Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Τα υπερποντια ταξιδια των Μινωιτων Ελληνων στην Βορεια Ευρωπη και την Αμερικανικη ηπειρο!



Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια αφότου πρωτάκουσα – από τον αείμνηστο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Αντώνη Κονταράτο, συγκεκριμένα – για το ενδεχόμενο αρχαίοι Ελληνες να είχαν φθάσει στην... Αμερική, ψάχνοντας για νέες πηγές μετάλλων. Ομολογώ ότι χαμογέλασα τότε, σκεπτόμενος όλα τα υπόλοιπα απίθανα που είχα διαβάσει για αρχαίους Ελληνες στη Ν. Αμερική, την Αυστραλία ή την Ιαπωνία. Και θα κρατούσα στο απωθημένο αυτή τη θεωρία αν δεν μάθαινα για ένα πρόσφατο βιβλίο – το The Lost Empire of Atlantis
του Gavin Menzies – που επανέφερε παταγωδώς το θέμα και ανακίνησε σωρεία συζητήσεων στο Διαδίκτυο. Στο βιβλίο του ο Menzies ακολουθεί αρχικά τα ίχνη των Μινωιτών στη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, την Υεμένη, την Ινδία και την Κεϊλάνη – όπου τα έπη Sangam των Tamil μιλούν ακόμα για «τα υπέροχα πλοία των Ελλήνων που φέρνουν χρυσό και φεύγουν φορτωμένα πιπέρι...». Εκπληκτος από τα μουσειακά ευρήματα που δικαίωναν τον Στράβωνα και τον Πτολεμαίο, ο συγγραφέας αναλογίστηκε όχι μόνον τα μυστικά ναυσιπλοΐας που πρέπει να κατείχαν οι Μινωίτες, αλλά και το πού έβρισκαν όλες εκείνες τις ποσότητες μετάλλων που εμπορεύονταν. Η Κύπρος με τα μεταλλεία χαλκού γνωρίζουμε ιστορικά ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει καν στις απαιτήσεις των Φαραώ. Κι όμως, οι Μινωίτες τους έδωσαν χάλκινα πριόνια ενισχυμένα με κασσίτερο για να κόψουν τους ογκόλιθους των πυραμίδων τους... Καταπώς βρέθηκε γραμμένο στα αρχεία του βασιλιά Σάργκον των Ακκαδίων, τα μινωικά πλοία έφερναν ήδη από το 2350 π.Χ. κασσίτερο, από την Ισπανία και τη Βρετανία. Κι έπειτα, εκείνο το απίθανο εύρημα του 1450 π.Χ. στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης από πού ήρθε;
Lasiodermaserricorne, δηλαδή κάμπια των φύλλων καπνού! Ναι, του καπνού που όλοι γνωρίζαμε ότι πρωτόφτασε στην Ευρώπη τον 16ο αι. μ.Χ. από την αμερικανική ήπειρο. Οπότε, ο Menzies στράφηκε τώρα δυτικά, ψάχνοντας να βρει κατά πόσο – και πώς – εκείνοι οι ατρόμητοι ναυτικοί είχαν όχι μόνον διαβεί τις Ηράκλειες Πύλες, αλλά και είχαν φθάσει στον Νέο Κόσμο.Ο μίτος που ξετύλιξε στο υπόλοιπο του βιβλίου του αυτός ο 72χρονος πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού της Βρετανίας δεν ήταν πρωτόγνωρος: Πριν από δύο χρόνια, τόσο στο κανάλι της ΝΕΤ όσο και στα «Νέα» , ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος είχε υποστηρίξει την ιδέα ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν εξερευνήσει τις παράκτιες περιοχές της Ισπανίας, Γαλλίας, Βρετανίας και Ιρλανδίας ψάχνοντας για μέταλλα και ίσως είχαν φθάσει στην Ισλανδία, τη Γροιλανδία και την Αμερική. Αναλυτικά, το σκεπτικό του ο κ. Μαριολάκος το παρέθεσε σε μία εργασία που θα βρείτε δημοσιευμένη στο Διαδίκτυο . Εκεί, ενημερώνει αρχικά για το πώς και ασχολείται με τέτοιο θέμα ένας γεωλόγος: «Η γεωμυθολογία είναι ένας κλάδος των γεωεπιστημών που ασχολείται με τις φυσικογεωλογικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της μυθολογικής εποχής και, μέσω αυτής της ανάλυσης, βρίσκει την αμοιβαία σχέση μεταξύ γεωλογίας και μυθολογίας. Η δική μου εμπειρία, ως γεωλόγου ο οποίος έχει περάσει τη ζωή του μελετώντας τη γεωλογία της Ελλάδας, έδειξε ότι (...) στην ελληνική μυθολογία περιλαμβάνονται και φυσικογεωλογικές διεργασίες που εξελίσσονται σε πολύ μακρινές περιοχές, όπως στην περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού και αλλού». Και αναλύει έπειτα διεξοδικά τις αρχαίες πηγές που εξέτασε, όπως το έργο του Πλουτάρχου «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης».
Δύσπιστος ων, τον αναζήτησα για να μου δώσει «πειστήρια». Από τα όσα μου είπε συνήγαγα ότι υπήρξαν δύο κλειδιά που ξεκλείδωσαν την υπόθεση των «Ελλήνων στην Αμερική». Το ένα ήταν ένα μεταλλουργικό ανεξήγητο: οι αρχαιολόγοι των ΗΠΑ έχουν βρει 5.000 ανοιχτά ορυχεία χαλκού (σχεδόν απόλυτα καθαρού) στις ακτές της λίμνης Superior, μεταξύ Μίσιγκαν των ΗΠΑ και Καναδά, απ’ όπου έχουν εξαχθεί κάπου 500.000 τόνοι μεταξύ 2470 - 1050 π.Χ., που... κανένας δεν γνωρίζει πού πήγαν! Συγκεκριμένα, οι τότε Ινδιάνοι των περιοχών αυτών ζούσαν στη Λίθινη Εποχή και μόνο μετά το 1500 π.Χ. αρχίζουν να χρησιμοποιούν περιορισμένες ποσότητες χαλκού – κι αυτές μόνο για κοσμήματα. Ποιος λοιπόν ήταν ο «κλέφτης» κι από πού και πώς ήρθε;
Δεδομένου ότι η Μεσόγειος και η Μεσοποταμία ήταν εκείνες που τότε διέρχονταν την Εποχή του Χαλκού (και ο χαλκός ήταν τότε ακριβότερος κι από το χρυσάφι), οι υποψίες στρέφονται προς τα εκεί. Κατά εντυπωσιακή μάλιστα συγκυρία, οι μυστηριώδεις μαζικές εξορύξεις χαλκού τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ισπανία και τη Βρετανία σταμάτησαν γύρω στο 1350 π.Χ. – την εποχή που το ηφαίστειο της Θήρας καθόρισε τη μοίρα των Μινωιτών. Και οι Ελληνες που παρέλαβαν τη σκυτάλη (Αχαιοί Μυκηναίοι αρχικά, Δωριείς και Ιωνες στη συνέχεια) είναι οι μόνοι που διηγούνται ταξίδια από παλιά στην Ωγυγία (Ισλανδία), το Κρόνιο Πέλαγος και τις δυτικότερες ακτές.
Για το πώς πήγαν, η απάντηση θα μπορούσε να δοθεί μόνο με το κλειδί που λέγεται γνώση των ωκεάνιων ρευμάτων – των ρευμάτων του ωκεανού που ο Ομηρος περιέγραφε ως
βαθύρροο και βαθυδίνη. Το ρεύμα του Κόλπου του Mεξικού, το περίφημο Gulf Stream, στριφογυρνά στον Ατλαντικό και διακλαδίζεται σε βρόγχους που εισχωρούν στη Μεσόγειο και στη Βαλτική. Οποιος γνωρίζει αυτές τις υδροτσουλήθρες και τοποθετεί κατάλληλα το σκαρί του επάνω τους «πετάει». Για παράδειγμα – λέει ο κ. Μαριολάκος – ο Πλούταρχος αποφαίνεται πως ένα σκαρί σαν την «Αργώ» μπορούσε να διανύσει τα 900 χλμ. απόστασης Βρετανίας -Ισλανδίας σε 5 ημέρες (4-5 μίλια/ ώρα).
Τα επιχειρματα του καθηγητή Μαριολάκου ήταν εντυπωσιακά και μου φαίνονταν λογικά. Το δυσθεώρητο όμως του επιτεύγματος δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί παρά μόνο με αποδείξεις για το ότι αρχαϊκά πλοία σαν την «Αργώ» μπορούσαν να πάνε τόσο μακριά – πόσω μάλλον τα ακόμα αρχαιότερα μινωικά. Θυμήθηκα ένα δημοσίευμα του 2010, από νορβηγική εφημερίδα, σύμφωνα με το οποίο είχαν βρεθεί μυστηριώδη γράμματα της περιόδου 1800 - 1000 π.Χ. σκαλισμένα σε γρανίτη. Τα γράμματα αυτά αποκρυπτογράφησε ως μινωικά ο νορβηγός γλωσσολόγος και ακαδημαϊκός KjellAartun και τιμήθηκε γι’ αυτό με το χρυσό μετάλλιο του βασιλιά. Κατά τον Aartun, οι μινωικές λέξεις μεταφράζονταν «Μαλακός και καθαρός», αναφερόμενες στο μεγαλύτερο κοίτασμα αργύρου όλης της Ευρώπης που είχαν εντοπίσει στο Kongsberg του Οσλο αυτοί οι απίστευτοι κυνηγοί θησαυρών. Αλλά μήπως είχαν αφήσει και άλλα ίχνη πίσω τους;
Ρώτησα σχετικά τον δρα Μηνά Τσικριτσή, που πρότινος είχε εντοπίσει τον «πήλινο υπολογιστή ναυσιπλοΐας» των Μινωιτών .Κατά την επικοινωνία μας αμφισβήτησε την ερμηνεία του Aartun, αλλά ήταν βέβαιος για το ότι επρόκειτο για Μινωίτες, καθώς μια πρόσφατη μελέτη του προσέθεσε υποστηρικτικά στοιχεία στη θεωρία του καθηγητή Μαριολάκου για πέρασμα στην αντίπερα όχθη του ωκεανού. Μου είπε συγκεκριμένα:
- «Ο Πλούταρχος γράφει: "Οσο για τη μεγάλη ήπειρο, από την οποία η μεγάλη θάλασσα περιέχεται σε κύκλο, από τα άλλα νησιά απέχει λιγότερο, από την Ωγυγία όμως γύρω στα πέντε χιλιάδες στάδια ταξιδεύοντας με πλοία με κουπιά. (...) Από την ηπειρωτική γη τα κοντινά μέρη κατοικούν Ελληνες, γύρω από κόλπο όχι μικρότερο από την Μαιώτιδα (λίμνη), του οποίου το στόμα βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμα της Κασπίας θάλασσας". Οι αποστάσεις μεταξύ Γροιλανδίας, Νέας Γης και νησιού Baffin του Καναδά είναι περίπου 1.140 χλμ., ενώ μεταξύ Νέας Γης και νησιού Baffin είναι περίπου 1.300 χλμ. Η αναφορά ότι γύρω από τον κόλπο κατοικούν Ελληνες μας φανερώνει μια αποικία στον κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου.
Το σημαντικό όμως στην περιγραφή αυτή είναι ότι μας παρέχει γεωγραφικές πληροφορίες οι οποίες είναι σωστές. Πράγματι, ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου μοιάζει με τη Μαιώτιδα λίμνη (Αζοφική Θάλασσα, στον Εύξεινο Πόντο) και είναι λίγο μεγαλύτερος. Οσο για την πληροφορία ότι το στόμιο του κόλπου είναι στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας, κοιτώντας στο Google Earth εύκολα διακρίνουμε ότι τα δύο στόμια βρίσκονται σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος 47ο, άρα στην ίδια ευθεία. Αυτή η πληροφορία είναι και η μοναδική αναφορά στην αρχαία γραμματεία που μας δείχνει ότι μπορούσαν εκείνη την εποχή να προσδιορίζουν το γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου. Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη στον Πλούταρχο που θεωρώ απόδειξη αληθείας για τα ταξίδια στην Αμερική».- «Μας λέει: "Οταν λοιπόν ο αστέρας του Κρόνου, τον οποίο εμείς αποκαλούμε Φαίνοντα ενώ εκείνοι Νυκτούρο, φτάσει στον Ταύρο μετά από περίοδο τριάντα ετών, αφού προετοιμάσουν επί χρόνο πολύ τη θυσία... (ξεκινούν το ταξίδι της επιστροφής)". Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουμε αστρονομικά την περίοδο που πιθανόν έγινε το συγκεκριμένο ταξίδι που εξιστορεί. Ο Πλάτωνας είχε κατατάξει τους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα, σε σειρά από έξω προς τα μέσα ως προς τη Γη, με τα εξής ονόματα: Φαίνοντας (ο Κρόνος), Φαέθοντας (ο Δίας), Πυρόεντας (ο Αρης), Εωσφόρος (η Αφροδίτη), Στίλβοντας (ο Ερμής), Ηλιος και Σελήνη. Το όνομα Φαίνοντας ετυμολογικά σημαίνει αυτόν που γίνεται ορατός, ενώ η λέξη Νυκτούρος σημαίνει αυτόν που είναι τελευταίος στη νύκτα. Με χρήση ειδικού προγράμματος αστρονομίας έλεγξα στις γεωγραφικές συντεταγμένες του Καναδά για την εποχή του Πλουτάρχου (1ου αι. μ.Χ.) σε ποια χρονολογία και σε ποιον μήνα ο πλανήτης Κρόνος βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου πριν ανατείλει ο Ηλιος. Επιβεβαίωσα ότι κάθε 30 σεληνιακά χρόνια εμφανίζεται όντως το φαινόμενο να ανατέλλει ο Κρόνος στον Ταύρο. Επειτα, πάλι, ο Πλούταρχος λέει: "Τα νησιά που βρίσκονται πέρα κατοικούνται από Ελληνες και βλέπουν τον Ηλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα επί τριάντα μέρες. Και η νύχτα εκεί έχει ελαφρύ σκοτάδι και λυκαυγές που φέγγει από τη δύση". Εφόσον το ταξίδι επιστροφής ξεκινούσε αρχές Ιουνίου, τότε πρέπει να ελέγξουμε πού έβλεπαν τον Ηλιο να κρύβεται λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες. Με κατάλληλο πρόγραμμα βρήκα ότι την εποχή του 1ου αι. π.Χ. στη Γροιλανδία (60ο βόρεια) ο Ηλιος έδυε μία ώρα μεταξύ 4-5 π.μ. και αυτό συνέβαινε για χρονικό διάστημα ενός μήνα, από 9/6 ως και 9/7. Η ταύτιση αυτή δηλώνει ότι αρχικά ταξίδευαν βόρεια, φθάνοντας κοντά στον Αρκτικό Κύκλο, όπου τη θάλασσα ονόμαζαν Κρόνιο Πέλαγος. Στην περιοχή αυτή η νύχτα έχει όντως λυκαυγές και ελαφρύ σκοτάδι. Η αστρονομική σύνδεση, σε συνδυασμό με τις γεωγραφικές γνώσεις των δύο τόπων που έχουν ίδιο γεωγραφικό πλάτος, καταδεικνύει ότι το ταξίδι που περιγράφει ο Πλούταρχος – από την Αμερική στην Καρχηδόνα, το 86 μ.Χ. – όντως συνέβη. Απέμενε το να βρει κανένας αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία στις ακτές του Αγίου Λαυρεντίου ή της λίμνης Superior για να δεχτεί ως πιθανό το απίθανο των Μινωιτών στην Αμερική. Ο Menzies ανέφερε ως τέτοια «1.200 περίπου μινωικά ευρήματα γύρω από τη λίμνη Superior». Βάλθηκα λοιπόν να τα βρω. Προέκυψε ότι ευρήματα υπάρχουν όντως πολλά: τα πρώτα στοιχεία μη ινδιάνικης εξόρυξης βρέθηκαν σε φλέβες χαλκού, στη χερσόνησο Keweenaw της λίμνης Superior – κοντά σε ένα χωριό που ονομάζεται... Λαύριο (Laurium). Εκεί βρέθηκε και το πετρόγλυφο ενός άκρως συμβολικού μινωικού πλοίου. Επίσης, στο Newberry του Μίσιγκαν, είχαν ήδη από το 1896 βρεθεί τρία αγαλματίδια και μία πινακίδα με «περίεργη γραφή». Κανένας δεν μπορούσε να την ερμηνεύσει τότε, αλλά όταν ο Εβανς προχώρησε στις ανασκαφές της Κνωσού – το 1900 – έγινε προφανές ότι η γραφή συγγένευε με τη Γραμμική Α. Η πληθώρα όμως των «απεικονιστικών στοιχείων» που παραπέμπουν στη Μεσόγειο βρέθηκε στη συνέχεια σε χέρια ιδιωτών, με τα περισσότερα να καταλήγουν σε άγνωστους συλλέκτες και πολλά – χρυσά και ασημένια – να φημολογείται ότι έχουν λιωθεί από τους άπληστους θηρευτές τους. Τα περισσότερα είχαν βρεθεί το 1925, από έναν αγρότη του Ιλινόις, τον OrvilleLowery, και το 1982 από έναν τυχοδιώκτη, ονόματι Russ Burrows, που ισχυρίστηκε ότι βρήκε ένα ιερό και 13 ασύλητους τάφους σε ένα σύμπλεγμα σπηλαίων, επίσης στο Ιλινόις.
Εν κατακλείδι και συνοπτικά, τα παρατιθέμενα στο Διαδίκτυο ευρήματα επί αμερικανικού εδάφους περιλαμβάνουν πάμπολλες πέτρες με χαραγμένες επάνω τους μορφές στρατιωτών με στολές που θυμίζουν Μινωίτες, Φιλισταίους, Μυκηναίους, Φοίνικες και Αιγυπτίους, αρκετά πετρόγλυφα με μινωικού και αιγυπτιακού τύπου πλοία, και επιγραφές που άλλες θεωρούνται κυπρομινωικής γραφής και άλλες σύμμεικτες με ετρουσκικές, λατινικές και ελληνικές λέξεις. Το πιο εύγλωττο όμως οπτικά στοιχείο (εφόσον αποδειχθεί και αυθεντικό) είναι ένα μετάλλιο που βρέθηκε στο Cleveland του Οχάιο το 2006, με τον μινωικό πέλεκυ στη μία πλευρά και στην άλλη τον Πρίγκιπα των Κρίνων, που γνωρίζουμε από την τοιχογραφία στο ανάκτορο της Κνωσού (1690 π.Χ.)!
Το μόνο επιστημονικό που έχουμε προς υποστήριξη όλων των σεναρίων αποίκισης από τη Μεσόγειο είναι η γενετική μελέτη «Origin and Diffusion of mtDNA Haplogroup X», του 2003. Σε αυτήν εντοπίστηκε ότι το μιτοχoνδριακό DNA haplogroup X2 που απαντάται στους Κρήτες σε υψηλό ποσοστό (7,2%) απαντάται σε παρόμοια υψηλό ποσοστό (ως 5%) και σε 20.000 μέλη ινδιάνικων φυλών της ΒΑ Αμερικής! Σε παρόμοιο «ευρασιατικό συμπέρασμα» είχε καταλήξει και η κρανιακή συγκριτική μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν «Old World sources of the first New World human inhabitants: a comparative craniofacial view», του 2001. Επειτα, το 2008, η εργασία μιας ομάδας ερευνητών από πανεπιστήμια της Ελλάδας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ρωσίας και της Τουρκίας, υπό τον καθηγητή του Αριστοτελείου Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη, έστρεψε τον προβολέα της γενετικής ιχνηλάτησης ακόμα πιο πίσω: αποφάνθηκε βάσει DNA ότι οι Μινωίτες είχαν εγκατασταθεί στην Κρήτη προερχόμενοι από την Ανατολία – τα μέρη που τη 2η χιλιετία π.Χ. κατέλαβαν οι Χετταίοι.
Και τότε θυμήθηκα ότι ο Μίνωας είχε παντρευτεί τη μάγισσα πριγκίπισσα των Κόλχων, Πασιφάη. Να ήταν η Κολχίδα το αδελφό βασίλειο των εκπατρισμένων Μινωιτών; Το σενάριο ταιριάζει πολύ με το ότι Γεωργιανοί επιγραφολόγοι επιμένουν πως η γλώσσα του Δίσκου της Φαιστού είναι στην ιερατική γραφή της αρχαίας Κολχίδας. Και παίρνουν νέο νόημα για την έκταση της μινωικής θαλασσοκρατίας τα όσα είχε πει στα «Αργοναυτικά» ο Ορφέας, για διαφυγή των Αργοναυτών στη Βαλτική μέσω του Βορυσθένη (Δνείπερου) και κατέβασμα ως το νησί της αδελφής της Μήδειας, Κίρκης, στα ανοιχτά της Μαυριτανίας...
Αναζήτησα εικόνες μινωικών πλοίων στο Διαδίκτυο, εστιάζοντας στις σκανδιναβικές πηγές προέλευσης, κι άρχισα να πέφτω από έκπληξη σε έκπληξη: τα νότια παράλια της Νορβηγίας (Oestfold) και της Σουηδίας (Bohuslan), αλλά και ένα νησί της Δανίας καταμεσής της Βαλτικής (Bornholm), είναι διάσπαρτα με πετρόγλυφα μινωικών πλοίων της Εποχής του Χαλκού! Μάλιστα, το 2005, δύο σουηδοί καθηγητές Αρχαιολογίας (ο Kristian Kristiansen του Πανεπιστημίου του Gothenburg και ο Thomas B. Larsson του Πανεπιστημίου Umea) εξέδωσαν στο Cambridge University Press βιβλίο με τίτλο «Η αυγή της κοινωνίας της Εποχής του Χαλκού» (The Rise of Bronze Age Society), στο οποίο εξηγούν ότι η πληθώρα αυτών των ευρημάτων – αλλά και επιγραφών τόσο σε Γραμμική Α όσο και σε Γραμμική Β – δεν μπορεί να εξηγηθεί παρά με πολιτισμική επαφή των Μινωιτών και Μυκηναίων με τη Σκανδιναβία. Σημειώνουν δε ότι πρώτα έφθασαν στη σημερινή Νότια Γερμανία και τη Δανία, όπου έχουν βρεθεί σπαθιά και διαδήματα. Επειτα, κάτι ακόμη πιο χειροπιαστό υπέπεσε στην αντίληψή μου: το αρχαιότερο σκάφος της Βόρειας Ευρώπης είναι το «Hjortspring» του 350 π.Χ., που τώρα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας. Κατασκευαστικά είναι ο πρόγονος των Drakkar των Βίκινγκς, αλλά «παραμένει ανεξήγητη η ιδιορρυθμία πλώρης και πρύμνης». Μία ιδιορρυθμία εμφανώς υπαρκτή και σε πολλά από τα χαραγμένα σε γρανίτη «σκίτσα» πλοίων της Εποχής του Χαλκού! Δηλαδή, έχουμε το ενδεχόμενο όχι μόνον να έφθασαν ως εκεί τα πλοία του Μίνωα, αλλά και να μεταλαμπάδευσαν την τεχνογνωσία που έφερε τους Βίκινγκς στη Γροιλανδία και τη Νέα Γη 35 αιώνες αργότερα... Για όσους εκ των αρχαιολόγων μας επιθυμούν να ψάξουν το θέμα, υπάρχει το σχετικό βιβλίο «A Pre-Roman Iron-Age Warship in Context», που εξέδωσαν το Viking Ship Museum και το Εθνικό Μουσείο της Δανίας, με την επιμέλεια των Ole Crumlin-Pedersen και Athena Trakadas (!) Για εμάς τους υπόλοιπους, ίσως αρκεί το ότι ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης επανέλαβε αργότερα αυτό το ταξίδι, τον 4ο αι. π.Χ. και περιέγραψε πρώτος και με ακρίβεια το εμπόριο κασσίτερου στην Κορνουάλη, τις παλίρροιες που συναντούσε περιπλέοντας τη Βρετανία, τις διαστάσεις των βρετανικών νησιών, το φιόρδ της Χριστιανίας στη Νορβηγία, τους Γότθους στο νησί Bornholm της Δανίας, τα νησιά Faroe (μεταξύ Σκωτίας και Ισλανδίας, όπου και σήμερα ένα νησάκι ονομάζεται... Mykines) και, τέλος, την Ισλανδία, που τότε πια ονομαζόταν Εσχατη Θούλη.
Πηγη: http://www.tovima.gr/science/article/?aid=452189
 
