις ασυμμετρίες που δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια – λόγω της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης της. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία της μεγαλύτερης επενδυτικής φούσκας στην παγκόσμια ιστορία, την οποία θα κληθούν να πληρώσουν πολύ ακριβά οι Κινέζοι – γεγονός που θα έχει σοβαρές συνέπειες στις εξαγωγικές χώρες της Ευρώπης, ειδικά σε αυτές που η οικονομία τους στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές, όπως η Γερμανία.


Όσον αφορά τη Βραζιλία, η πτώση των τιμών των πρώτων υλών συνοδεύεται από την πολιτική διαφθορά που επικρατεί, καθώς επίσης από μία πολύ κακή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης – ενώ όλες μαζί οι αναπτυσσόμενες χώρες υποφέρουν αφενός μεν από το ότι δεν δημιούργησαν ένα ανθεκτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, αφετέρου από την υπερχρέωση του ιδιωτικού τους τομέα σε δολάρια.


Ως εκ τούτου, αντιμετωπίζουν μία νομισματική καταιγίδα τεραστίων διαστάσεων ήδη από τις αρχές του 2015 (ανάλυση) – η οποία έχει επιδεινωθεί από την αύξηση των βασικών αμερικανικών επιτοκίων.


Επομένως, ευρίσκονται στα πρόθυρα της μητέρας όλων των κρίσεων, αντιμετωπίζοντας τον καταστροφικό συνδυασμό των χαμηλών τιμών των πρώτων υλών, της εκροής των διεθνών κεφαλαίων, των τοπικών επενδυτικών υπερβολών (φούσκες), της αύξησης των επιτοκίων και της ανατίμησης του δολαρίου – η οποία όμως δεν έχει φτάσει ακόμη στα επίπεδα των προηγουμένων κρίσεων (γράφημα).




(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)



Περαιτέρω, με την επιφύλαξη τυχόν στρατιωτικής σύγκρουσης του Ιράν με τη Σαουδική Αραβία, θα περάσει αρκετός καιρός έως ότου εξισορροπηθούν οι τιμές των πρώτων υλών – γεγονός που θα ήταν καταστροφικό για τη Ρωσία, η οικονομία της οποίας στηρίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε αυτές.


Δυσκολίες θα αντιμετωπίσει επίσης η Γερμανία, επειδή είναι εξαρτημένη από τις εξαγωγές – οι οποίες, με τη σειρά τους, εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την αυτοκινητοβιομηχανία της. Ο συνδυασμός λοιπόν της εξαγωγικής κρίσης που εξελίσσεται ήδη στον πλανήτη, με την κρίση στη βιομηχανία αυτοκινήτων της λόγω του σκανδάλου της Volkswagen, θα προκαλέσει τεράστια προβλήματα στη χώρα, τα οποία ελάχιστοι φαντάζονται.


Τέλος, χώρες όπως η Ελβετία, η Σουηδία, η Δανία, η Νορβηγία και η Μ. Βρετανία, θα βρεθούν αντιμέτωπες επίσης με προβλήματα – οι πρώτες με έντονα νομισματικά, σε συνδυασμό με το ιδιωτικό τους χρέος, ενώ οι δύο τελευταίες λόγω της πτώσης των τιμών του πετρελαίου, αλλά και από τα νομίσματα τους (θα αναφερθούμε σε επόμενα κείμενα αναλυτικά). Για την Ιαπωνία δε είναι περιττό να αναφέρει κανείς ότι, το μεγαλύτερο πείραμα όλων των εποχών που διεξάγει, δεν πρόκειται να επιτύχει – οπότε θα κινδυνεύσει να βυθιστεί στο χάος.


Επίλογος


Η Black Rock προβλέπει μία πτώση των τιμών των μετοχών της τάξης του 10%, ενώ η Royal Bank of Scotlandπροειδοποιεί για ένα καταστροφικό έτος, καθώς επίσης για έναν παγκόσμιο αποπληθωρισμό – όπου οι μετοχές θα χάσουν το 20% της αξίας τους, ενώ το πετρέλαιο θα βυθιστεί στα 16 $.


Συστήνει λοιπόν την πώληση των πάντων, εκτός από τα πολύ αξιόλογα ομόλογα – ενώ ένας από τους βασικούς αναλυτές της γαλλικής Societe Generale θεωρεί πως οι αμερικανικές μετοχές θα υποχωρήσουν κατά 75% (συνολικές απώλειες 22 τρις $)! Η ελβετική UBS πιστεύει επίσης στην πτώση των μετοχών (20-30%), αλλά και του δολαρίου, προτείνοντας την αγορά χρυσού – την τιμή του οποίου προβλέπει στα 3.300 $.


Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, όλοι συμφωνούν πως το 2016 θα είναι εξαιρετικά οδυνηρό για τις αγορές – αφού δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, το οποίο να προκαλεί αισιοδοξία. Εν τούτοις αυτό ακριβώς το γεγονός είναι εκείνο που μας δημιουργεί κάποιες αμφιβολίες, σχετικά με το τι θα συμβεί το 2016 – αφού ποτέ δεν πραγματοποιούνται όσα προβλέπει η πλειοψηφία των επενδυτών στις αγορές.

Πηγή:Analyst.gr