ΠΗΓΗ

Παγκόσμια πυρκαγιά!








Όλοι προσπαθούν εναγωνίως να διαπιστώσουν το είδος της κρίσης, από την οποία πλήττεται ο πλανήτης σήμερα – χωρίς αποτέλεσμα, αφού πρόκειται για το συντονισμό πολλών καταιγίδων μαζί, με συνέπειες που κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει

.

Δύσκολα μπορεί να μην χαρακτηρίσει κανείς ως δειλία την παραίτηση ενός πρωθυπουργού ο οποίος, αφού υπέγραψε το οδυνηρότερο μνημόνιο των τελευταίων ετών (κυρίως λόγω του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, αυτή τη φορά συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών, καθώς επίσης των ενεργειακών αποθεμάτων), δεν είχε το θάρρος να το εφαρμόσει – επειδή έτσι θα έδειχνε το αληθινό του πρόσωπο στους Έλληνες Πολίτες, ειδικά σε αυτούς που τον ανέδειξαν στην εξουσία, πιστεύοντας στις καιροσκοπικές προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Με τον τρόπο αυτό προκάλεσε ξανά μία καταστροφική πολιτική αστάθεια στη χώρα, η οποία ενδεχομένως θα φτάσει στο ζενίθ της μετά τη διενέργεια των πρόωρων εκλογών – στις οποίες θα συμμετέχει χωριστά εκείνο το «αριστερό» μέρος του κόμματος του που υποστηρίζει την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, τασσόμενο εναντίον του πρωθυπουργού, ενώ δεν θα υπάρχουν πια νικητές, αλλά μόνο ηττημένοι.

Πρόκειται ασφαλώς για μία πολύ δυσάρεστη εξέλιξη σε μία χώρα που, έχοντας χάσει πάρα πολλές ευκαιρίες να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα της, εν ανάγκη ακόμη και χρεοκοπώντας, ευρίσκεται πλέον «με την πλάτη στον τοίχο», χωρίς καμία απολύτως ρεαλιστική δυνατότητα αντίδρασης – κινδυνεύοντας πολύ σοβαρά να μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος (failed state).

Όσον αφορά τους ίδιους τους Έλληνες, οι οποίοι καλούνται ουσιαστικά να επιλέξουν μία τυπική κυβέρνηση, αφού η χώρα τους εξουσιάζεται πλέον από τη Γερμανία, θα βρεθούν σε μία πολύ δύσκολη θέση – επειδή οι επιλογές που θα έχουν στη διάθεση τους θα είναι η μία χειρότερη από την άλλη.

Ως συνήθως βέβαια η Ελλάδα είναι η «κορυφή του παγόβουνου», αφού εντός της Ευρωζώνης υπάρχουν πολλές άλλες χώρες με μεγάλα προβλήματα, όπως η Ιταλία, ενώ οι συζητήσεις που αφορούν τη διάσπαση της, σαφώς μη λειτουργικής, νομισματικής ένωσης πολλαπλασιάζονται – με τελευταία τη γερμανική αριστερά (πηγή), η οποία τοποθετείται υπέρ ενός διαφορετικού συναλλαγματικού συστήματος, ενώ στο παρασκήνιο εντείνεται η σύγκρουση της Γαλλίας με τη Γερμανία.

Στον υπόλοιπο πλανήτη όλοι προσπαθούν εναγωνίως να διαπιστώσουν το είδος της κρίσης, από την οποία πλήττεται σήμερα – χωρίς αποτέλεσμα, αφού πρόκειται για την τέλεια καταιγίδα, για το συντονισμό δηλαδή πολλών κρίσεων μαζί, την κατάληξη των οποίων κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει. Ειδικότερα τα εξής:

.
Η ενεργειακή κρίση

Έχοντας αναφερθεί πολλές φορές στο θέμα (άρθρο), θα σημειώσουμε μόνο πως η Σαουδική Αραβία συνεχίζει να πλημμυρίζει με πετρέλαιο τον πλανήτη, παρά το ότι κινδυνεύει να χάσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα χρεοκοπώντας (ανάλυση) – με αποτέλεσμα να μειώνονται συνεχώς οι τιμές του, έχοντας φτάσει στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων δεκαετιών.

Η αιτία είναι κυρίως η πρόθεση της μεγαλύτερης παραγωγού πετρελαίου, η οποία έχει το χαμηλότερο κόστος εξόρυξης σε σχέση με όλες τις άλλες χώρες, να κερδίσει τα μερίδια αγοράς που έχασε τα τελευταία χρόνια – αφενός μεν λόγω του ότι ανακαλύφθηκαν τη δεκαετία του 1980 νέα κοιτάσματα στη Βόρεια Θάλασσα, στην Αλάσκα, στο Μεξικό και στον Καναδά, αφετέρου επειδή η προσφορά αυξήθηκε ξανά, από χώρες όπως η Ρωσία, η Βραζιλία και ειδικά οι Η.Π.Α., με την ανακάλυψη της μεθόδου του σχιστόλιθου.

Ως εκ τούτου, υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, τα κράτη του OPEC άνοιξαν τους κρουνούς το 2014, παύοντας μετά από 15 χρόνια να καθορίζουν το ύψος των τιμών με τις αυξομειώσεις της παραγωγής τους – με την παραγωγή της Σαουδικής Αραβίας να αυξάνεται γεωμετρικά το 2015, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί.

.



.

Οι καμπύλες στο γράφημα δείχνουν την παραγωγή της χώρας σε 1.000 βαρέλια ανά ημέρα για τα έτη 2012 έως 2015 – όπου η καφέ καμπύλη για το 2015 τεκμηριώνει τη συνεχή αύξηση της, έχοντας φτάσει τον Ιούλιο στα 10,5 εκ. βαρέλια ανά ημέρα.

Ως εκ τούτου, το μερίδιο αγοράς της Σαουδικής Αραβίας παγκοσμίως έφτασε στο 13% – δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στους παραγωγούς πετρελαίου υψηλού κόστους, όπως η Βραζιλία, ο Καναδάς και οι Η.Π.Α. Με την προοπτική τώρα της εισόδου του Ιράν στην παγκόσμια αγορά το 2016, η κατάσταση θα επιδεινωθεί περαιτέρω – οπότε οι τιμές του πετρελαίου δύσκολα θα ανακάμψουν.

.
Η ασιατική κρίση

Ενώ όλα τα βλέμματα έχουν επικεντρωθεί στην υποτίμηση του κινεζικού νομίσματος, στις υπόλοιπες αναδυόμενες οικονομίες της Ασίας οι υποτιμήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες – με αποτέλεσμα να φοβούνται αρκετοί την επιστροφή της κρίσης του 1997/98.

Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται πως το νόμισμα της Μαλαισίας (Ringgit, μαύρη καμπύλη), καθώς επίσης της Ινδονησίας (Rupiah, μπλε καμπύλη), είναι στα χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με το δολάριο, μετά το 1998 – γεγονός που προβληματίζει και τις δύο χώρες.

.



.

Εν τούτοις, αφενός μεν μόνο τα δύο παραπάνω νομίσματα έφτασαν σε τόσο χαμηλά επίπεδα, αφετέρου οι αιτίες της πτώσης τους είναι διαφορετικές, συγκριτικά με το 1988 – αφού τότε οφειλόταν στις μαζικές εκροές των ξένων κερδοσκοπικών κεφαλαίων, ενώ ειδικά η πτώση της ινδονησιακής ρουπίας είναι συνδεδεμένη σήμερα με την καθοδική πορεία της τιμής του πετρελαίου.

Επομένως, στην προκειμένη περίπτωση δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ασιατική η κρίση, αλλά ως μία ενεργειακή κρίση, συμπεριλαμβανομένων των υπολοίπων πρώτων υλών (μέταλλα κλπ.), η οποία επικεντρώνεται στις αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες οικονομίες – γεγονός που τεκμηριώνεται από την αντίστοιχη σχετικά πτώση της τουρκικής λίρας, του μεξικανικού Pezos, καθώς επίσης του ρωσικού ρουβλίου (-15% από της αρχές Ιουλίου).

.
Η κρίση της Λατινικής Αμερικής

Η πολύ κακή οικονομική κατάσταση της Βενεζουέλας, η οποία κινδυνεύει να χρεοκοπήσει ενώ οφείλει 50 δις $ στην Κίνα, καθώς επίσης της Κολομβίας, δεν διευκολύνουν τη βυθισμένη σε διάφορα προβλήματα Βραζιλία – η οικονομία της οποίας αναμένεται σύμφωνα με το ΔΝΤ να συρρικνωθεί κατά τουλάχιστον -1% το 2015, μετά από πολλά χρόνια υψηλών ρυθμών ανάπτυξης (γράφημα).

.



.

Άλλοι οργανισμοί θεωρούν πως η μείωση του ΑΕΠ ίσως φράσει στο -3%, παραμένοντας σε αρνητικά επίπεδα και το επόμενο έτος – ένα ενδεχόμενο εξαιρετικά επικίνδυνο για μία αναπτυσσόμενη οικονομία, ειδικά μίας χώρας των 200 εκ. κατοίκων. Πόσο μάλλον όταν ο πληθωρισμός αυξάνεται ραγδαία (Stagflation), έχοντας φτάσει ήδη στο 7,84% – με την ανεργία να ακολουθεί την ίδια ανοδική πορεία.

Η αύξηση των βασικών επιτοκίων εκ μέρους της κεντρικής τράπεζας στο 14,25% για να καταπολεμηθεί ο πληθωρισμός, εντείνει τους φόβους μίας ακόμη μεγαλύτερης ύφεσης – αφού τα δάνεια θα γίνουν ακριβότερα, οπότε θα μειωθούν οι επενδύσεις και η κατανάλωση, ειδικά επειδή το 38% των Βραζιλιάνων είναι ήδη χρεωμένοι.

Σε κάθε περίπτωση, η συνεχής αύξηση των τιμών των τροφίμων προκαλεί τις αντιδράσεις των Πολιτών, οι οποίοι απαιτούν διαδηλώνοντας την παραίτηση της κυβέρνησης – με τα σκάνδαλα διαφθοράς γύρω από την κρατική εταιρεία πετρελαίου (Petrobras), να αποτελούν μία ακόμη πληγή για την πρόεδρο της Βραζιλίας.

.
Η κρίση υπερχρέωσης της Δύσης

Στις προηγούμενες κρίσεις δεν μπορεί παρά να προσθέσει κανείς τα βουνά χρεών (άρθρο) που έχουν συσσωρευτεί στις βιομηχανικές, ανεπτυγμένες οικονομίες – ιδίως στην Ιαπωνία και στις Η.Π.Α., στις οποίες συνοδεύονται από συνεχιζόμενα, μεγάλα δίδυμα ελλείμματα (στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, καθώς επίσης στον προϋπολογισμό τους).

Αντίθετα, η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει μεν προβλήματα σε ορισμένες χώρες της, αλλά στο σύνολο της είναι πλεονασματική (άρθρο) – οπότε, εάν η Γερμανία άλλαζε την πολιτική που επιβάλλει στα άλλα κράτη, σταματώντας να τα απομυζεί, θα μπορούσε ίσως να επιλύσει πρώτη τα οικονομικά της προβλήματα.

.
Επίλογος

Ο πλανήτης φλέγεται, έχοντας να αντιμετωπίσει μία σειρά κρίσεων, πολλές από τις οποίες οφείλονται στις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες – οι οποίες κάνουν μεγάλα λάθη, όσον αφορά το χειρισμό των προβλημάτων των χωρών τους, όπως συμβαίνει με τη Βραζιλία, με την Τουρκία, με την Ελλάδα, με τη Ρωσία, με την Ιαπωνία κοκ.

Στα πλαίσια αυτά, κανένας δεν γνωρίζει εάν οι φλόγες εξελιχθούν σε μία παγκόσμια πυρκαγιά, η οποία θα κάψει τα πάντα στο πέρασμα της – οδηγώντας στα όρια του το σημερινό χρηματοπιστωτικό σύστημα, με σοβαρότατα γεωπολιτικά επακόλουθα.

ΠΗΓΗ:analyst.gr

Έρχεται μνημονιακή... χαντζάρα σε τρία ταμεία – Θα "ματώσουν" οι ασφαλισμένοι!


Έρχεται μνημονιακή... χαντζάρα σε τρία ταμεία – Θα `ματώσουν` οι ασφαλισμένοι

- Κατά 48% πρέπει να μειωθεί η συνολική κρατική χρηματοδότηση στο ΝΑΤ, τον ΟΓΑ και τον ΟΑΕΕ

- To μνημόνιο που ψηφίστηκε στις 13 Αυγούστου προβλέπει πως "έως τον Οκτώβριο του 2015 οι αρχές θα θεσπίσουν νομοθετικά την κατάργηση εντός τριών ετών όλων των εξαιρέσεων που χρηματοδοτούνται με κρατικούς πόρους"
- Τα ελλείμματα που θα δημιουργήσει η μειωμένη κρατική χρηματοδότηση των ταμείων θα πρέπει να τα καλύψουν οι ασφαλισμένοι πληρώνοντας μεγαλύτερες εισφορές, αλλιώς το βάρος θα πέσει στις πλάτες των συνταξιούχων
- Το μνημόνιο προβλέπει πως η μεταρρύθμιση αυτή "θα αρχίσει να ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2016"

Κατά 3,7 δισ. ευρώ ή 48% πρέπει να μειωθεί η συνολική κρατική χρηματοδότηση στο ΝΑΤ, τον ΟΓΑ και τον ΟΑΕΕ από το 2016 έως το 2018 προκειμένου να φτάσει στο επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η χρηματοδότηση του ΙΚΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό (στο 20 -25% των συνολικών δαπανών του για συντάξεις).
Τη δραστική αυτή μείωση της χρηματοδότησης του κράτους προς τα τρία από τα πέντε μαζικότερα ταμεία κύριας ασφάλισης (ΝΑΤ, ΟΓΑ,ΟΑΕΕ) "κρύβει" το νέο Μνημόνιο που ψηφίστηκε στις 13 Αυγούστου.

Ειδική διάταξή του προβλέπει χαρακτηριστικά πως "έως τον Οκτώβριο του 2015 οι αρχές θα θεσπίσουν νομοθετικά την κατάργηση εντός τριών ετών όλων των εξαιρέσεων που χρηματοδοτούνται με κρατικούς πόρους και την εναρμόνιση των κανόνων σχετικά με τις εισφορές σε όλα τα ταμεία συντάξεων προς τη δομή των εισφορών στο κύριο ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων υπαλλήλων (ΙΚΑ).

Αυτό σημαίνει πως τα ελλείμματα που θα δημιουργήσει η μειωμένη κατά 48% κρατική χρηματοδότηση του ΝΑΤ, του ΟΓΑ και του ΟΑΕΕ θα πρέπει να τα καλύψουν οι ασφαλισμένοι πληρώνοντας μεγαλύτερες εισφορές, προκειμένου να αποφευχθούν νέες πρωτοφανείς μειώσεις στις συντάξεις.

Το Μνημόνιο προβλέπει πως η μεταρρύθμιση αυτή "θα αρχίσει να ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2016".
Συνεπώς, σε 4 ½ μήνες από σήμερα, οι ασφαλισμένοι του ΝΑΤ, του ΟΓΑ και του ΟΑΕΕ θα πρέπει να ετοιμάζονται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, αλλιώς το βάρος της μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης θα πέσει στους συνταξιούχους των παραπάνω ταμείων.

Υπηρεσιακά στελέχη του Υπ. Εργασίας εξηγούν στο Capital.gr πως ο κρατικός προϋπολογισμός καλύπτει το ακόλουθο ποσοστό των χρηματοδοτικών αναγκών του καθενός από τα προαναφερθέντα ταμεία για συντάξεις:

* Το 90% (900 εκατ. ευρώ) του ΝΑΤ. Η μείωση που εκτιμάται ως αναγκαία για την "εναρμόνιση" του εν λόγω ταμείου με το ΙΚΑ όσο αφορά την κρατική χρηματοδότηση αγγίζει τα 800 εκατ. ευρώ (-88%)
* Το 85% (3,2 δισ. ευρώ) του ΟΓΑ. Η μείωση που ενδέχεται να υπάρξει στη χρηματοδότηση από το κράτος, σ’ αυτή την περίπτωση, φτάνει τα 2,3 δισ. ευρώ (-71%)
* Το 45% (1,4 δισ. ευρώ) του ΟΑΕΕ. Η μείωση σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε να φτάσει τα 600 εκατ. ευρώ (-42%).

Παγκόσμια κρίση δημοσίου χρέους μετά την 1η Οκτωβρίου;




Ο Μάρτιν Άρμστρονγκ, που κάποτε ήταν οικονομικός σύμβουλος τρισεκατομμυρίων, ανέπτυξε ένα υπολογιστικό μοντέλο βασισμένο στον αριθμό «π» και σε άλλες κυκλικές θεωρίες, για να προβλέπει σημεία καμπής στην οικονομία με απίστευτη ακρίβεια.


Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ίδρυσε την εταιρεία οικονομικών προγνωστικών και συμβουλευτικής «Princeton Economics». Οι προβλέψεις του είχαν μεγάλη ζήτηση διεθνώς.


Καθώς η φήμη του μεγάλωνε, οι μεγαλοτραπεζίτες της Νέας Υόρκης τον κάλεσαν να μπει στο «κλαμπ» για να τους βοηθήσει στη χειραγώγηση των αγορών. Ο Μάρτιν επέμενε να αρνείται. Αργότερα την ίδια χρονιά (1999), το FBI έκανε έφοδο στο γραφείο του, κατέσχεσε το υπολογιστικό του μοντέλο και τον κατηγόρησε για ένα «σχήμα Πόνζι» ύψους τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων.


Ήταν άραγε μια απόπειρα να τον αποσιωπήσουν και να μην τον αφήσουν να ξεκινήσει έναν δημόσιο διάλογο για το πραγματικό «σχήμα Πόνζι» χρεών το οποίο χτίζει η υφήλιος εδώ και δεκαετίες;


Ο Άρμστρονγκ προβλέπει πως μια κρίση δημοσίου χρέους θα ξεκινήσει σε παγκόσμιο επίπεδο μετά την 1η Οκτωβρίου του 2015 – σύμφωνα μ’ ένα τεράστιο σημείο καμπής «πι» που προέβλεψε το μοντέλο του πολλά χρόνια πριν.

ΤΟ ΤΩΡΙΝΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ COOPER!!





Για ποιο λόγο οι κυβερνήσεις της Ελλάδας δεν αποδέχονταν ότι υπάρχει υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος στην ελληνική επικράτεια και γιατί αυτό γίνεται τώρα; Υπάρχουν απαντήσεις;

Μια απάντηση είναι ότι η Ελλάδα είχε συνυπογράψει με τις ΗΠΑ την λεγόμενη Σύμβαση Cooper.




Η "Σύμβαση Cooper" επικυρώθηκε με τον Α.Ν. 2220/1940 (ΦΕΚ 65/Α'/17.02.1940) Περί κυρώσεως συμβάσεως διά την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού.
Με την σύμβαση αυτήν που υπεγράφη το 1940 και έληξε το 2010, όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος της Χώρας (όπως τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σίδηρος, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, άλλα μεταλλεύματα, πετρέλαιο, αέριο κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών! ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947 με τίτλο "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα", αποκάλυψε την ύπαρξη της. Το κείμενο για το θέμα που μας απασχολεί δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά με τα αρχικά του συγγραφέα με άρθρο που εξέδωσε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Δ. Μπάτσης και το εξέδιδε μαζί με τον Νίκο Κιτσίκη βουλευτή της Αριστεράς και πλειοψηφήσαντα υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων.
Θεωρείται ότι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο εκτελέστηκε ο Μπάτσης. Ως γνωστόν οι Αμερικανοί επέβαλαν την εκτέλεση του Μπελογιάννη και τριών ακόμη αγωνιστών που προασπίζονταν την πατρίδα τους. Σ’ αυτούς συγκαταλεγόταν και ο Δ. Μπάτσης που ειρήσθω εν παρόδω ήταν γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας (ο πατέρας του ήταν ναύαρχος).

Δεν αποτελεί εικοτολογία αλλά ρεαλιστική υπόθεση που επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα, ότι επειδή η σύμβαση έληξε, έπρεπε ο έλεγχος που ασκούταν με την σύμβαση αυτή, να ανανεωθεί με κάποιο τρόπο και ο τρόπος ήταν αυτός που ξεκίνησαν με τον ΓΑΠ όταν διακήρυττε ότι η χώρα είναι Τιτανικός με φαύλους επιβάτες και που σήμερα συνεχίζουν οι όμοιοί του να εξελίσσουν μέχρι την ολοκληρωτική εφαρμογή του, πτωχεύοντας σήμερα την Ελλάδα και βυθίζοντας τον Ελληνικό Λάο στην εξαθλίωση.

Επειδή πολλοί νενέκοι, πολιτικάντηδες αλλά και απλοί πολίτες, ψηφοφόροι, σχολιαστές και κάθε είδους yes men, από άγνοια ή δουλικότητα ισχυρίζονται ότι η επίκληση της σύμβασης αποτελεί «αναμετάδοση ψεμάτων» επειδή δήθεν η σύμβαση αυτή «αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στην εκμετάλλευση της υδροηλεκτρικής ενέργειας που θα παραγόταν από τα νερά του Αχελώου», θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις εξετάζοντας τα επί μέρους άρθρα και διατάξεις του Α.Ν. 2220/1940 και ειδικότερα τις: διατάξεις στο Α΄ Μέρος, Κεφάλαιο Ι΄, άρθρο 1, παράγραφος 1, εδάφιο (στ) σελ. 401, τις διατάξεις στο Β΄ Μέρος της σύμβασης, άρθρο 52 σελ. 421, άρθρο 56 παράγραφος 1 (σελ. 422) και άρθρο 56 παράγραφοι 4 & 5 (σελ. 422) και πάλι στο Α΄ Μέρος της Σύμβασης, Κεφάλαιο ΙΙΙ, άρθρο 30, παράγραφοι 1 και 5 (σελ. 412).

Θα πρέπει ιδιαίτερα να αναγνωσθεί το Β΄ Μέρος του Α.Ν. 2220/1940 γιατί εκεί βρίσκεται το «ψητό».

Στον νόμο αυτόν χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της αδόκητης ενσφήνωσης και παρείσφρησης διατάξεων που δεν έχουν σχέση με τον ίδιο τον νόμο, σαν διατάξεις που το περιεχόμενο τους νομιμοποιείται από τον εν λόγω νόμο έτσι ώστε να διαλάθουν της προσοχής, αντί να κατατεθούν ως διατάξεις άλλου οικείου προς αυτές νόμου, ακριβώς επειδή η θέσπιση ενός τέτοιου νόμου αποτελεί πρόκληση. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται αφειδώς και από τους σύγχρονους νομοθετούντες νενέκους πολιτικάντηδες.

Από τα παρατιθέμενα αποσπάσματα του Α.Ν. 2220/1940 βλέπουμε ότι:
Εκτός από την κατασκευή και εκμετάλλευση από τον Ανάδοχο, για 70 χρόνια (άρθρο 30) των τριών φραγμάτων (Κρεμαστών, Πρεβέντζας και Κριεκουκιού) στον ποταμό Αχελώο προβλεπόταν και κατασκευή, ιδιοκτησία και εκμετάλλευση ηλεκτρικού δικτύου για την πώληση ή για ιδία χρήση «της παραχθησομένης ηλεκτρικής ενεργείας» σε εργοστάσια του Αναδόχου (άρθρο 52) για την επεξεργασία πρώτων υλών που το consortium θα ίδρυε όπου και όποτε ήθελε έχοντας μάλιστα και το δικαίωμα αποκλεισμού τρίτων (exclusion’s right). Αλλά δεν φτάνουν αυτά, εντελώς αναπάντεχα (στο άρθρο 56, παράγραφος 2) δίδεται δικαίωμα στον Ανάδοχο να ιδρύσει παρόμοιες υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις και στους ποταμούς Αλιάκμονα, Μόρνο και Φείδαρι, παρά το ότι ο τίτλος της σύμβασης (και ο Α.Ν.) αναφέρεται μόνο στον Αχελώο. Πρέπει εδώ να προσθέσουμε ότι πουθενά στον Νόμο δεν αναφέρεται κάποιο μέτρο οικολογικής προστασίας. Με απλά λόγια το consortium είχε το δικαίωμα να στήσει σε όποιο σημείο της Ελληνικής Επικράτειας ήθελε δικά του εργοστάσια κάθε είδους και μάλιστα επεξεργασίας πρώτων υλών, που δεν θα τις έφερνε βέβαια από το εξωτερικό αλλά θα τις εξόρυσσε από το υπέδαφος της χώρας, και να τα τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα περνώντας δίκτυο από όπου ήθελε, και επί πλέον οι κεντρικές ή τοπικές αρχές ήταν υποχρεωμένες να του παράσχουν κάθε νομική και πρακτική βοήθεια με αστυνόμευση, απαλλοτριώσεις, απαγορεύσεις χρήσης από πρώην ιδιοκτήτες, όμορους, κλπ, αλλά επιπλέον αυτά όλα μπορούσε (άρθρο 56 παράγραφοι 2, 4, 5 και 6) να τα κάνει αποκλείοντας οποιονδήποτε άλλον ενδιαφερόμενο ανταγωνιστή από το να πράξει το ίδιο! Αν αυτό δεν είναι πλήρης παράδοση σε αποικιακό μονοπώλιο, τότε θα πρέπει να επανακαθορίσουμε τον όρο αποικιοκρατία!

Η σύμβαση αυτή ενώ αναφέρεται στην κατασκευή τριών υδροηλεκτρικών έργων στον ποταμό Αχελώο όπως προκύπτει και από τον τίτλο του Α.Ν. 2220/40, και ο κάθε καλόπιστος αναγνώστης θα ανέμενε ότι αφορά μόνο τον Αχελώο και το πολύ μόνο στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος προς το δημόσιο ηλεκτρικό δίκτυο της Χώρας, όπου η μεταφορά και διανομή θα αναλαμβανόταν από τον κρατικό ή άλλον φορέα, στην πραγματικότητα παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα στον ανάδοχο να κάνει όλα όσα προαναφέρθηκαν.

Βέβαια οι Αμερικανοί έχοντας από το 1940 μέχρι και πρόσφατα άλλες πλουτοπαραγωγικές προτεραιότητες από άλλες πιο «φτηνές» και προσφόρες πηγές από μεγάλο μέρος του πλανήτη, απλώς «πάγωσαν» για το μέλλον κάθε εξόρυξη πλούτου από την Ελλάδα, εκτός από τις εξορύξεις του αλουμινιούχου βωξίτη. (Όπως είναι γνωστό το αλουμίνιο αποκταται ως καθαρό μέταλλο μόνο με την χρήση ηλεκτρικού ρεύματος αντίθετα από τον σίδηρο που η αναγωγή και ο διαχωρισμός του από τα σιδηρούχα μεταλλεύματα γίνεται με την καύση άνθρακος. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι οι βιομηχανίες καθαρισμού του αλουμινίου είναι εξαιρετικά ηλεκτροβόρες. Στον λόγο αυτόν οφείλεται και η πρόβλεψη (πολύ σωστά) της κατασκευής ηλεκτροπαραγωγών μονάδων.).

Οι Αμερικανοί λοιπόν «πάγωσαν» κάθε σχετική αναπτυξιακή προσπάθεια και οι έλληνες υπουργοί βιομηχανίας συμπεριλαμβανομένου και του κ. Ι. Ζίγδη κρατούσαν ανήμποροι στα συρτάρια τους τον σχετικό νόμο 2220/40 μη επιτρέποντας στην Ελλάδα να προχωρήσει προς το αναπτυξιακό της μέλλον. Όμως το μέλλον είναι τώρα παρόν και με την λήξη της Σύμβασης Cooper το 2010 παίζεται το καινούριο παιχνίδι, αφού η δυστυχία που απλώνουν παντού με τα τύπου Γ.Α. Παπαντρέου τερτίπια δεν είναι για αυτούς (τους ας τους πούμε ανθρώπους τύπου Σόρρος) παρά μόνον διασκεδαστικά παιχνίδια. Εξωθώντας τον Ελληνικό Λαό και την Χώρα στην ανέχεια μας κολλούν την πλάτη στον τοίχο έτσι ώστε να αναγκασθούμε να υπογράψουμε νέες συμβάσεις και πάλι με επαχθείς όρους.

Γιάννης Αλεξάκης

Συνημμένα παραθέτω την σύνδεση για τον σχετικό Α.Ν. 2220/40 σε μορφή PDF:
http://filonohpontou.files.wordpress.com/2010/12/cf86ceb5ceba-cebacebfcf85cf80ceb5cf81.pdf

Πηγή tvxs.gr

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

Φόβοι για παγκόσμιο χρηματιστηριακό κραχ, σε μια μέρα χάθηκε ένα τρισ. δολάρια – Έρχεται καυτό φθινόπωρο

sangkai-stock-market-750
Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια υποχωρούν ταχύτατα, μετά τη δραματική πτώση των κινεζικών μετοχών που οδήγησε σε μαζικές πωλήσεις στην Ασία και προκαλεί νέα ερωτήματα σχετικά με το τι μπορούν να κάνουν οι υπεύθυνοι στο Πεκίνο για να αντιμετωπίσουν την κρίση.
Στο επίκεντρο της νέας πτώσης βρίσκεται η επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας και οι επιπτώσεις που αυτή αναμένεται να έχει στην πορεία της παγκόσμιας οικονομίας.
Το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης κατέγραφε απώλειες 3,1% και κινείτο κάτω από το όριο των 10.000 μονάδων, στις 9,797,7 μονάδες, για πρώτη φορά από τον Ιανουάριο.
Ο δείκτης FTSE 100 στο Λονδίνο, που έχει πολλές μετοχές εταιρειών πρώτων υλών εκτεθειμένες στην επιβράδυνση της οικονομίας της Κίνας υποχωρούσε 2,9%, ενώ στο Παρίσι ο δείκτης CAC 40 σημειώνει απώλειες 3,5%. Απώλειες 3% σημειώνει και ο πανευρωπαϊκός δείκτης μετοχών FTSE Eurofirst 300.
Η πτώση στην Ευρώπη ακολουθεί τις μεγάλες πωλήσεις μετοχών στην Κίνα, όπου ο σύνθετος δείκτης του χρηματιστηρίου της Σαγκάης μειώθηκε έως 8,5%, χάνοντας όλα τα κέρδη που είχε μέσα στο 2015. Σημειώνεται ότι οι ενδείξεις επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας εντάθηκαν την περασμένη εβδομάδα.
Η κεντρική τράπεζα της Κίνας διέψευσε τις ελπίδες λήψης μέτρων μέσα στο Σαββατοκύριακο, μην προχωρώντας σε μείωση των επιτοκίων ή την παροχή ρευστότητας.
Πτώση σχεδόν 4% κατέγραφε σήμερα λίγο μετά την έναρξη των συναλλαγών και το χρηματιστήριο της Λισαβόνας. Ο πορτογαλικός δείκτης PSI 20 κατέγραψε πτώση 3,80% και διαμορφώθηκε στις 5.087,35 μονάδες.
Η έλλειψη δράσης τόνισε την ανησυχία ότι το Πεκίνο δεν διακινδυνεύει πλέον την αξιοπιστία του προκειμένου να τονώσει τη χρηματιστηριακή αγορά. Η κίνησή του να επιτρέψει σήμερα στο κύριο ασφαλιστικό ταμείο να επενδύσει σε μετοχές για πρώτη φορά, ανοίγει έναν δρόμο για να μπουν κεφάλαια στην αγορά, αλλά δεν ήταν αρκετή για να σταματήσει τις πωλήσεις.
Το ευρώ ενισχύθηκε στο υψηλότερο επίπεδο εξαμήνου και πλέον έναντι του δολαρίου, καθώς οι επενδυτές αγόραζαν το κοινό νόμισμα, καθώς τα ασιατικά νομίσματα έχασαν την ελκυστικότητά τους στην αναταραχή και εν όψει της προοπτικής μειώσεων των επιτοκίων στην Ασία μετά την υποτίμηση του γουάν από την Κίνα.
Καθημερινά πλέον καταγράφεται κι ένα καινούργιο μίνι-κραχ στις ασιατικές αγορές και είναι ενδεικτικό πως ο δείκτης-βαρόμετρο της περιοχής, ο δείκτης MSCI Ασίας-Ειρηνικού έκλεισε το πρωί με νέες απώλειες της τάξης του 4% σε χαμηλό τριών ετών. Πάνω από 9% έχασαν εκ νέου σήμερα οι μεγάλες κινεζικές αγορές με αποτέλεσμα ήδη να έχουν "διαγράψει" όλα τα κέρδη από την αρχή της χρονιάς.
Συγκεκριμένα με μεγάλη πτώση 4,61% έκλεισε σήμερα το χρηματιστήριο του Τόκιο, για πέμπτη συνεχή ημέρα, λόγω των ανησυχιών για την παγκόσμια οικονομική κατάσταση γενικά και για την κατάσταση της κινεζικής οικονομίας ειδικότερα.
Ενώ το χρηματιστήριο της Σανγκάης κατέγραψε πτώση 8,49%, ο βασικός δείκτης Nikkei υποχώρησε κατά 4,61%, σημειώνοντας απώλειες 895,15 μονάδων για να κλείσει στις 18,540.68 μονάδες.
Ο Nikkei έχει υποχωρήσει συνολικά κατά 10% καταγράφοντας απώλειες 2.079 μονάδων στις τελευταίες πέντε συνεδριάσεις.
Ανησυχίες για περαιτέρω επιδείνωση
Το χειρότερο είναι πως οι επενδυτές φοβούνται μια μαζική επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας ακριβώς λόγω Κίνας καθώς πλέον δεν είναι "ορατή" ούτε καν η πρόθεση, η πολιτική που θα ακολουθήσει στη συνέχεια η κεντρική τράπεζα της χώρας. Έχουν προηγηθεί αρκετές άκαρπες προσπάθειες να στηριχθούν οι μετοχικές αγορές, έχει προηγηθεί μια υποτίμηση στο γουάν και επισήμως μια ανακοίνωση των εποπτικών αρχών της Κίνας που αναφέρει πως σταματά προσώρας η στήριξη της αγοράς με νέες χρηματοδοτήσεις. Σενάριο πάντως που οι δυτικοί αναλυτές δεν πιστεύουν και αντιθέτως εκτιμούν πως η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας ετοιμάζεται κυριολεκτικά να "πλημμυρίσει" με ρευστότητα το τραπεζικό σύστημα της χώρας, προκειμένου να δώσει ώθηση στον τραπεζικό δανεισμό και να αποτρέψει φυγή κεφαλαίων μετά την υποτίμηση του γουάν.
Είναι ενδεικτικό σχετικό δημοσίευμα του πρακτορείου Dow Jones Newswires, σύμφωνα με το οποίο η κινεζική τράπεζα, το αργότερο έως τις αρχές του επόμενου μήνα, θα μειώσει περαιτέρω κατά μισή ποσοστιαία μονάδα το ποσοστό που υποχρεούνται οι τράπεζες να διατηρούν σε ρευστό, "απελευθερώνοντας" έτσι κεφάλαια της τάξης των 106 δισ. δολαρίων, τα οποία οι εμπορικές τράπεζες θα υποχρεωθούν να χρησιμοποιήσουν για χορηγήσεις προς μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες θεωρούνται "κλειδί" για τη μελλοντική ανάπτυξη της χώρας. Αυτό βεβαίως έχει ήδη προσπαθήσει να το κάνει, ανεπιτυχώς, τουλάχιστον δύο φορές από τον περασμένο Ιούνιο, αλλά πλέον δεν μοιάζει να έχει και κάποια άλλη επιλογή.
Αυτές οι κινήσεις, υποτίμηση γουάν συν χρηματοδοτικές "ενέσεις", προκάλεσαν ήδη αντίστοιχες κινήσεις από το Βιετνάμ, το Καζακστάν και τη Μαλαισία. Και οι τρεις αυτές χώρες αναίρεσαν τη σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία των νομισμάτων τους, επιτείνοντας έτσι την πτώση στην αγορά συναλλάγματος των αναπτυσσόμενων χωρών. Κάποια νομίσματα όπως το μαλαισιανό ρίνγκιτ διαπραγματεύονται σήμερα σε χαμηλό 17 ετών, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιέσεις και στις δυτικές αγορές, με πρώτη την αμερικανική.
Σε όλα αυτά προστίθενται καθημερινά αρνητικά μακροοικονομικά στοιχεία που επιτείνουν το πρόβλημα. Τα πλέον πρόσφατα ήταν τα άσχημα στοιχεία της βιομηχανικής παραγωγής της Κίνας που ανέβασαν τον πήχη της ανησυχίας για την ανάπτυξη παγκοσμίως. Αποτέλεσμα οι μετοχές των αναπτυσσόμενων οικονομιών να καταγράφουν τις τελευταίες ημέρες τη μεγαλύτερη πτώση τους εδώ και τέσσερα χρόνια, την ίδια ώρα που την περασμένη εβδομάδα στις ΗΠΑ, Πέμπτη και Παρασκευή, ο δείκτης S&P 500 κατέγραφε τη μεγαλύτερη διήμερη πτώση από το 2011. Ήδη οι αγορές του Χονγκ Κόνγκ,της Ινδονησία, και της Ταϊβάν έχουν μπει και επισήμως σε "bear market"...
Το ρούβλι υποχωρεί στο χαμηλότερο επίπεδο της χρονιάς
Την ίδια ώρα, το ρωσικό νόμισμα υποχώρησε σήμερα στο χαμηλότερο επίπεδο που έχει βρεθεί φέτος με την ισοτιμία του έναντι του ευρώ να ξεπερνά το συμβολικό όριο των 80 ρουβλίων και την ισοτιμία του έναντι του δολαρίου να διαμορφώνεται πάνω από τα 70 ρούβλια, ενώ ο χρηματιστηριακός δείκτης RTS κατέγραφε πτώση πάνω από 4% στην έναρξη των συναλλαγών, στον απόηχο της κατάρρευσης των ασιατικών αγορών.
Η ισοτιμία του ευρώ ξεπέρασε κατά το άνοιγμα του χρηματιστηρίου το όριο 80 ρουβλίων για πρώτη φορά από τα μέσα Δεκεμβρίου και διαμορφώθηκε στα 81,32 ρούβλια, έναντι 78,80 ρουβλίων το βράδυ της Παρασκευής. Η ισοτιμία του δολαρίου αυξήθηκε στα 70,91 ρούβλια έναντι 68,21 ρουβλίων πριν από το Σαββατοκύριακο.
Από χρηματιστηριακής πλευράς, ο δείκτης RTS (συναλλαγές σε δολάρια) υποχώρησε κατά 4,21% και ο Micex (συναλλαγές σε ρούβλια) υποχώρησε κατά 1,76%.
Η νέα πτώση της ισοτιμίας του ρουβλίου προκαλεί φόβους για μια νέα αποσταθεροποίηση της χώρας τη στιγμή που η ρωσική οικονομία είναι σε ύφεση.
«Σαρώνονται» και οι αραβικές αγορές
Η... "φωτιά" έφτασε και στην Αραβική χερσόνησο, βοηθούμενη και από την κατακρήμνιση των τιμών του πετρελαίου.
Χθες Κυριακή, σημειώθηκε ένα νέο μίνι κραχ στα αραβικά χρηματιστήρια –λόγω της πτώσης των τιμών του πετρελαίου αλλά και των ανησυχιών που δημιουργεί η κινεζική οικονομία- με τον Γενικό Δείκτη του Χρηματιστηρίου του Ντουμπάι να κάνει «βουτιά» 7,5%, τον δείκτη Tadawull της Σαουδικής Αραβίας 6,9%, σε συνέχεια του πτωτικού σερί του που έχει σωρευτικά καταγράψει απώλειες πάνω από 24% από τον περασμένο Απρίλιο, τον δείκτη QE του Κατάρ να "γράφει" απώλειες 5,3%, τον δείκτη TA 25 του Ισραήλ με πτώση 4,1%, ενώ ο EGX της Αιγύπτου κατέγραφε την μεγαλύτερη πτώση από τον Νοέμβριο του 2012, με απώλειες 5,4%.
Για του λόγου το αληθές την Παρασκευή ο δείκτης MSCI Αναδυόμενων αγορών έκλεισε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων έξι ετών, μετά την πτώση του Brent στα 45,46 δολάρια το βαρέλι και του αμερικανικού αργού έως και τα 39,86 δολάρια το βαρέλι, ενώ ο δείκτης Bloomberg GCC200, που παρακολουθεί 200 μετοχές του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, κατέγραψε την μεγαλύτερη πτώση του από τον Οκτώβριο του 2008.
Οι αναλυτές προετοιμάζονται για ένα ιδιαίτερα καυτό φθινόπωρο, θεωρώντας πως το παγκόσμιο θέμα στην οικονομία θα είναι η προσπάθεια τιθάσευσης της νέας κινεζικής κρίσης.
Προς το παρόν, ενώ οι κινήσεις των κινεζικών αρχών κρίνονται λογικές με βάση τα συμφέροντα και τις ανάγκες της εγχώριας οικονομίας τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για την παγκόσμια οικονομική ισορροπία. Αίφνης η απόφαση της Κίνας να υποτιμήσει το νόμισμά της αποτελεί μια κίνηση τόνωσης της αδύναμης ζήτησης στο εσωτερικό της χώρας και μια ανάσα για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, αλλά ταυτόχρονα και πηγή περαιτέρω πιέσεων προς τους ανταγωνιστές της. Οι Κινέζοι ποντάρουν στο σενάριο της διατήρησης της αναθέρμανσης της παγκόσμιας οικονομίας για να επιτύχουν μια ζωογόνηση της εσωτερικής τους ζήτησης. Πλην όμως, μπορεί στην παρούσα φάση να καταγράφεται μια προσπάθεια οικονομικής ανάπτυξης στις ΗΠΑ με παράλληλη ανάκαμψη των οικονο­μιών σε Ιαπωνία και Ευρώπη, η πείρα όμως δείχνει πως αν ένας κορυφαίος παίκτης όπως η Κίνα δεν πετύχει να επιστρέψει σύντομα σε τροχιά ανάπτυξης, δύσκολα θα μπορέσει μόνη της η αμερικανική οικονομία να καλύψει το κενό. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που αυτή δεν έχει πια το εργαλείο της ποσοτικής χαλάρωσης, ενώ για την Ευρώπη η πολιτική της νομισματικής χαλάρωσης δεν έχει καταφέρει ακόμα να δώσει κάποια πρώτα αποτελέσματα επιτάχυνσης της ανάπτυξης.
Σενάρια πολέμου
Οι πιο διορατικοί μιλούσαν εδώ και χρόνια για την ανισορροπία στην παγκόσμια οικονομία. Χρειάστηκε όμως να μεσολαβήσει η μεγάλη κρίση, που εν πολλοίς επηρέασε σχεδόν όλες τις οικονομίες από το 2010 και μετά, για να κατανοήσουν όλοι ότι οι διαφορετικές ταχύτητες με τις οποίες κινούνται οι μεγάλες αγορές ανά τον πλανήτη μπορούν τελικά να οδηγήσουν ίσως σε ένα είδος παγκόσμιου οικονομικού πολέμου. Στην παρούσα φάση οι αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες μάλιστα αναζητούν μεγαλύτερο ρόλο στα παγκόσμια κέντρα αποφάσεων, έχουν περάσει από τη φάση κατά την οποία βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή της ανάπτυξης σε φάση τουλάχιστον προβληματική. Για του λόγου το αληθές, από την ομάδα των BRICS ουσιαστικά μόνο η Ινδία εξακολουθεί ακόμα να αναπτύσσεται. Βραζιλία και Ρωσία βρίσκονται εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια σε βαθιά ύφεση, ενώ η οικονομία της Κίνας πλέον επιβραδύνει με ταχείς ρυθμούς.
Αυτό σημαίνει ότι οι κίνδυνοι μιας νέας παγκόσμιας ύφεσης είναι ορατοί. Οι τιμές του πετρελαίου βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά, το ίδιο και οι αγορές εμπορευμάτων και αρκετών πρώτων υλών. Η Κίνα με τα εσωτερικά της προβλήματα έχει ένα νόμισμα πια τόσο φτηνό που κανείς διεθνής ανταγωνιστής της δεν μπορεί να αντιπαρέλθει. Εάν η κατάσταση συνεχιστεί, θα αλλάξει το τοπίο και στο παγκόσμιο εμπόριο και στη μεταποίηση. Οι αρνητικές συνέπειες για τις εκτός Ασίας αγορές και οικονομίες θα είναι τεράστιες ακριβώς τη στιγμή που αυτές οι οικονομίες πασχίζουν να μπουν ξανά σε τροχιά ανάπτυξης.
Την ίδια στιγμή η αμερικανική οικονομία έχει μπει σε τροχιά αύξησης των επιτοκίων του δολαρίου, απόφαση πάντως που είχε ληφθεί πριν από το ξέσπασμα της χρηματιστηριακής κρίσης στην Κίνα. Αν η Fed επιμείνει στο αρχικό της πλάνο και αυξήσει τα επιτόκια αργότερα φέτος, οι επενδυτές θα κληθούν να αποτιμήσουν τη διαφορά πολιτικής μεταξύ Πεκίνου και Ουάσινγκτον. Εάν δεν πειστούν για τη δυνατότητα της αμερικανικής οικονομίας να διατηρήσει τους ρυθμούς ανάπτυξής της, τότε οι αναλυτές διαβλέπουν ως πιθανή μια διόρθωση στη χρηματιστηριακή αγορά των ΗΠΑ. Ή ένα ράλι του δολαρίου έναντι του γουάν. Αυτό απλά σημαίνει νέες πιέσεις στις εξαγωγές των ΗΠΑ και μοιάζει πολύ με αιτία πολέμου...
Οι «κρυφές» απειλές
Εκείνο που λίγοι μη ειδικοί γνωρίζουν -και ακόμα λιγότερα διεθνή media δείχνουν πρόθυμα να «φωτίσουν»- είναι το γεγονός πως η δραματική υποχώρηση των χρηματιστηριακών δεικτών και η κατακρήμνιση των αποτιμήσεων εκατοντάδων μετοχών στις κινεζικές αγορές της Σανγκάης και της Σενζέν οφείλεται στο σκάσιμο μιας φούσκας την οποία συντηρούσαν σκιώδεις τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οίκοι, με ακόμα πιο σκιώδεις σχέσεις με γνωστές και μη εξαιρετέες τράπεζες - είτε της Ασίας, είτε της Δύσης.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρόσφατος χρηματιστηριακός πυρετός στην Κίνα ξεκίνησε από τον κλάδο του real estate, που όπως στις ΗΠΑ έτσι και στην Κίνα κατέρρευσε περίπου στα τέλη της περασμένης χρονιάς, με τις αποτιμήσεις εκατοντάδων χιλιάδων επενδύσεων σε ακίνητα να μετατρέπονται σε... σκόνη και τα αντίστοιχα δάνεια να μην μπορούν να αποπληρωθούν. Καμία έκπληξη συνεπώς δεν προκλήθηκε από το γεγονός πως μαζί με τη φούσκα των στεγαστικών δανείων «έσκασε» και μια περιφερειακή κρατική χρηματοπιστωτική εταιρεία. Ο λόγος για την κρατική εταιρεία εγγύησης δανείων της βόρειας επαρχίας Χεμπέι, η οποία έχει αναστείλει κάθε πληρωμή εγγύησης δανείου από τον Ιανουάριο φέτος. Η κεντρική κυβέρνηση δεν έχει ακόμα αποφασίσει τι θα πράξει με την εταιρεία, καθώς στην πορεία αποκαλύφθηκε μια πρακτική που επισήμως δεν αναγνωρίζεται από τις Αρχές, πλην όμως αποτελεί, όπως όλα δείχνουν, μια συνηθισμένη μέθοδο, υπό την ανοχή του κράτους, ώστε να επιτυγχάνονται μέχρι τώρα τρελοί ρυθμοί ανάπτυξης ακόμα και από μικρομεσαίες εταιρείες.
Τι ακριβώς συνέβαινε; Η κρατική χρηματοπιστωτική εταιρεία, με κεφάλαια από τα στεγαστικά δάνεια, των οποίων εγγυάτο και τις αποπληρωμές, έδινε ρευστό σε τρίτες εταιρείες, όχι επίσημα αναγνωρισμένες αλλά σκιώδεις τράπεζες, οι οποίες με τη σειρά τους δάνειζαν κεφάλαια σε εταιρείες που δεν ήταν τόσο μεγάλες ή τόσο φερέγγυες ώστε να λάβουν δάνεια από επίσημες τράπεζες της χώρας. Κάπως έτσι, μόνο αυτή η περιφερειακή κρατική εταιρεία στο Χεμπέι είχε υπό την ομπρέλα της πάνω από 50 μη επίσημα αναγνωρισμένους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, που με τη σειρά τους είχαν χορηγήσει σε τρίτους δάνεια συνολικού ύψους 50 δισ. γουάν, ή, αν προτιμάτε, 7,8 δισ. δολάρια. Οι μισοί και πλέον από τους οργανισμούς αυτούς έχουν αναπτύξει παράλληλες σχέσεις με αμερικανικές, ευρωπαϊκές ή άλλες τράπεζες, αλλά επίσης έχουν δανείσει εκατοντάδες εταιρείες, πολλές εκ των οποίων είναι θυγατρικές εταιρειών ξένων συμφερόντων, ή κοινοπραξίες κινεζικών με δυτικές εταιρείες!
Το πρόβλημα είναι ολοφάνερο: η κεντρική κυβέρνηση θεωρητικά δεν γνώριζε τι συνέβαινε -κι αυτό φαίνεται πως συμβαίνει σε όλες τις επαρχίες της χώρας, ενδεχομένως σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα- και τώρα καλείται να αποφασίσει εάν θα αφήσει να καταρρεύσει ολόκληρο το σύστημα οικονομικών σχέσεων που έχει δημιουργηθεί. Ηδη πάντως στην επαρχία Χεμπέι πάνω από 1.000 (!) τοπικοί επιχειρηματίες και παράγοντες έχουν ήδη απευθύνει ανοιχτή επιστολή στον τοπικό αξιωματούχο του Κομμουνιστικού Κόμματος ζητώντας να αναλάβει η κυβέρνηση να σώσει τις εμπλεκόμενες εταιρείες και συνεπακόλουθα ολόκληρη την επαρχία από μια ευρύτερη καταστροφή.
Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους του προβλήματος, σύμφωνα με το ρεπορτάζ αμερικανικών media υπάρχει ένας τόσο ισχυρός ιστός τέτοιων οικονομικών σχέσεων στην Κίνα ώστε ελλοχεύει ο κίνδυνος «ενός ντόμινο από αλλεπάλληλες και αλληλένδετες πτωχεύσεις, στις οποίες θα εμπλακούν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τεράστια χρηματικά ποσά και τελικά το ίδιο το Δημόσιο». Τα ίδια ρεπορτάζ ανεβάζουν το συνολικό ύψος των κεφαλαίων που τζιράρονται στην Κίνα μέσω του σκιώδους τραπεζικού συστήματος στα 6,9 τρισ. γουάν!
πηγή  www.koolnews.g

Σκάνδαλο Μεγατόνων – Δείτε Τι Ψήφισαν Λίγο Πριν Κλείσει Η Βουλή – ΑΛΗΤΕΣ! – Ποιους Εξαίρεσαν Από Το ΦΠΑ





Ένα ενδιαφέρον αποκαλυπτικό άρθρο διαβάσαμε πριν από λίγο στο katohika.gr!

Το makeleio.gr δεν υιοθέτει στο ρεπορτάζ απλά νομίζουμε ότι αξίζει κάποιος να το διαβάσει..

Θα σας βαράω ανελέητα γιατί είστε οι μεγαλύτερη προδότες, πιο μεγάλοι και από τον Τσολάκογλου, που μπροστά σας, ήταν άγιος… Δείτε λοιπόν τις διατάξεις ψήφισαν μόλις μια μέρα πριν κλείσουν την Βουλή και φρίξτε:

Όπως ίσως γνωρίζεται από 1/9/2015 επιβάλλεται ΦΠΑ στην λεγόμενη ιδιωτική εκπαίδευσης, δλδ τα ιδιωτικά σχολεία και τα ιδιωτικά φροντιστήρια. Βέβαια στα ιδιωτικά σχολεία φοιτούν τα παιδιά της πλουτοκρατίας – που οι γονείς τους διέλυσαν αυτή τη χώρα – και στα ιδιωτικά φροντιστήρια τα παιδιά της αποκαλούμενης μεσαίας τάξης. Φυσικά τα παιδιά των φτωχών… τον μπο@λο!

Ε αυτοί οι προδότες, λίγο πριν την έξοδο, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να ΕΞΑΙΡΕΣΟΥΝ από το ΦΠΑ 23% ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!!!

Τυχαίο που το μεγαλύτερο μέρος αυτών είναι τα αγαπημένα των μασονικών και λοιπών στοών;;;

ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ:

Δημοτικά

ΑΡΜΕΝΙΚΟΣ ΚΥΑΝΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΜΟΝΤΕΣΣΟΡΙΑΝΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ ΜΑΡΙΑ ΓΟΥΔΕΛΗ ΑΕΕ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

Β΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

Γ΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΥΡΣΟΥΛΙΝΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ – ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΟΥΡΣΟΥΛΙΝΩΝ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ SAINT JOSEPH

ΒΡΕΦ/ΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ – ΝΗΠ. – ΔΗΜ. ΣΧ. ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΜΕΤΑΜ/ΣΕΩΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ – ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΡΜΕΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΓΑΘΟΕΡΓΙΑΣ

ΔΕΛΑΣΑΛ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ – ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΤΟΣΙΤΣΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΑΛΗΣ

Β΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΤΟΣΙΤΣΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΑΛΗΣ

Γ΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΤΟΣΙΤΣΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΑΛΗΣ

Δ΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΤΟΣΙΤΣΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΑΛΗΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΑ

1ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

2ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΑ

ΟΜΙΛΟΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ – ΕΛΠΙΔΑ

ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Ι.Κ.Ε.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΕΛΑΣΑΛ

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΟ ΑΝΘΟΣ

ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

HOMO EDUCANDUS ΑΓΩΓΗ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ – ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΙΚΕ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΙΕΡΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΣΗΦ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΒΟΛΟΥ – ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ

ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΝΕΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ – ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΦΙΛΟΜΟΡΦΩΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ

ΔΔΜΝ ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

Γυμνάσια

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ

ΑΡΜΕΝΙΚΟΣ ΚΥΑΝΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

Β΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΤΟΣΙΤΣΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΚΑΛΗΣ

Β΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΤΟΣΙΤΣΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΚΑΛΗΣ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Ι.Κ.Ε.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΟ ΑΝΘΟΣ

ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

HOMO EDUCANDUS ΑΓΩΓΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟ – ΛΥΚΕΙΟ ΙΚΕ

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΝΕΟΤΗΤΑΣ «ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ – ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ»

Λύκεια

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ

ΑΡΜΕΝΙΚΟΣ ΚΥΑΝΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

Β΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΨΥΧΙΚΟΥ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΤΟΣΙΤΣΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΚΑΛΗΣ

Β΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ – ΤΟΣΙΤΣΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΚΑΛΗΣ

Α΄ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Ι.Κ.Ε.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΟ ΑΝΘΟΣ

ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

HOMO EDUCANDUS ΑΓΩΓΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟ – ΛΥΚΕΙΟ ΙΚΕ

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΝΕΟΤΗΤΑΣ «ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ – ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ»

Ξένα σχολεία

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΑMERICAN COMMUNITY OF ATHENS INC

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ

ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΝΑΤΟΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ

ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΔΕΛΑΣΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΙΩΑΝΝΑ Δ” ΑΡΚ

ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΟΥΡΣΟΥΛΙΝΩΝ

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΛΙΒΥΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ 17ΗΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΕΚΤΟ

ΠΟΛΩΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ST.CATHRINE BRITISH EMBASSY

ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ

ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΙΤΑΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ-ΛΥΚΕΙΟ)

KATIPUNAN PHILLIPINES CULTURAL ACADEMY

ΙΡΑΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΑΝΑΔΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
πηγή katohika.gr

ΠΑΝΙΚΟΣ για τον Τσίπρα!! Δημοσκόπηση ΒΟΜΒΑ! Γκρεμοτσακίζονται τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ !!!



dimoskopisi
Θα ακούσουμε πολλά αυτές τις μέρες… Εδώ στο makeleio.gr  θα διαβάζουμε μόνο αυτά που οι συντάκτες μας, τα έχουν διασταυρώσει όχι μόνο μια, αλλά δυο φορές..
Πάμε στο σημερινό μας ρεπορτάζ
ΠΑΓΩΜΑΡΑ στο Μαξίμου!
Τα έχει χαμένα το Αλέξης καθώς στο 21% με πτωτική τάση είναι ο  ΣΥΡΙΖΑ .
Σοκ έχουν προκαλέσει τα ευρήματα κρυφών δημοσκοπήσεων στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ο Αλέξης Τσίπρας με αμηχανία βλέπει την εκλογική επιρροή του να συρρικνώνεται σε επικίνδυνα επίπεδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετριέται κοντά στο 21,5% με πτωτική τάση.
Αντίθετα, το νέο κόμμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, «Λαϊκή Ενότητα» φαίνεται να εισπράττει μεγάλο μέρος των αντιμνημονιακών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Επίσης μεγάλη άνοδο έχουν και τα ποσοστά της Χρυσής Αuγης τα οποία με τα έως τώρα δεδομένα φτάσουν σε διψήφιο ποσοστό!
ΠΗΓΗ Makeleio.gr

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ NEWSBOMB.GR



Ποιο κόμμα θα ψηφίσετε στις επικείμενες εκλογές;

Ψήφοι:4728
18.91 %
Ψήφοι:1688
6.75 %
Ψήφοι:6483
25.93 %
Ψήφοι:6108
24.43 %
Ψήφοι:293
1.17 %
Ψήφοι:623
2.49 %
Ψήφοι:393
1.57 %
Ψήφοι:277
1.11 %
Ψήφοι:2175
8.7 %
Ψήφοι:53
0.21 %
Ψήφοι:458
1.83 %
Ψήφοι:210
0.84 %
Ψήφοι:77
0.31 %
Ψήφοι:161
0.64 %
Ψήφοι:279
1.12 %
Ψήφοι:88
0.35 %
Ψήφοι:289
1.16 %
Ψήφοι:622
2.49 %

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

Το ελληνικό χρέος από το 10% του δικτάτορα Παπαδόπουλου στο 201% του αριστερού Τσίπρα ή 45 χρόνια συνεχούς αύξησης





Το ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο, μη διαχειρίσιμο και μη εξυπηρετήσιμο....
Το χρέος μόνο αυξάνεται, αν παρακολουθήσει κανείς την πορεία του ελληνικού χρέους από το 1970 έως το 2015 εξάγει το ασφαλές συμπέρασμα ότι το χρέος αυξάνεται.
Το ελληνικό χρέος από το 10% μεσοσταθμικά που ήταν το 1970 επί δικτατορίας Παπαδόπουλου θα αναρριχηθεί στο 200% με 202% με το νέο τρίτο πρόγραμμα που υπέγραψε ο Αριστερός Τσίπρας ο τωρινός έλληνας πρωθυπουργός.
Η μόνη περίοδος όπου υπήρξε εμφανής ανακοπή της συνεχούς ανοδικής πορείας του χρέους ήταν το 2012 λόγω του PSI+ και μόνο προσωρινά γιατί η σύναψη νέων δανείων αύξησε εκ νέου το ελληνικό χρέος.
Η σύγκριση πρέπει να ξεκινήσει από το 1970 γιατί υπήρχαν στατιστικά στοιχεία επαρκή και έχει αναγνωριστεί ότι επί δικτατορίας η Ελλάδα είχε το χαμηλότερο χρέος στην νεότερη ιστορία της.
Η δικτατορία της περιόδου 1967 με 1974 είχε μεσοσταθμική ανεργία 51,5 χιλιάδες δηλαδή ήταν κατά 96% χαμηλότερη σε σχέση με το 2015 την σημερινή Ελλάδα.
Πόσοι ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι την περίοδο της δικτατορίας;
Το 1970 οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν 106 χιλιάδες ενώ οι υπάλληλοι τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων ήταν 47 χιλιάδες.
Αυτά για την ιστορία.
Η χειρότερη περίοδος για το χρέος ξεκίνησε επί Ανδρέα Παπανδρέου μεταξύ 1982 και 1989 το χρέος εκτινάχθηκε στο 75-80% του ΑΕΠ ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι με την είσοδο της Ελλάδος στην ΕΟΚ το χρέος πήρε την ανιούσα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ακολούθως η κυβέρνηση Α. Παπανδρέου συνέχισαν να αυξάνουν το χρέος.
Επί Σημίτη υπήρξαν κάποια σημάδια μείωσης που συντηρήθηκαν αρχικά από τον Κώστα Καραμανλή αλλά δραματικά αυξήθηκαν στην συνέχεια.
Γραμμικά το χρέος από το 1979 έως το 2015 ακολουθεί μια σταθερά ανοδική πορεία και αν εξαιρεθούν ορισμένες χρονικές περίοδοι όπου υπάρχει κάμψη, το φαινόμενο αποδεικνύεται συγκυριακό.
Ακόμη και την τρέχουσα περίοδο το δημόσιο χρέος έχει μειωθεί π.χ. λόγω της επιστροφής των 10,7 δισεκ. από το ΤΧΣ στον ESM, αλλά αυτή η μείωση είναι εικονική καθώς θα αυξηθεί κατακόρυφα την επόμενη διετία λόγω του νέου δανείου των 86 δισεκ.
Μεσοσταθμικά το χρέος θα φθάσει στα 355-360 δισεκ. που αντιστοιχεί στο 201% του ελληνικού ΑΕΠ.
Το χειρότερο όλων είναι ότι η Ελλάδα αυξάνει το χρέος της γιατί απλά δεν μπορεί να πετύχει ανάπτυξη και γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί την δυναμική του χρέους.
Το ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο, μη διαχειρίσιμο και μη εξυπηρετήσιμο.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, η πρώτη αριστερή κυβέρνηση με μνημόνιο εφαρμόζει μια ακραία προσέγγιση στο χρέος με την σύναψη του νέου δανείου των 86 δισεκ.
Το νέο δάνειο είναι στρατηγικό λάθος – αν και δυστυχώς απόλυτα απαραίτητο – γιατί καθιστά απόλυτα μη βιώσιμο το χρέος.
Το βασικό πρόβλημα της Ελλάδος είναι το ποιος κατέχει το χρέος.
Όλα τα κράτη δανείζονται από θεσμικούς και ιδιώτες και η Ελλάδα από κράτη.
Η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει το χρέος της να αποπληρώσει περίπου 280-290 δισεκ. ευρώ σε βάθος ετών.
Το haircut ως λύση θα ήταν ιδανική αλλά θα απορριφθεί από την ΕΕ, παρά τις αιτιάσεις του ΔΝΤ.
Μια λύση που θα μπορούσε να εξεταστεί θα ήταν η σύνδεση του χρέους με ρήτρες ανάπτυξης.
Να τεθεί δηλαδή ως όρος ότι αν η Ελλάδα επιτυγχάνει αύξηση ΑΕΠ πάνω από 2% θα αποπληρώνει το χρέος, όταν βρίσκεται κάτω του 2% ή έχει ύφεση δεν θα αποπληρώνει το χρέος.
Το μοντέλο αυτό δεν έχει εφαρμοστεί γιατί απλά καθολικά τα χρέη είναι σχέση κρατών με θεσμικούς και ιδιώτες και όχι διακρατικά.
Δυστυχώς με βάση όλες τις ενδείξεις, το πιθανότερο σενάριο θα είναι το ελληνικό χρέος να αντιμετωπιστεί με όρους 2012 δηλαδή να επιμηκυνθεί περαιτέρω ίσως άλλα 15 ή 20 χρόνια δηλαδή συνολική επιμήκυνση 60 χρόνια και επιτόκια κοντά στο 1%.
Η λύση αυτή λογιστικά δίνει κέρδος πρακτικά δεν επιλύει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους.

Υποσημείωση

Η κυβέρνηση Τσίπρα, η αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδος, έδωσε μάχη, ομολογουμένως να εκδιώξει το ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ είναι το μόνο που υποστηρίζει την γενναία μείωση του χρέους ακόμη και με haircut….
Δεν είναι παράδοξο γιατί η Ελλάδα ήθελε να εκδιώξει το ΔΝΤ από το τρίτο πρόγραμμα;
Επίσης δεν είναι τυχαίο που ενώ η Γερμανία δεν θέλει haircut στο ελληνικό χρέος, ζητάει να επιστρέψει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα;
Είναι τυχαίο ότι το ΔΝΤ θα επιστρέψει στο ελληνικό πρόγραμμα θέτοντας ως προαπαιτούμενο μεγάλη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;

Διαχρονική εξέλιξη ελληνικού χρέους





Μια άλλη οπτική στην εξέλιξη του ελληνικού χρέους



Δημόσιο χρέος και ελληνικές κυβερνήσεις





πηγή www.bankingnews.gr

Ο Σαμαράς στο τρίτο μνημόνιο θα μας κόστιζε 50 δισ. και ο Τσίπρας μας κόστισε 120 δισ.






Ακόμη και η αποτυχημένη διακυβέρνηση Σαμαρά – που αποδείχθηκε αποτυχημένη – τα πήγε πολύ καλύτερα από την διακυβέρνηση Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ στην 7μηνη περίοδο.
Η διακυβέρνηση Σαμαρά κρίθηκε και αποδείχθηκε λειψή, όπως η ροή των γεγονότων απέδειξε.
Δημιούργησε τεράστιο χάσμα στην ΝΔ, την αλλοτρίωσε ιδεολογικά και την στιγμάτισε κοινωνικά.
Ο Σαμαράς εκ του αποτελέσματος απέτυχε στην διαχείριση του μείζονος οικονομικού προβλήματος της χώρας, εμφάνισε κάποια αποτελέσματα – όπως η έξοδος στις αγορές και τα πρωτογενή πλεονάσματα - αλλά μετά τις ευρωεκλογές αυτή η εικόνα βελτίωσης κατέρρευσε.
Παρ΄ όλα αυτά ο Σαμαράς έχοντας αποτύχει να σκίσει τα μνημόνια, οδηγείτο με μαθηματική ακρίβεια σε ένα τρίτο μνημόνιο το οποίο είχε προσδιοριστεί τότε στα 30 ή 35 δισεκ. αν και η ελληνική κυβέρνηση είχε κατεβάσει τον πήχη στα 27 ή 29 δισεκ.
Ας δεχθούμε όμως ότι θα ήταν 35 δισεκ.
Οι καταθεσεις παρέμεναν σταθερές από 160 έως 164 δισεκ.
Η μεγάλη βουτιά του Ιανουαρίου του 2015 στα 148 δισεκ. ή 12 δισεκ. απώλειας αποδίδεται στο γεγονός ότι οι καταθέτες έβλεπαν την άνοδο στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ και η τρομοκρατία της ΝΔ περί των καταθέσεων έκανε ζημία.
Τα 12 δισεκ. απώλεια καταθέσεων θα πρέπει να μοιραστούν μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ γιατί οι καταθέτες επηρεάστηκαν από τον φόβο προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την τρομολαγνεία της ΝΔ.
Άρα 35 δισεκ. το νέο μνημόνιο, περίπου 8 δισεκ. απώλειες καταθέσεων και 7,5 δισεκ. το κόστος των νέων μέτρων δηλαδή συνολικά 50 δισεκ. χωρίς να προσμετρώνται άλλες παράμετροι.
Η διακυβέρνηση Τσίπρα ωστόσο μετά από 7 μήνες είναι τουλάχιστον προκλητικά επιζήμια ακόμη και αν συγκριθεί με την αποτυχημένη διακυβέρνηση Σαμαρά.
Γιατί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε μνημόνιο 86 δισεκ. αυξάνοντας το χρέος στο 200% του ΑΕΠ.
Από αυτά τα 86 δισεκ. το καθαρό βάρος μετά τις αποπληρωμές θα είναι 60 δισεκ. και με ερωτηματικό για το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, δεν θα είναι 25 δισεκ. αλλά 12 με 13 δισεκ. ευρώ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα υλοποιήσει μέτρα 13,5 δισεκ. με βάση το μνημόνιο νούμερο 3.
Από τις καταθέσεις χάθηκαν 36 δισεκ., μειώθηκαν οι καταθέσεις στις τράπεζες κατά την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ 36 δισεκ. ευρώ από 155 δισεκ. στα 119 δισεκ. ευρώ.
Άρα έχουμε 60 δισεκ. το καθαρό δάνειο συν 36 δισεκ. μείωση καταθέσεων συν 13,5 δισεκ. το κόστος του μνημονίου.
Στο κόστος αυτό δεν προσμετρώνται οι άμεσες παρενέργειες από τα capital controls.
Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε 7 μήνες έχει κοστίσει 110 δισεκ. ευρώ χωρίς να προσμετράται η επίπτωση των capital controls στην οικονομία.
Μαζί με τις επιπτώσεις από τα capital controls η αρνητική επίδραση φθάνει τα 120 δισεκ. ευρώ.

Συμπέρασμα

Η αποτυχημένη διακυβέρνηση Σαμαρά θα κόστιζε στην Ελλάδα 50 δισεκ.
Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει κοστίσει στην Ελλάδα 120 δισεκ.
Άρα ότι αναφέρεται περί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που θα πετύχει και θα εφαρμόσει τα μνημόνια είναι πολιτικές ανοησίες γιατί απλά έχει κατέβει πολύ χαμηλά η αφετηρία εκκίνησης.
Ακόμη και η αποτυχημένη διακυβέρνηση Σαμαρά – που αποδείχθηκε αποτυχημένη – τα πήγε πολύ καλύτερα από την διακυβέρνηση Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ στην 7μηνη περίοδο.

πηγη:www.bankingnews.gr

IceCAP AΜ: Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να αποτύχει και το πείραμα της Ισλανδίας






Το πείραμα της Ισλανδίας μας αποδεικνύει...ότι η Ελλάδα θα αποτύχει
Επί 5 χρόνια η Ελλάδα στο επίκεντρο και το 2011 και το 2012 και το 2015.
Γιατί θα πρέπει να είναι κάτι διαφορετικό για την Ελλάδα αυτή τη φορά αναφέρει σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση η Καναδική IceCAP asset management.
Ο καθένας γνωρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος η Ελλάδα να αποπληρώσει τα χρέη της.
Εκτός και αν η ελληνική οικονομία μπορεί να αναπτύσσεται ταχύτερα και περισσότερο από ότι έχει αναπτυχθεί ποτέ πριν τότε απλά ίσως έχει πιθανότητες αποπληρωμής μέρους των 360 δισεκ. που θα φθάσει το χρέος.
Στη σημερινή εποχή της μαζικής εκτύπωσης χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες των αρνητικών επιτοκίων και της διάσωση των τραπεζών, πολλοί έχουν χάσει την αίσθηση του μέτρου μεταξύ δισεκατομμυρίων και τρισεκατομμυρίων.



Ωστόσο, σας διαβεβαιώνουμε τα 360 δισεκ ευρώ για την Ελλάδα είναι πολλά χρήματα.
Ως μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι η Αυστραλία χρωστάει περίπου 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια σε διάφορα ομόλογα και δάνεια.
Αν Αυστραλία ξαφνικά χτυπηθεί από μια κρίση χρέους της ίδιας κλίμακας όπως η Ελλάδα, το χρέος της θα εκτιναχθεί στα ύψη περίπου στα 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή με άλλα λόγια - περίπου 106.000 δολάρια για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί.
Για την Ελλάδα, είναι μαθηματικά αδύνατο να αποπληρώσει το χρέος της.
Αν κάποιος σας πει κάτι διαφορετικό μάλλον δεν κατανοεί το πώς λειτουργούν οι πραγματικές οικονομίες
Το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ (που αναφέρονται συλλογικά ως Τρόικα) συμφωνούν ότι η λύση για την ελληνική κρίση είναι η Ελλάδα να συγκεντρώσει περισσότερα σε φόρους, η ελληνική κυβέρνηση να δαπανήσει λιγότερα χρήματα και ταυτόχρονα να συνεχίζει να αποπληρώνει το χρέος της.
Ας αποτιμήσουμε αυτή την απλή παραδοχή.
Οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν περισσότερους φόρους, γεγονός που σημαίνει λιγότερα χρήματα θα είναι διαθέσιμα για καταναλωτικές δαπάνες.
Η ελληνική κυβέρνηση θα δαπανήσει λιγότερα χρήματα, γιατί πρέπει να αποπληρώνει τοκοχρεολύσια και να διαμορφώσει ένα πολύ συντηρητικό προϋπολογισμό.
Και λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι συνάρτηση των συνολικών δαπανών πώς μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να προσδοκά η ελληνική οικονομία θα ανακάμψει και θα αναπτυχθεί;
Η απάντηση είναι απλή:
Δεν μπορεί να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία.
Μια ακόμη απόδειξη ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί είναι η Ισλανδία.
Η Ισλανδία ήταν η πρώτη χώρα που χτυπήθηκε από την παγκόσμια κρίση χρέους το 2008.
Η ισλανδική κυβέρνηση και οι ισλανδικές τράπεζες κατέρρευσαν…και λόγω κακοδιαχείρισης.
Μάλιστα κανείς δεν ήθελε να τους βοηθήσει.
Τόσο η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν την Ισλανδία να την αφανίσουν από τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη.
Εκείνη την εποχή, οι ισλανδικές τράπεζες είχαν συναλλαγές με την Βρετανία και την Ολλανδία καταβάλλοντας επιτόκια 6% σε καταθέσεις.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άλλες παγκόσμιες τράπεζες προσέφεραν επιτόκια 3% και χαμηλότερα και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στον κόσμο δεν έχει καμία ιδέα για το πώς μια τράπεζα είναι δομημένη, χιλιάδες Βρετανοί και Ολλανδοί αποταμιευτές είχαν τις καταθέσεις τους στις ισλανδικές τράπεζες.
Οι ισλανδικές τράπεζες προσέφεραν επιτόκια 6% και οι υπόλοιπες από 3% και χαμηλότερα.
Στη συνέχεια, όταν η κρίση χτύπησε την Ισλανδία - όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί πάγωσαν και οι οικονομίες πολλών Βρετανών και Ολλανδών επενδυτών υπέστησαν μεγάλες ζημίες.
Ξαφνικά, ο κίνδυνος του 6% ήταν πεντακάθαρος.
Φυσικά, η βρετανική και η ολλανδική κυβέρνηση δεν στήριξαν τους πολίτες τους γιατί πήραν επενδυτικές αποφάσεις υψηλού ρίσκου.
Η ισλανδική κυβέρνηση εν τω μεταξύ, επιτέλους ξύπνησε και άρχισε να αξιολογεί σοβαρά την κατάσταση.
Όχι μόνο η κυβέρνηση δεν είχε αρκετά χρήματα για να επιστρέψει στους καταθέτες των τραπεζών αλλά δεν μπορούσαν να καλύψουν ούτε τα στοιχειώδη.
Και αφού κανείς δεν θα δάνειζε χρήματα στην Ισλανδία - η χώρα επίσημα κατέρρευσε.
Η Ισλανδία επέτρεψε στις τράπεζες της να καταρρεύσουν, προχώρησε σε υποτίμηση του νομίσματος της κατά 70%, αποφάσισε να μην πληρώσει όλα τα χρήματα που όφειλε και τέλος έστειλε στην φυλακή και ορισμένους τραπεζίτες.
Μια σύγκριση μεταξύ της ισλανδικής προσέγγισης και της ευρωπαϊκής προσέγγισης ως προς την Ελλάδα έχει ως εξής:
Η Ισλανδία ακολούθησε διαφορετική στρατηγική από την Ελλάδα.
Η Ισλανδία ανακάμπτει και η Ελλάδα είναι ακόμη εγκλωβισμένη.
Ισλανδία και Ελλάδα ακολούθησαν διαφορετικές λύσεις.
Η οικονομία της Ισλανδίας έχει ανακάμψει και βρίσκεται μόλις -3% χαμηλότερα από ότι όταν ήταν το 2008.
Η οικονομία στην Ελλάδα συνεχίζει να κατρακυλά στην ύφεση και βρίσκεται -33% χαμηλότερα από ότι όταν ήταν το 2008.
Η ισλανδική ανάκαμψη ωστόσο δεν ήταν τέλεια.
Οι Ισλανδοί και οι ξένοι επενδυτές δεν ήταν σε θέση να πάρουν τα χρήματα τους από τη χώρα.
Αρχικά επιβλήθηκαν έλεγχοι κεφαλαίου και ενώ υποστηρίχθηκε ότι θα τερματιστούν μετά από 6 μήνες από την επιβολή τους έχουν περάσει 7 χρόνια για να χαλαρώσουν πάρα πολύ.
Αυτό είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που οι πολίτες και οι επενδυτές δεν είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση στα χρήματά τους.
Επιπλέον, οι τιμές βρίσκονται στα ύψη ο πληθωρισμός έχει εκτιναχθεί στο 18%.
Οι απώλειες θέσεων εργασίας αυξήθηκαν, τριπλασιάζοντας την ανεργία.
Η Ισλανδική οικονομία είχε πολλές κακές στιγμές αλλά τελικώς επέζησε.
Η Ελλάδα εν τω μεταξύ συνεχίζει να ακολουθεί μια 100% σίγουρα καταδικασμένη στρατηγική… η Ελλάδα σύντομα θα βρεθεί σε αδιέξοδο.






Μεταφραστική Επιμέλεια Πέτρος Λαζάρου
ΠΗΓΗ bankingnews.gr

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015

Στο «φως» βυθισμένος οικισμός της 3ης χιλιετίας π.Χ στην Αργολίδα (εικόνες)




Μεγάλης έκτασης βυθισμένο οικισμό της 3ης χιλιετίας π.Χ. στον όρμο Κοιλάδας στην Αργολίδα έφερε στο φως αρχαιολογική έρευνα.

Η έρευνα, που ξεκίνησε από το 2014 στην θαλάσσια περιοχή του σπηλαίου Φράγχθι με την αποστολή Terra Submersa και το ηλιακό σκάφος Planet Solar, διεξάγεται υπό την διεύθυνση της Προϊσταμένης της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Δρ Αγγελικής Γ. Σίμωσι και του Διευθυντή της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής καθηγητή Karl Reber, με υπεύθυνους επί τόπου την καταδυόμενη αρχαιολόγο της ΕΕΑ Δέσποινα Κουτσούμπα και τον λέκτορα ελληνικής προϊστορίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης Julien Beck.

Η επιστημονική ομάδα αναζητά τα ίχνη προϊστορικής ανθρώπινης δραστηριότητας στην ανατολική πλευρά του Αργολικού Κόλπου. Η φετινή ερευνητική περίοδος ξεκίνησε στις 13 Ιουλίου και επικεντρώθηκε στην παραλία «Λαμπαγιαννάς», όπου είχε εντοπιστεί προϊστορικός οικισμός από την ερευνητική περίοδο του 2014. Πραγματοποιήθηκε εκτεταμένη επιφανειακή έρευνα σε όλο τον όρμο. Ο οικισμός, που βρίσκεται σε βάθος από 1 μ έως 3 μ., έχει έκταση τουλάχιστον 12 στρέμματα και ήταν οχυρωμένος και παραθαλάσσιος. Εντοπίζεται η θεμελίωση πληθώρας κτισμάτων όλων των χαρακτηριστικών πρωτοελλαδικών τύπων (ορθογώνια, κυκλικά, αψιδωτά) και πλακόστρωτα (πιθανώς από δρόμους).

Εντοπίστηκε επίσης τμήμα του οχυρωματικού τείχους του οικισμού και τουλάχιστον τρεις υπερμεγέθεις (18Χ10 μ) πεταλόσχημες θεμελιώσεις προσαρτημένες στην γραμμή του τείχους (πιθανόν μέρος της οχύρωσης, ίσως πύργοι). Η κεραμική που περισυνελέγη από το χώρο του οικισμού, είναι χαρακτηριστική της Πρωτοελλαδικής ΙΙ περιόδου (μέσα 3ης χιλιετίας π.Χ., περίπου 2500 π.Χ.). Βρέθηκαν επίσης πληθώρα λίθινων εργαλείων, λεπίδες οψιανού και άλλα αντικείμενα.

Η περαιτέρω έρευνα του εκτεταμένου οικισμού, που έρχεται να προστεθεί στο πυκνό δίκτυο παραθαλάσσιων οικισμών της πρώιμης Χαλκοκρατίας στον Αργολικό Κόλπο (λ.χ. Λέρνα, Ασίνη, Σαλάντι κ.ά.), αναμένεται να δώσει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για την κατοίκηση, το εμπόριο και τη ναυτιλιακή δραστηριότητα της περιόδου.

Η έρευνα θα συνεχιστεί ως τις 14 Αυγούστου 2015 με λήψη πυρήνων και γεωφυσικές διασκοπήσεις στην θαλάσσια περιοχή του σπηλαίου Φράγχθι στον όρμο Κοιλάδας.

Στο πλαίσιο της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας, η ερευνητική ομάδα θα παρουσιάσει επί τόπου τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της έρευνάς της στο κοινό στις 16 και 17 Αυγούστου, με επισκέψεις κολυμβητών στον όρμο «Λαμπαγιαννάς» αυτές τις ημέρες.

Παραλία «Λαμπαγιαννάς» στον όρμο Κοιλάδας στην Αργολίδα








Επιφανειακή έρευνα στον βυθισμένο οικισμό


Τμήμα πλακόστρωτου από τον οικισμό


Λίθινη θεμελίωση του εξωτερικού οχυρωματικού τείχους


Τρισδιάστατη απεικόνιση της λίθινης θεμελίωσης του τείχους (1), που απολήγει σε υπερμεγέθη πεταλόσχημη κατασκευή